ตามคำถามเลยค่ะ มันน้อยมากไหมคะ กับเงินที่ส่งให้ที่บ้าน ซึ่งมีลูก 1 คน เรียน มัน.2 ค่ะ รร.รัฐ ไม่มีค่าเทอม ลูกซื้อข้าวกินเอง เช้า~กลางวัน วันหยุดกินข้าวที่บ้าน ไม่ต้องซื้อ นอกจากไม่ชอบข้าวที่บ้าน ซึ่งเราเองมีค่าห้องที่ต้องจ่าย 2500+ ค่างวดมอไซ 2000 อันนี้ไม่ได้ตั้งใจอยากมีหนี้ตรงนี้จริงๆ ค่ะ พลาดตอนคบทอม แล้วรถก็ไม่มีให้ใช้แล้ว ผ่อนลม คือเรารู้สึกแย่ มันเหมือนเราเป็นลูกที่แย่มาก เวลาแม่ขอเงินเพิ่ม แต่ว่าช่วงนี้ เหมือนแม่พึ่งขายที่ไป ราคา 5-6 แสน น่าจะ 2-3 เดือนที่ผ่านมา เราไม่รู้เลยค่ะ แล้วที่ดิน แม่ก็ไม่เคยเอ่ยปากว่าจะให้ เมื่อก่อนแรกๆ แม่ขอเพิ่มเราให้นะคะ คิดว่าแม่เดือดร้อนจริงๆ แต่พอเคยให้ เค้าก็ขอบ่อย แบบ 2 อาทิตย์ขอ เพราะเค้าคงคิดว่ามีแฟนต่างชาติ แต่แฟนที่ว่าก็ทำงานในไทย รับเรทเงินเดือนเอกชนในไทยทั่วไปค่ะ 30,000+ เอง แล้วส่วนตัวเราคือไม่เหลือเงินเก็บเลยค่ะ เงินใช้ในชีวิตประจำวันแฟนช่วย แล้วเราก็อยากมีเก็บบ้างอ่ะ เคยอธิบายให้ที่บ้านฟังแล้ว เรื่องรายได้ รายจ่าย และเรื่องอยากเก็บเงินเพื่ออนาคต เพราะแม่ไม่ให้อะไร จึงอยากมีเก็บซื้อบ้านเองค่ะ ซึ่งรู้สึกว่าเค้าไม่เข้าใจเลย แม้กระทั่งของบางอย่างที่เราซื้อแล้วในห้องของเรา บางทีแม่ก็บอกว่ายกให้น้องคนเล็กไปก็ได้เราหาใหม่ได้ งงมาก คือเค้ากะจะไม่ให้เราเหลืออะไรเป็นของตัวเองเลยหรอคะ เรารู้สึกแย่ไม่น่าพลาดมีลูกในตอนเรียนเลยค่ะ เอาจริงๆถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ลูกอยู่กับเขา คงตัดขาดที่บ้านไปนานแล้ว ถ้าถามว่าทำไมถ้าถามว่าทำไมไม่เอาลูกมาเลี้ยงเอง เพราะว่าสามีคนนี้ ไม่ใช่พ่อของลูก จึงมีปัญหาการเข้ากันได้ค่ะ เค้าไม่ได้รังเกียจ ให้เงินซื้อของ พาลูกไปเที่ยวปิดเทอมได้ แต่อยู่ด้วยกัน เค้าไม่โอเคค่ะ ตรงนี้เราเข้าใจ คือหนักใจเวลาแม่ขอเงินค่ะ เรารู้สึกแย่มาก แต่บางครั้ง เราไม่มีให้จริงๆ เราเครียด รู้สึกว่าที่บ้านไม่เข้าใจเราเลย ติดต่อมา มีแค่เรื่องเงิน จนสามีเบื่อ แม่โทรมาทีไร นางถามเลย แม่ขอเงินอีกแล้วหรอ เล่าไปเกือบหมด ก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่เลยค่ะ มันแบบ พ่อแม่ไม่รักเราบ้างเลยหรอ แล้วอนาคต ตอนเราแก่จะทำยังไง เราไม่ได้อยากเป็นภาระลูก อยากสร้างตัวบ้าง
ส่งเงินให้ที่บ้านเดือนละ 6000-7000 น้อยไปไหมคะ เงินเดือน 15000