เล่าเรื่องอาหาร ขนมจาก

     ขนมอีกชนิดที่ในอตีตมีขายกันมากแถวนครชัยศรี ทุกครั้งที่อาม่าของฉัน ผ่านไปแถวนั้น นอกจากข้าวหลามและส้มโอแล้ว ก็ต้องขนมจาก ที่ต้องมีกลับมาฝากเด็ก ๆ ทุกครั้ง

     ซื้อมาคราวละมาก ๆ มัดรวมเป็นห่อโต ๆ แต่ถึงอย่างไร จะมากแค่ไหน เด็ก ๆ อย่างพวกเราก็จัดการหมดในเวลาอันรวดเร็ว เพราะความหอมของใบจากที่ย่างบนเตาถ่าน ความหวานหอมของน้ำตาลมะพร้าว มีความเหนียวหนุบกำลังดี กินเพลินมาก

     ทั้งที่ขนมจาก มีส่วนผสมเพียงไม่กี่อย่าง

-แป้งข้าวเหนียวดำ
-มะพร้าวทึนทึกขูด(มะพร้าวกึ่งอ่อนกึ่งแก่ สีเปลือกมะพร้าวจะยังเป็นสีเขียวมีสีน้ำตาลบ้างประปราย สีของกาบมะพร้าวเป็นสีเหลืองนวล และสีของกะลายังเป็นสีน้ำตาลอ่อน ๆ)
ยิ่งเป็นมะพร้าวน้ำหอมด้วยแล้วยิ่งอร่อย เพราะเนื้อจะนิ่มกว่าและหอมกว่า ทำขนมอร่อยสุด ๆ
-น้ำตาลมะพร้าวและเกลือ
      ผสมให้เข้ากันและห่อในใบจาก ปิ้งบนเตาถ่านให้สุก

     ระหว่างกินฉันมักแอบคิดอยู่บ่อย ๆ ว่า คนขายช่างมีความพยายามห่อใบจากทีละใบ มีขนมไว้ตรงกลางนิดเดียว ใบจากที่แกะออกมาเป็นกองใหญ่กว่าขนมเสียอีกคนขายคงกำไรน่าดู
     แต่เมื่อโตขึ้นมาจึงเข้าใจว่า ถ้าใส่ขนมเยอะ ๆ กว่าจะปิ้งสุกใบจากคงจะไหม้กรอบไปเสียก่อน รสชาติและความหอมคงไม่อร่อยเหมือนที่ควรจะเป็น นี่คงเป็นอีกหนึ่งภูมิปัญญาชาวบ้าน ที่คิดค้นขนมอร่อย ๆ จากวัตถุดิบพื้นบ้านธรรมดา ๆ มาให้พวกเราได้ลิ้มลอง…