จิต กิริยาจิต อารมณ์ ใจ

จิตมีฌานคือ“ใจ”  จิตคือกิริยาใจ    เมื่อกล่าวถึงจิต จิงต้องบอกได้ถึงอารมณ์ ว่าเป็นอารมณ์อะไร ที่ ใจ    มีกิริยารู้อยู่ตอนนั้น
การจะเห็น ”จิต“ เข้าใจจิตได้นั้นจึงต้องรู้ทั้ง “จิตและใจ”
ขณะภาวนา จิตคือตัวที่แล่นไป เข้าไปในอารมณ์ เป็นกิริยาของใจ
มีการหน่วงอารมณ์(กิริยา) ก่อนที่จะดับลงไปในแต่ละขณะ
      
       การจะอ่าน วิสุทธิมรรค เข้าใจ จึงต้องเข้าใจ จิต กิริยาจิต(วิญญาน ) อารมณ์(ตัวถูกรู้) ใจ
                    O_O_O_O_O_O_O    ,ตัวที่มองเห็นอาการของจิตทั้ง7ดวงนั้นคือ”ใจ“  ใจเช่นจิตที่เป็น”ฌาน“
แต่ละ _ คือช่องว่างระหว่างแต่ละอารมณ์ อันเป็นการดับไปของกิริยาจิตแต่ละขณะ
    ความหมายการเห็นจิตแต่ละขณะ จึงคือเห็น“การเกิดดับ”ของจิตแต่ละดวง