.
งานนี้ ถ้ามีใครไปช้อนซื้อหุ้น ก็รอจังหวะรับเละ
.
อีกระลอก
.
.
แล้วก็ถึงจังหวะ
.
.
ไม่มีเรื่องดี ๆ ให้ประชาชน
มีแต่เรื่องเน่า ๆ ป่วยทิพย์ เลี่ยงภาษี ชิงเหลี่ยมชิงอำนาจเพื่อผลประโยชน์ สทร.จนบ้านเมืองขาดความเชื่อมั่น ฯลฯ
ขนาดประธานสภาฯ การอภิปรายไม่ไว้วางใจ ยังทำหน้าที่ไปด้วย รับโทรศัพท์ไปด้วย เหมือนรับคำสั่งจากบุคคลภายนอกในการทำหน้าที่
รับโทรศัพท์สองสามครั้ง ก็สั่งฝ่ายค้านหยุดอภิปรายเรื่อง io ดื้อ ๆ คงเพราะกลัวจะกระทบดีล
กาสิโน ใครได้ ?
ทุนจีนครอบเมือง ใครไม่ดูแล ?
ตลาดเงียบกว่าป่าช้า ประชาชนทำมาหากินลำบาก ใครคิดแก้ไข ?
เอาเงินงบประมาณมาแจกหมื่นหมดไปหลายแสนล้านโดยเปล่าประโยชน์ ใครรับผิดชอบ ?
ทุกองคาพยพของรัฐ มีแต่เรื่องโกงกินคอร์รัปชั่น ไม่แก้ไข ปล่อยปละเพื่อใช้เป็นมือเป็นบาทาในการคุมอำนาจ
ฯลฯ
มีแต่เรื่องเพื่อตัวเองและพวกพ้อง การละครหลอกประชาชนไปวัน ๆ
ปัญหาบ้านเมืองเป็นเรื่องรอง ปัญหาส่วนตัวเป็นเรื่องหลัก
ทำให้นึกถึงคำของลินคอล์น ที่ว่า
“คุณอาจจะหลอกคนทุกคนได้ในบางเวลา คุณอาจจะหลอกคนบางคนได้ตลอดเวลา
แต่คุณไม่สามารถหลอกคนทุกคนได้ตลอดเวลาหรอก”
.
อีกไม่นาน...
ทักษิณการละคร