สวัสดีค่ะ ขออนุญาตแทนตัวเองว่าเรานะคะ ก่อนอื่นเลยตอนนี้เราเป็นdek69ค่ะกำลังจะขึ้นม.6 แน่นอนว่าปัญหานึงของการเป็นเด็กม.6คือสอบเข้ามหาลัย ส่วนตัวเรายังโลเลอยู่ค่ะ เรียนสายวิทย์คณิต เป็นเด็กทั่วๆไปในห้อง ไม่ได้เก่งมาก แต่ก็ไม่ถึงกับบ๊วย พึ่งมารู้ตัวก็ตอนม.5ค่ะ ว่าเป็นคนชอบการพูด การแสดงออกมาก เวลามีงานกิจกรรมเราจะเอาตัวเองไปเข้าร่วมตลอด เพื่อนบอกว่าเป็นคนใจเย็นเข้ากับคนง่าย เคยอยากเป็นหมอมาตั้งแต่ป.5ค่ะ แต่ก็มารู้สึกว่าคงจะเรียนไม่ไหวเพราะรักอิสระเกินไปแล้วก็ได้มีโอกาสไปฝึกงานหลายครั้ง ปรากฏว่าเราไม่ชอบโรงพยาบาลเลยค่ะ ไม่อยากทำงานในนั้น(จริงๆก็เรียนไหวแหละค่ะแค่มันกดดันเกินไป) เราก็เลยค้นหาตัวเองใหม่ เราชอบเรียนด้านภาษา สื่อสาร การพูดต่างๆ ชอบพรีเซนต์หน้าห้อง ชอบเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เป็นคนเรียนรู้ไวความจำดีค่ะ เราชอบตามข่าวสารรอบตัวอัปเดตเทรนด์ตลอดฮ่าๆๆ ล่าสุดก็อยากเรียนนิเทศเพราะนี่ว่ามันตรงใจมาก แต่เรารู้สึกผิดกับพ่อมาก เราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึงที่ขวนขวายพาตัวเองมาสอบเข้าร.ร.ในกทม. ตอนนี้ก็อยู่คนเดียวค่ะ ที่บ้านไม่มีใครกดดันเราเลย แต่เรากดดันตัวเอง เพราะเราเป็นลูกคนโตเราเลยอยากสร้างความมั่นคงให้คอบครัว เรากลัวว่าถ้าเลือกในสิ่งที่ชอบมันจะเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า เพราะสุดท้ายแล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรมาการันตีว่าเราจะมีงานทำรึเปล่า พ่อบอกอยากเรียนอะไรก็เรียนเลยค่ะเพราะคนที่ต้องเรียนคือตัวเราไม่ใช่คนอื่น แต่เราแคร์สายตาคนรอบข้างมากเลยทำไงได้ เพื่อนรอบตัวก็เลือกกันแต่คณะสายวิทย์ คณะเท่าที่เล็งๆไว้ก็มี นิเทศ อักษร นิติ รัฐศาสตร์(ระหว่างประเทศ) วิศวะ(คอม) นวัต อะไรพวกนี้ค่ะ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตต่อดี เคว้งมากกก จะอ่านหนังสือก็ไม่มีเป้าหมาย ฮือออออออออออออออ
เคว้งค่ะคือหนูไม่กล้าเลือกคณะ#dek69