ขอบอกตรงนี้ก่อนเลยว่าผมไม่ได้เป็นเกย์หรือเคยรู้สึกหวั่นไหวกับเพศเดียวกันเลยสักครั้งไม่ชอบผชนั้นแหละ แต่กับเพื่อนคนนี้ผมไม่รู้ตัวเองเลยว่าไปรู้สึกตอนไหนหรือไปชอบได้ยังไง
ถ้าให้เล่าเริ่มแรกเลยก็คือ ผมเองเป็นคนที่นิสัยกวนตีนขี้ชอบหยอดเล่นๆไปทั่วกับเพื่อนผชเองก็เล่นแล้วบางทีเวลามันทำอะไรให้หรือมันให้ยืมอะไรผมชอบกวนตีนแบบทำอย่างงี้มีใจหรือมีใจ มันก็ไม่ตอบอะไรนะครับ แล้วผมกับมันเราชอบน้อยใจกันบ่อยๆแต่ไม่ได้จริงจังแค่น้อยใจกันเล่นๆมั้งครับเหมือนกับว่าพอทำอะไรสักอย่างแล้วถ้ามีใครสักคนเริ่มพูดกับอีกฝ่ายว่า เดียวน้อยใจอีก ก็จะงอนเล่นๆเลยครับแบบไม่คุยสักแปปแล้วก็กลับมาดีบางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆก็น้อยใจ ที่นี้จุดพีคอยู่ตรงนี้ครับในติดต็อกมันจะมีการเล่นไฟรักษาไฟกันด้วยการที่เราต้องส่งข้อความถึงกันและกันอย่างน้อย1ข้อความต่อวัน
ผมเคยทำดับรอบหนึ่งละมันก็บ่นว่าไฟดับเลยไอส.. ตอนนั้นก็ไม่ได้อะไรแต่มีอยู่วันหนึ่งผมเล่นเกมกับมันอยู่ตอนกลางคืนคืนนั้นผมก็แบบบอกหลายรอบแล้วนะครับว่าเห้ย ยังไม่เติมไฟ บอกไป3-4รอบ มันก็บอกเติมแล้วแต่พอถึงเที่ยงคืนเท่านั้นแหละดับ แล้วพอผมบ่นไปเห้ยกูบอกแล้วว่ยังไม่เติมบ่นๆไปมันก็สวนกลับมาว่า น้อยใจเห้..ไรปัญญาอ่อนแล้วก็ปิดไมค์ไปเลย พอวันที่ไปรร.เราไม่คุยกันเลยไม่คุยกันจริงจังมากเกือบ2สัปดาห์ใจผมจะขาดละครับ แบบไม่ไหวเลยไม่รู้ทำไมแค่ไม่ได้คุยกับมันรู้สึกแย่อึดอัดมากๆ อึดอัดถึงขั้นแบบฟังเพลงเศร้าแล้วนึกถึงมันอยากให้กลับมา แล้วถึงจุดทีผมไม่ไหวละเราต้องเสียเพื่อนเพราะอะไรแค่นี้จริงๆหรอ ก็เลยบุกไปบ้านมันแอบปีนหน้าต่างเข้าห้องมันเลยครับผมถึงมองหน้ากันคำแรกทีพูดกันเลยคือ
เพื่อน : เป็นเหยไร
ผม : อ่ะเป็นเหยไร
เพื่อน : เป็นเหนไรไม่คุยกับกู
พลัดไปมางี้สักพัก
ผม : กูนึกว่าไม่รู้สึกอะไร
เพื่อน : เสียใจดิไอสสกูทำ
ไรไม่ได้เลยไม่ได้ออกกำลังเหยไรมา2สัปดาห์ก็เพราะ
บลาๆๆๆๆ
คืนนี้ได้เคลียร์ใจหลายอย่างเลยครับแล้วก็ดีกันผมเลยนอนนั้นไปเลยเพราะดึกมากแล้ว
แล้วประเด็นคืออยู่ตอนนอนนี้แหละครับมันมานอนกอดผมเป็นจุดที่ทำให้ผมวั่นไหวมั้งคือปกติถ้าเพื่อนมานอนบ้านกันหลายๆคนมันก็มีกอดบ้างนะครับไม่แปลกอะไรแต่นี้คือนอนกันแค่2คนแล้วมานอนกอดแล้วผมเป็นคนที่ติดนิสัยเปิดเพลงเบาๆทิ้งไว้จำได้ว่าตอนที่มันกอดเพลงที่เปิดอยู่คือเพลง นิทานในฝัน ฟินคืนนั้นมันโครตได้เลย ก่อนหน้านี้เคยนอนด้วยกันผมจำได้ว่านอนกลิ้งไปมาเผลอไปกอดมันเหมือนกันมันก็สบัดมือออก แต่มา ณ ตอนนั้นคือมันเป็นฝ่ายมานอนกอดเองเลยทำเอาคืนนั้นทำเอานอนไม่หลับเลยครับ ปล่อยให้กอดจนมันหลับผมเลยหันไปกอดสวน(กอดกัน) มันก็พูดว่าทำไม แล้วก็เอาหน้ามาสบ อกไม่รู้ว่าละเมอหรือเปล่าถ้าจำไม่ผิดตอนนี้แหละถ้ารู้สึกแบบรู้สึกหวั่นไหวชอบไปเลยจริงจัง พอมาเช้าต่างฝ่ายต่างทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำตัวปกติพอผมกลับบ้านมันก็ทักมาแค่ว่า ‘ทัก’ แล้วพอผมตอบไปมันก็กวนกลับมาว่า ตอบช้า ไม่รักกันแล้ว ไปรร.ก็คุยกัน(เกือบ)จะปกติ ก็มีแอบไม่กล้าบ้างวันนั้นเราต่างฝ่ายต่างกักความรู้สึกกันมั้งเพราะปกติเวลาดีกันก็จะเดินเข้าไปกวนกวนหรือสะกิดกันอยู่แล้วแต่วันนั้นเราดีกันแต่มันไม่เหมือนทุกทีก็เลยแอบอึดอัดซึ่งผมมั่นใจว่าไม่ใช่แค่ผมพอช่วงพักกลางวันผมหามุมนอนลืมตามาอีกทีมันมานั่งข้างที่ผมนอนความรู้สึกตอนนั้นแบบเชี*อย่างกะในหนังเลยแล้วมันก็มองหน้าพูดเบาๆแซวๆประมาณว่าไม่คุยกับกูหล่าว ตอนนั้นผมโครตอบอุ่นหัวใจเลยเพราะทำให้ผมรู้ว่าไม่ใช่แค่ผมที่อยากจะใกล้ และไม่ใช่แค่ผมที่รู้สึกว่าเราดีกันแต่ทำไมอึดอัดแปลกๆอยู่ๆมันก็มานอนตัก พอวันต่อๆมามันก็เริ่มห่างกันไม่รู้ทำไมเพราะความรู้สึกอึดอัดกวนตีนน้อยใจกันเล่นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้หรือเป็นความรู้สึกที่ผมคิดไปเอง แล้วก็มีวันหนึ่งผมทักไปยืมดินสอกับคนคุยเก่าที่เป็นรุ่นพี่แล้วบังเอิญครูเห็นพอถึงคาบครูแก ครูแกแซวว่าแบบเห้ยแกจีบรุ่นพี่หรอ ทั้งห้องก็แซวกัน แต่ผมนี้ดิกลัวมันจะเข้าใจผิดว่าเรามีความสัมพันธ์กับรุ่นพี่แล้วไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแต่มันก็ดูไม่รู้สึกอะไรเลยพอไปนั่งข้างๆก็พูดแซวผมว่าแบบเห้ยสุดยอดๆ หลังจากวันนั้นไม่รู้ทำไมผมรู้สึกว่ามันเริ่มตีห่างรีโพสต์ในติ้กต็อกเศร้าๆผมคิดว่าคงเป็นเพราะผมก็เลยพยายามแสดงความชัดเจนไป มันก็ตีห่างตอนแรกนึกว่าคิดไปเองแต่ก็เปล่ามันตีห่างจริงๆแต่เหตุผลคืออะไรอั้นนี้ไม่รู้ ผมอึดอัดแทบตายจนมีวันหนึ่งมันเดินอยู่ผมเดินไปใกล้ๆแล้วเหมือนมันพยายามหนีผมก็ตามแล้วก็ถามเป็นไร ตามตื้อมันอยู่อย่างนั้นแล้วพอมาถึงจุดหนึ่งผมไม่ไหวก็เลยพูดไปว่ารำคาญกูหรอมันก็ไม่ๆแล้วก็นั่งไม่คุย เงียบไป ผมก็เลยปิดท้ายพูดว่าถ้ารำคาญกูกูไม่ยุ่งกับก็ได้เสียงผมกับสีหน้าตอนนั้นเหมือนคนสะอื้นจะร้องให้ผมก็นั่งลงเปิดโทรศัพท์เลยอันฟอลอะไรกะจะตัดขาด หลังจากวันนั้นมันก็ดูเหมือนไม่รู้สึกอะไรช่วงนั้นมันก็ใกล้ๆสอบมีวันหนึ่งห้องผมเขาให้นรเดินเป็นวงให้กอดขอโทษกันก่อนจะปิดเทอมแต่พอวนเรามาเจอกันมันยื่นมือมาแต่ผมเมินละไปหาคนอื่นต่อเลยมันก็เลยทักมาถามเป็นเหยไร ผมก็ไม่สนจนมันลบข้อความอยู่ๆคืนนั้นมันก็ส่งเพลง ฉบับปรับปรุงมา ผมก็ไม่สนคิดแค่ว่าพอแล้วถ้ามันชอบเราจริงๆตอนเราอยู่มันคงสนใจอะไรมากกว่านี้ แต่สุดท้ายคือผมไม่ไหวก็ตามไปตามปีนหน้าต่างเหมือนเดิมอ่อแต่หน้าต่างล็อคแล้วผมเห็นแม่มันอยู่หน้าประตูพอดีก็เลยขอเข้าไปผมก็เดินเข้าไปหน้าห้องนอนมันละเคาะ พอมันเปิดเท่านั้นแหละ ผมพุ่งเข้าไปกอดมันตัวแข็งถื้อเลยแบบตามประสาคนทำอะไรไม่ถูกพอปล่อยละนั่งลงขอมันคุยดีๆว่าเป็นอะไรวะแต่คืนนั้นอึดอัดมากมันไม่เปิดใจคุยเลย(คือมันทำตัวไม่ถูก)พอตอนนอนมันก็มานอนกอดแต่คนละฟิลผมพูดไม่ถูกมันอึดอัดกันเสียงหายใจนี้โครตชัดเลยแล้วมันกอดแบบฟิลๆเกรงใจด้วยไม่ได้เหมือนวันนั้นที่เอาตัวแนบชิดทั้งตัวพอถึงวันที่ไปรร.ก็มีห่างกันแทบไม่คุยกันผมเสียใจวะคือดีกันแต่ไม่คุยกันฟิลประมาณว่ามีกันแต่ไม่สนใจกันมันเสียใจมากนะถ้าต้องอยู่แบบนั้นอ่ะ ผมรู้สึกอยากมูฟออนแต่ใจหนึ่งก็อยากสารภาพไปก่อนว่า รู้สึกยังไง ผมคิดว่าถ้ามันไม่ได้ชอบหรือรู้สึกอะไรกับผมเลยก็แย่เกินมานอนกอดกันขนาดนี้แต่อีกใจก็ไม่กล้าเพราะมันเป็นผชนี้แหละสังคมที่ผมอยู่มันไม่ได้ยอมรับเรื่องเพศกันขนาดนั้นเหยียดกันด้วยซ้ำ ผมควรทำไงดีครับ
ปล.อ่านยากหน่อยนะครับจริงๆผมแค่อยากจะระบายรู้สึกว่าเจอทางตัน
แอบชอบเพื่อนสนิทเพศเดียวกัน
ถ้าให้เล่าเริ่มแรกเลยก็คือ ผมเองเป็นคนที่นิสัยกวนตีนขี้ชอบหยอดเล่นๆไปทั่วกับเพื่อนผชเองก็เล่นแล้วบางทีเวลามันทำอะไรให้หรือมันให้ยืมอะไรผมชอบกวนตีนแบบทำอย่างงี้มีใจหรือมีใจ มันก็ไม่ตอบอะไรนะครับ แล้วผมกับมันเราชอบน้อยใจกันบ่อยๆแต่ไม่ได้จริงจังแค่น้อยใจกันเล่นๆมั้งครับเหมือนกับว่าพอทำอะไรสักอย่างแล้วถ้ามีใครสักคนเริ่มพูดกับอีกฝ่ายว่า เดียวน้อยใจอีก ก็จะงอนเล่นๆเลยครับแบบไม่คุยสักแปปแล้วก็กลับมาดีบางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆก็น้อยใจ ที่นี้จุดพีคอยู่ตรงนี้ครับในติดต็อกมันจะมีการเล่นไฟรักษาไฟกันด้วยการที่เราต้องส่งข้อความถึงกันและกันอย่างน้อย1ข้อความต่อวัน
ผมเคยทำดับรอบหนึ่งละมันก็บ่นว่าไฟดับเลยไอส.. ตอนนั้นก็ไม่ได้อะไรแต่มีอยู่วันหนึ่งผมเล่นเกมกับมันอยู่ตอนกลางคืนคืนนั้นผมก็แบบบอกหลายรอบแล้วนะครับว่าเห้ย ยังไม่เติมไฟ บอกไป3-4รอบ มันก็บอกเติมแล้วแต่พอถึงเที่ยงคืนเท่านั้นแหละดับ แล้วพอผมบ่นไปเห้ยกูบอกแล้วว่ยังไม่เติมบ่นๆไปมันก็สวนกลับมาว่า น้อยใจเห้..ไรปัญญาอ่อนแล้วก็ปิดไมค์ไปเลย พอวันที่ไปรร.เราไม่คุยกันเลยไม่คุยกันจริงจังมากเกือบ2สัปดาห์ใจผมจะขาดละครับ แบบไม่ไหวเลยไม่รู้ทำไมแค่ไม่ได้คุยกับมันรู้สึกแย่อึดอัดมากๆ อึดอัดถึงขั้นแบบฟังเพลงเศร้าแล้วนึกถึงมันอยากให้กลับมา แล้วถึงจุดทีผมไม่ไหวละเราต้องเสียเพื่อนเพราะอะไรแค่นี้จริงๆหรอ ก็เลยบุกไปบ้านมันแอบปีนหน้าต่างเข้าห้องมันเลยครับผมถึงมองหน้ากันคำแรกทีพูดกันเลยคือ
เพื่อน : เป็นเหยไร
ผม : อ่ะเป็นเหยไร
เพื่อน : เป็นเหนไรไม่คุยกับกู
พลัดไปมางี้สักพัก
ผม : กูนึกว่าไม่รู้สึกอะไร
เพื่อน : เสียใจดิไอสสกูทำ
บลาๆๆๆๆ
คืนนี้ได้เคลียร์ใจหลายอย่างเลยครับแล้วก็ดีกันผมเลยนอนนั้นไปเลยเพราะดึกมากแล้ว
แล้วประเด็นคืออยู่ตอนนอนนี้แหละครับมันมานอนกอดผมเป็นจุดที่ทำให้ผมวั่นไหวมั้งคือปกติถ้าเพื่อนมานอนบ้านกันหลายๆคนมันก็มีกอดบ้างนะครับไม่แปลกอะไรแต่นี้คือนอนกันแค่2คนแล้วมานอนกอดแล้วผมเป็นคนที่ติดนิสัยเปิดเพลงเบาๆทิ้งไว้จำได้ว่าตอนที่มันกอดเพลงที่เปิดอยู่คือเพลง นิทานในฝัน ฟินคืนนั้นมันโครตได้เลย ก่อนหน้านี้เคยนอนด้วยกันผมจำได้ว่านอนกลิ้งไปมาเผลอไปกอดมันเหมือนกันมันก็สบัดมือออก แต่มา ณ ตอนนั้นคือมันเป็นฝ่ายมานอนกอดเองเลยทำเอาคืนนั้นทำเอานอนไม่หลับเลยครับ ปล่อยให้กอดจนมันหลับผมเลยหันไปกอดสวน(กอดกัน) มันก็พูดว่าทำไม แล้วก็เอาหน้ามาสบ อกไม่รู้ว่าละเมอหรือเปล่าถ้าจำไม่ผิดตอนนี้แหละถ้ารู้สึกแบบรู้สึกหวั่นไหวชอบไปเลยจริงจัง พอมาเช้าต่างฝ่ายต่างทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำตัวปกติพอผมกลับบ้านมันก็ทักมาแค่ว่า ‘ทัก’ แล้วพอผมตอบไปมันก็กวนกลับมาว่า ตอบช้า ไม่รักกันแล้ว ไปรร.ก็คุยกัน(เกือบ)จะปกติ ก็มีแอบไม่กล้าบ้างวันนั้นเราต่างฝ่ายต่างกักความรู้สึกกันมั้งเพราะปกติเวลาดีกันก็จะเดินเข้าไปกวนกวนหรือสะกิดกันอยู่แล้วแต่วันนั้นเราดีกันแต่มันไม่เหมือนทุกทีก็เลยแอบอึดอัดซึ่งผมมั่นใจว่าไม่ใช่แค่ผมพอช่วงพักกลางวันผมหามุมนอนลืมตามาอีกทีมันมานั่งข้างที่ผมนอนความรู้สึกตอนนั้นแบบเชี*อย่างกะในหนังเลยแล้วมันก็มองหน้าพูดเบาๆแซวๆประมาณว่าไม่คุยกับกูหล่าว ตอนนั้นผมโครตอบอุ่นหัวใจเลยเพราะทำให้ผมรู้ว่าไม่ใช่แค่ผมที่อยากจะใกล้ และไม่ใช่แค่ผมที่รู้สึกว่าเราดีกันแต่ทำไมอึดอัดแปลกๆอยู่ๆมันก็มานอนตัก พอวันต่อๆมามันก็เริ่มห่างกันไม่รู้ทำไมเพราะความรู้สึกอึดอัดกวนตีนน้อยใจกันเล่นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้หรือเป็นความรู้สึกที่ผมคิดไปเอง แล้วก็มีวันหนึ่งผมทักไปยืมดินสอกับคนคุยเก่าที่เป็นรุ่นพี่แล้วบังเอิญครูเห็นพอถึงคาบครูแก ครูแกแซวว่าแบบเห้ยแกจีบรุ่นพี่หรอ ทั้งห้องก็แซวกัน แต่ผมนี้ดิกลัวมันจะเข้าใจผิดว่าเรามีความสัมพันธ์กับรุ่นพี่แล้วไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแต่มันก็ดูไม่รู้สึกอะไรเลยพอไปนั่งข้างๆก็พูดแซวผมว่าแบบเห้ยสุดยอดๆ หลังจากวันนั้นไม่รู้ทำไมผมรู้สึกว่ามันเริ่มตีห่างรีโพสต์ในติ้กต็อกเศร้าๆผมคิดว่าคงเป็นเพราะผมก็เลยพยายามแสดงความชัดเจนไป มันก็ตีห่างตอนแรกนึกว่าคิดไปเองแต่ก็เปล่ามันตีห่างจริงๆแต่เหตุผลคืออะไรอั้นนี้ไม่รู้ ผมอึดอัดแทบตายจนมีวันหนึ่งมันเดินอยู่ผมเดินไปใกล้ๆแล้วเหมือนมันพยายามหนีผมก็ตามแล้วก็ถามเป็นไร ตามตื้อมันอยู่อย่างนั้นแล้วพอมาถึงจุดหนึ่งผมไม่ไหวก็เลยพูดไปว่ารำคาญกูหรอมันก็ไม่ๆแล้วก็นั่งไม่คุย เงียบไป ผมก็เลยปิดท้ายพูดว่าถ้ารำคาญกูกูไม่ยุ่งกับก็ได้เสียงผมกับสีหน้าตอนนั้นเหมือนคนสะอื้นจะร้องให้ผมก็นั่งลงเปิดโทรศัพท์เลยอันฟอลอะไรกะจะตัดขาด หลังจากวันนั้นมันก็ดูเหมือนไม่รู้สึกอะไรช่วงนั้นมันก็ใกล้ๆสอบมีวันหนึ่งห้องผมเขาให้นรเดินเป็นวงให้กอดขอโทษกันก่อนจะปิดเทอมแต่พอวนเรามาเจอกันมันยื่นมือมาแต่ผมเมินละไปหาคนอื่นต่อเลยมันก็เลยทักมาถามเป็นเหยไร ผมก็ไม่สนจนมันลบข้อความอยู่ๆคืนนั้นมันก็ส่งเพลง ฉบับปรับปรุงมา ผมก็ไม่สนคิดแค่ว่าพอแล้วถ้ามันชอบเราจริงๆตอนเราอยู่มันคงสนใจอะไรมากกว่านี้ แต่สุดท้ายคือผมไม่ไหวก็ตามไปตามปีนหน้าต่างเหมือนเดิมอ่อแต่หน้าต่างล็อคแล้วผมเห็นแม่มันอยู่หน้าประตูพอดีก็เลยขอเข้าไปผมก็เดินเข้าไปหน้าห้องนอนมันละเคาะ พอมันเปิดเท่านั้นแหละ ผมพุ่งเข้าไปกอดมันตัวแข็งถื้อเลยแบบตามประสาคนทำอะไรไม่ถูกพอปล่อยละนั่งลงขอมันคุยดีๆว่าเป็นอะไรวะแต่คืนนั้นอึดอัดมากมันไม่เปิดใจคุยเลย(คือมันทำตัวไม่ถูก)พอตอนนอนมันก็มานอนกอดแต่คนละฟิลผมพูดไม่ถูกมันอึดอัดกันเสียงหายใจนี้โครตชัดเลยแล้วมันกอดแบบฟิลๆเกรงใจด้วยไม่ได้เหมือนวันนั้นที่เอาตัวแนบชิดทั้งตัวพอถึงวันที่ไปรร.ก็มีห่างกันแทบไม่คุยกันผมเสียใจวะคือดีกันแต่ไม่คุยกันฟิลประมาณว่ามีกันแต่ไม่สนใจกันมันเสียใจมากนะถ้าต้องอยู่แบบนั้นอ่ะ ผมรู้สึกอยากมูฟออนแต่ใจหนึ่งก็อยากสารภาพไปก่อนว่า รู้สึกยังไง ผมคิดว่าถ้ามันไม่ได้ชอบหรือรู้สึกอะไรกับผมเลยก็แย่เกินมานอนกอดกันขนาดนี้แต่อีกใจก็ไม่กล้าเพราะมันเป็นผชนี้แหละสังคมที่ผมอยู่มันไม่ได้ยอมรับเรื่องเพศกันขนาดนั้นเหยียดกันด้วยซ้ำ ผมควรทำไงดีครับ
ปล.อ่านยากหน่อยนะครับจริงๆผมแค่อยากจะระบายรู้สึกว่าเจอทางตัน