ปกติตั้งใจไว้ว่าจะไม่ตั้งกระทู้เกี่ยวกับละครทีวีซีนที่ไม่ใช่ละครอิงประวัติศาสตร์หรือละครพีเรียดแล้ว (รวมถึงค่ายอื่นๆ ที่ตัวเองสนใจด้วยเช่นกัน) แต่ละครของอาปิ่นมักจะมีความซ่อนเร้นและเนื้อหาที่มากกว่าแค่ชื่อเนื้อเรื่องเสมอ และแม่เลี้ยงเป็น 1 ในนั่น เลยตั้งใจจะพิมพ์และพูดถึงอีกสักครั้ง
แม้ละครเรื่องนี้จะชื่อ แม่เลี้ยง แต่ก็เหมือนกับละครหลายๆ เรื่องของทีวีซีนที่เนื้อหาละครมักจะมากกว่าแค่ชื่อเรื่อง เพราะถ้ามองลึกๆ มันเป็นเรื่องราวที่มีพลอยแสงเป็นจุดศูนย์กลางของเรื่องทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแต่งงานกับอารัญ การรับลูกของอารัญมาเลี้ยง การเสียชีวิตของอารัญ ดราม่าระหว่างพลอยแสงและปณาลี การเติบโตและชีวิตอันโลดโผนของภูวินทร์ เรื่องราวของพฤทธิ์และเมี่ยง ล้วนมีพลอยแสงเข้าไปมีบทบาทสำคัญหมด
ถ้าใครสังเกตดูดีๆ ละครของทีวีซีนโดยพฤตินัยทุกเรื่องในหลังๆ ลึกๆ ล้วนเป็นละครแนวครอบครัวหมด แม้จะเป็นเรื่องราวดราม่าหรือบู๊แอคชั่นแค่ไหน ก็ต้องมีเบื้องหลังทางครอบครัวเสมอ ตัวละครแต่ละคนในเรื่องแม่เลี้ยงก็มีปมหลังครอบครัวกันหมด พลอยแสงที่เป็นลูกสาวนักธุรกิจที่ล้มละลายและถูกครหาว่าเกาะผู้ชายกิน (แม้ภายหลังพลอยแสงเองจะบอกว่ายังมีเงินพอ ขณะที่สามีตัวเองไม่เหลือแล้ว) ปณาลีที่เป็นลูกแม่ค้าและมีความจัดจ้านเรื่องฝีปากและความแค้น ดารินกานต์ (ดาว) ที่เติบโตมาอย่างร้ายกาจเพราะขาดความอบอุ่นและมีแม่แท้ๆ คอยเสี้ยมให้เกลียดชังพลอยแสง ภูวินทร์ที่มีความแค้นและความโลภที่ถูกปลูกฝังมาอย่างลึกๆ จากปณาลี พฤทธิ์และเมี่ยงที่โตมาอย่างดีแม้จะขาดพ่อ ณิชมนที่แม้ร้ายแค่ไหนก็ยังเป็นห่วงแม่ ฯลฯ
จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ พลอยแสงอยู่ท่ามกลางความเกลียดชังและไม่ไว้ใจแบบรอบด้าน ไม่ว่ามาจากปณาลีที่เกลียดชังมาแต่ไหนแต่ไรเพราะเรื่องอารัญ ดารินกานต์ที่เกลียดชังแม่เลี้ยงตัวเองและมองว่าแม่เลี้ยงพยายามแย่งมรดกจากพ่อ กันยาที่มองว่าพลอยแสงฉกฉวยอารัญ (และมรดก) ไปจากตัวเอง ภูวินทร์ที่พยายามจะหลอกล่อและเอามรดกจากพลอยแสง แต่ถ้ามองลึกๆ ความวุ่นวายทั้งหมดมาจากตัวปณาลีในช่วงต้นและตัวภูวินทร์ในช่วงท้าย ซึ่งผู้ชมบางคนบอกว่าภูวินทร์คือเด็กที่ปณาลีตั้งใจจะเลี้ยงให้เหมือนกับที่เมี่ยงถูกเลี้ยงโดยพลอยแสง แต่ทั้งคู่มีอุปนิสัยที่แตกต่างกัน ภูวินทร์มีความแค้นกับปณาลีเป็นทุนเดิมเหตุเพราะปณาลีกดขี่ข่มเหงและมองภูวินทร์เป็นแค่เครื่องมือตนเองมาโดยตลอด และยังพยายามกีดกันความรักของภูวินทร์มาโดยตลอดเนื่องจากเจ็บแค้นจากการถูกพลอยแสงแย่งอารัญไป (มองลึกๆ จะคล้ายกับชีวิตทัชชาในชายแพศยา) ขณะที่เมี่ยงก็เติบโตมาอย่างลูกเลี้ยงอย่างดีอีกคนแต่ตัวเมี่ยงเองก็ถ่อมตัวตลอดว่าไม่คู่ควรกับการเป็นลูกเลี้ยงของพลอยแสงและพอใจที่จะเป็นคนของพลอยแสงมากกว่า
เรื่องความรักที่น่าสนใจของเรื่องนี้คือ เรื่องของพลอยแสงที่รักและห่วงใยดารินกานต์มาตลอดแม้รู้ว่าดารินกานต์จะร้ายกับตัวเองแค่ไหน ดารินกานต์ไม่เคยยอมรับพลอยแสงเลย และคิดว่าเป็นเหตุให้ภูวินทร์และพลอยแสงพบกันและจับมือกันเพื่อหาทางชิงมรดกมาจากดารินกานต์ (และเป็นจุดเริ่มต้นเลวร้ายทั้งหมด) ขณะที่เรื่องราวของภูวินทร์น่าสนใจไม่แพ้กัน เพราะเขามีรักกับผู้หญิงหลายคน (เข้าข่ายชายแพศยาอีกคน) แต่เท่าที่ดูมา รักเดียวของเขาจริงๆ คือกับจอมขวัญ ซึ่งถ้าใครสังเกต ภูวินทร์จะคบคนด้วยผลประโยชน์ ภูวินทร์คบกับณิชมนเพราะต้องการใช้งานณิชมนให้เล่นงานปณาลี คบกับดารินกานต์เพื่อหวังจะแย่งสมบัติจากพลอยแสง คบกับพลอยแสงเพื่อหวังจะแย่งอีกทาง แต่กับจอมขวัญนั้นแตกต่างออกไป เพราะดูแล้ว ภูวินทร์คบกับจอมขวัญเพราะใจจริง ครอบครัวจอมขวัญไม่ได้ร่ำรวย ขณะที่ตัวจอมขวัญเองก็เป็นเพียงพนักงานมินิมาร์ท เรื่องนี้หากมองว่าปณาลีพอจะยอมให้ภูวินทร์คบกับจอมขวัญแต่แรก เรื่องอาจจะไม่ลงเอ่ยถึงขั้นที่ตัวปณาลีเองจะต้องตายเพราะความแค้นหรือต้องมีใครตายอีกหลายคน หรืออย่างดีที่สุด หากปณาลีปล่อยวางความแค้นตัวเองที่มีต่อพลอยแสงได้ เรื่องทั้งหมดอาจจะไม่เกิดขึ้น (แต่เนื้อเรื่องก็ทำมาแบบนี้อยู่แล้ว ก็แล้วกันไป)
แอบขำนิดนึงคือมีคนเม้าท์ว่าตัวละครของทีวีซีนท้องอีกแล้วนะ (เรื่องหลังๆ ทีวีซีน จะแนวนี้หมด) อันนี้สังเกตเหมือนกันตั้งแต่มายาเสน่หาและอุบัติร้ายอุบัติรักมา จะต้องมีตัวละครท้องตลอด มายาเสน่หา วาววาท้อง (กับโอม) อุบัติร้ายอุบัติรัก น้ำชาท้อง (กับแม็ค) Help Me คุณผู้ช่วยด้วย มะปรางท้อง (กับอู๋ แต่แท้ง) สาปซ่อนรัก มุกท้อง (กับสิงโต) ชายแพศยา แคร์ท้อง (กับมาสุ) และเรื่องนี้ น้องลีน่าก็ท้อง (กับโบ๊ท แต่แท้ง) อีก
ส่วนเรื่องนักแสดง ผมชอบน้องลีน่าที่สุด น้องแสดงเข้าถึงบทบาทนั้นมากจนแอบกลัวไปนิดนึงว่านิสัยน้องจริงๆ จะเป็นแบบนั้น ส่วนโบ๊ทก็เข้าถึงบทบาทและลีลา (การแสดง) แบบยอดเยี่ยม ถือว่าบทเพิ่มขึ้นจากสาปซ่อนรักแบบเท่าตัว ขณะที่พีคก็เข้าถึงบทพระเอกได้อย่างดีเยี่ยมเหมือนพระเอกก่อนหน้า (ที่หลังๆ เป็นระดับน้องใหม่) เหมือนเคย แต่บทที่ผู้ชมหลายคนติมากันตลอดคืออยากให้ตัวร้ายเบาๆ ความร้ายตัวเองบ้าง เพราะมีหลายเรื่องแล้วที่บ่นกันว่าตัวร้ายพอใกล้ตอนจบจะค่อยๆ บ้า จนกลายเป็นตัวแย่งซีนหมด และสุดท้ายจะไม่ค่อยจบดีกันเท่าไร
ดูละครของทีวีซีนมา 8 ปี (จริงๆ ก่อนหน้าก็แอบดูขุนศึกกับข้าบดินทร์มาบ้าง) ตั้งแต่เพชรกลางไฟ รู้สึกว่าหลายเรื่องให้แง่คิดหลายอย่างดี ดราม่าเข้มข้น แต่ส่วนอื่นที่คนอื่นอยากให้ปรับปรุง (เท่าที่ผมเห็นก็มีแต่เรื่องบทตัวร้ายกับฉากจบที่รวบรัดไปหลายเรื่อง) ก็อยากให้ปรับปรุงต่อไป ผมไม่รู้ว่าเรื่องไหนจะเขียนอีก แต่หลังกระทู้นี้ ถ้าจะตั้งอีกก็คงจะเป็นละครพีเรียดแล้ว (เพราะถูกจริตตัวเองที่ชอบละครพีเรียดมากๆ จนมาเรียนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และโบราณคดีได้ส่วนนึงเพราะพี่เกรท วรินทร ในบทคุณชายธราธรล้วนๆ) ส่วนตัวชอบละครของทีวีซีนมากครับ และขอติดตามต่อไป แต่ขอตั้งเฉพาะละครที่เป็นพีเรียดดีกว่า (แต่ถ้าละครดีแบบสุดๆ ก็อาจจะกลับมาอีกครับ)
แม่เลี้ยง กับเนื้อเรื่องที่มากกว่าแม่เลี้ยง
แม้ละครเรื่องนี้จะชื่อ แม่เลี้ยง แต่ก็เหมือนกับละครหลายๆ เรื่องของทีวีซีนที่เนื้อหาละครมักจะมากกว่าแค่ชื่อเรื่อง เพราะถ้ามองลึกๆ มันเป็นเรื่องราวที่มีพลอยแสงเป็นจุดศูนย์กลางของเรื่องทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแต่งงานกับอารัญ การรับลูกของอารัญมาเลี้ยง การเสียชีวิตของอารัญ ดราม่าระหว่างพลอยแสงและปณาลี การเติบโตและชีวิตอันโลดโผนของภูวินทร์ เรื่องราวของพฤทธิ์และเมี่ยง ล้วนมีพลอยแสงเข้าไปมีบทบาทสำคัญหมด
ถ้าใครสังเกตดูดีๆ ละครของทีวีซีนโดยพฤตินัยทุกเรื่องในหลังๆ ลึกๆ ล้วนเป็นละครแนวครอบครัวหมด แม้จะเป็นเรื่องราวดราม่าหรือบู๊แอคชั่นแค่ไหน ก็ต้องมีเบื้องหลังทางครอบครัวเสมอ ตัวละครแต่ละคนในเรื่องแม่เลี้ยงก็มีปมหลังครอบครัวกันหมด พลอยแสงที่เป็นลูกสาวนักธุรกิจที่ล้มละลายและถูกครหาว่าเกาะผู้ชายกิน (แม้ภายหลังพลอยแสงเองจะบอกว่ายังมีเงินพอ ขณะที่สามีตัวเองไม่เหลือแล้ว) ปณาลีที่เป็นลูกแม่ค้าและมีความจัดจ้านเรื่องฝีปากและความแค้น ดารินกานต์ (ดาว) ที่เติบโตมาอย่างร้ายกาจเพราะขาดความอบอุ่นและมีแม่แท้ๆ คอยเสี้ยมให้เกลียดชังพลอยแสง ภูวินทร์ที่มีความแค้นและความโลภที่ถูกปลูกฝังมาอย่างลึกๆ จากปณาลี พฤทธิ์และเมี่ยงที่โตมาอย่างดีแม้จะขาดพ่อ ณิชมนที่แม้ร้ายแค่ไหนก็ยังเป็นห่วงแม่ ฯลฯ
จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ พลอยแสงอยู่ท่ามกลางความเกลียดชังและไม่ไว้ใจแบบรอบด้าน ไม่ว่ามาจากปณาลีที่เกลียดชังมาแต่ไหนแต่ไรเพราะเรื่องอารัญ ดารินกานต์ที่เกลียดชังแม่เลี้ยงตัวเองและมองว่าแม่เลี้ยงพยายามแย่งมรดกจากพ่อ กันยาที่มองว่าพลอยแสงฉกฉวยอารัญ (และมรดก) ไปจากตัวเอง ภูวินทร์ที่พยายามจะหลอกล่อและเอามรดกจากพลอยแสง แต่ถ้ามองลึกๆ ความวุ่นวายทั้งหมดมาจากตัวปณาลีในช่วงต้นและตัวภูวินทร์ในช่วงท้าย ซึ่งผู้ชมบางคนบอกว่าภูวินทร์คือเด็กที่ปณาลีตั้งใจจะเลี้ยงให้เหมือนกับที่เมี่ยงถูกเลี้ยงโดยพลอยแสง แต่ทั้งคู่มีอุปนิสัยที่แตกต่างกัน ภูวินทร์มีความแค้นกับปณาลีเป็นทุนเดิมเหตุเพราะปณาลีกดขี่ข่มเหงและมองภูวินทร์เป็นแค่เครื่องมือตนเองมาโดยตลอด และยังพยายามกีดกันความรักของภูวินทร์มาโดยตลอดเนื่องจากเจ็บแค้นจากการถูกพลอยแสงแย่งอารัญไป (มองลึกๆ จะคล้ายกับชีวิตทัชชาในชายแพศยา) ขณะที่เมี่ยงก็เติบโตมาอย่างลูกเลี้ยงอย่างดีอีกคนแต่ตัวเมี่ยงเองก็ถ่อมตัวตลอดว่าไม่คู่ควรกับการเป็นลูกเลี้ยงของพลอยแสงและพอใจที่จะเป็นคนของพลอยแสงมากกว่า
เรื่องความรักที่น่าสนใจของเรื่องนี้คือ เรื่องของพลอยแสงที่รักและห่วงใยดารินกานต์มาตลอดแม้รู้ว่าดารินกานต์จะร้ายกับตัวเองแค่ไหน ดารินกานต์ไม่เคยยอมรับพลอยแสงเลย และคิดว่าเป็นเหตุให้ภูวินทร์และพลอยแสงพบกันและจับมือกันเพื่อหาทางชิงมรดกมาจากดารินกานต์ (และเป็นจุดเริ่มต้นเลวร้ายทั้งหมด) ขณะที่เรื่องราวของภูวินทร์น่าสนใจไม่แพ้กัน เพราะเขามีรักกับผู้หญิงหลายคน (เข้าข่ายชายแพศยาอีกคน) แต่เท่าที่ดูมา รักเดียวของเขาจริงๆ คือกับจอมขวัญ ซึ่งถ้าใครสังเกต ภูวินทร์จะคบคนด้วยผลประโยชน์ ภูวินทร์คบกับณิชมนเพราะต้องการใช้งานณิชมนให้เล่นงานปณาลี คบกับดารินกานต์เพื่อหวังจะแย่งสมบัติจากพลอยแสง คบกับพลอยแสงเพื่อหวังจะแย่งอีกทาง แต่กับจอมขวัญนั้นแตกต่างออกไป เพราะดูแล้ว ภูวินทร์คบกับจอมขวัญเพราะใจจริง ครอบครัวจอมขวัญไม่ได้ร่ำรวย ขณะที่ตัวจอมขวัญเองก็เป็นเพียงพนักงานมินิมาร์ท เรื่องนี้หากมองว่าปณาลีพอจะยอมให้ภูวินทร์คบกับจอมขวัญแต่แรก เรื่องอาจจะไม่ลงเอ่ยถึงขั้นที่ตัวปณาลีเองจะต้องตายเพราะความแค้นหรือต้องมีใครตายอีกหลายคน หรืออย่างดีที่สุด หากปณาลีปล่อยวางความแค้นตัวเองที่มีต่อพลอยแสงได้ เรื่องทั้งหมดอาจจะไม่เกิดขึ้น (แต่เนื้อเรื่องก็ทำมาแบบนี้อยู่แล้ว ก็แล้วกันไป)
แอบขำนิดนึงคือมีคนเม้าท์ว่าตัวละครของทีวีซีนท้องอีกแล้วนะ (เรื่องหลังๆ ทีวีซีน จะแนวนี้หมด) อันนี้สังเกตเหมือนกันตั้งแต่มายาเสน่หาและอุบัติร้ายอุบัติรักมา จะต้องมีตัวละครท้องตลอด มายาเสน่หา วาววาท้อง (กับโอม) อุบัติร้ายอุบัติรัก น้ำชาท้อง (กับแม็ค) Help Me คุณผู้ช่วยด้วย มะปรางท้อง (กับอู๋ แต่แท้ง) สาปซ่อนรัก มุกท้อง (กับสิงโต) ชายแพศยา แคร์ท้อง (กับมาสุ) และเรื่องนี้ น้องลีน่าก็ท้อง (กับโบ๊ท แต่แท้ง) อีก
ส่วนเรื่องนักแสดง ผมชอบน้องลีน่าที่สุด น้องแสดงเข้าถึงบทบาทนั้นมากจนแอบกลัวไปนิดนึงว่านิสัยน้องจริงๆ จะเป็นแบบนั้น ส่วนโบ๊ทก็เข้าถึงบทบาทและลีลา (การแสดง) แบบยอดเยี่ยม ถือว่าบทเพิ่มขึ้นจากสาปซ่อนรักแบบเท่าตัว ขณะที่พีคก็เข้าถึงบทพระเอกได้อย่างดีเยี่ยมเหมือนพระเอกก่อนหน้า (ที่หลังๆ เป็นระดับน้องใหม่) เหมือนเคย แต่บทที่ผู้ชมหลายคนติมากันตลอดคืออยากให้ตัวร้ายเบาๆ ความร้ายตัวเองบ้าง เพราะมีหลายเรื่องแล้วที่บ่นกันว่าตัวร้ายพอใกล้ตอนจบจะค่อยๆ บ้า จนกลายเป็นตัวแย่งซีนหมด และสุดท้ายจะไม่ค่อยจบดีกันเท่าไร
ดูละครของทีวีซีนมา 8 ปี (จริงๆ ก่อนหน้าก็แอบดูขุนศึกกับข้าบดินทร์มาบ้าง) ตั้งแต่เพชรกลางไฟ รู้สึกว่าหลายเรื่องให้แง่คิดหลายอย่างดี ดราม่าเข้มข้น แต่ส่วนอื่นที่คนอื่นอยากให้ปรับปรุง (เท่าที่ผมเห็นก็มีแต่เรื่องบทตัวร้ายกับฉากจบที่รวบรัดไปหลายเรื่อง) ก็อยากให้ปรับปรุงต่อไป ผมไม่รู้ว่าเรื่องไหนจะเขียนอีก แต่หลังกระทู้นี้ ถ้าจะตั้งอีกก็คงจะเป็นละครพีเรียดแล้ว (เพราะถูกจริตตัวเองที่ชอบละครพีเรียดมากๆ จนมาเรียนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และโบราณคดีได้ส่วนนึงเพราะพี่เกรท วรินทร ในบทคุณชายธราธรล้วนๆ) ส่วนตัวชอบละครของทีวีซีนมากครับ และขอติดตามต่อไป แต่ขอตั้งเฉพาะละครที่เป็นพีเรียดดีกว่า (แต่ถ้าละครดีแบบสุดๆ ก็อาจจะกลับมาอีกครับ)