คือเรื่องมันมีอยู่ว่าตัวเราย้ายมาอยู่บ้านยาย(ภาคอีสาน)แต่ก่อนจะย้ายมาเราอยู่ที่ระยองแล้วค่อยย้ายมาตอนม.1ตอนนี้ม.5แล้ว ทีนี้พอเราย้ายมาเราก็มาเรียนอยู่ในเมืองแล้วเสาร์-อาทิตย์ก็จะกลับมาบ้านยาย(ค่อนข้างชนบท)ทีนี้ช่วงปิดเทอมเราก็มาช่วยยายขายของปกติ ​แต่ พอยายเราทำกับข้าวมาบางอย่างเราไม่กินแบบเช่น หมกปลา หมกนู้นหมกนี้ หรือบางที่ก็ต้มเนื้อ ซึ่งไม่ใช่ว่าเราเรื่องมากนะแบบเนื้อนี้เราไม่แตะเลยเพราะกินไม่ได้พอกินแล้วมันอวก แต่ก็ไม่ได้ไม่กินทุกอย่างแบบ แกงหน่อไม้ หรือ หมกหน่อไม้อันนี้ก็กินได้แต่มันก็มีอาหารอีสานบ่างอย่างที่เราไม่กิน นึกภาพออกมั้ยว่าคนแก่ทำอาหารอีสานอะ แบบเราอยู่ในเมืองมาโดยตลอด แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร อาหารไม่ถูกใจก็ไม่กิน ไม่ได้พูดด้วยว่ามันไม่อร่อยหรือไม่อยากกินแค่เราไม่กิน พอเราไม่กินก็บอกว่าเราเรื่องมาก ทำอะไรก็ไม่กิน คือบางวันเราก็กินหรือไม่กินอะ อาหารไม่ถูกใจเราก็ไม่ได้ว่าหรือตำหนิอะไรเลย ก็แค่ไปหาทำมาม่าหรืออะไรกิน(บ้านยายเป็นร้านค้า) เขาก็มาพูดว่ากินยากเลือกกิน???(อย่าพึ่งดราม่าว่าเราเยียดคนอีสานนะคะ พ่อแม่ก็เป็นคนอีสานแค่บ่างอย่างเราไม่กินน😭😭)