คือมันก็ผ่านมานานละต้องเล่าก่อนว่า รร. ผมเป็นโรงเรียนกลางๆค่อนไปทางเล็กคนเลยไม่เยอะมากสังคมในนั้นก็จะมีห้องๆเดียวจนถึงม.3
แล้วมันเป็นโรงเรียนต่างจังหวัดก็ผมทนอยู่มานานแล้ว
คนในนั้นก็เล่นด้วยกันรู้จักกันเกือบหมดเพราะรร.อยู่ไกล้บ้าน ผมอยู่ค่อนข้างไกลอีกหมู่บ้านเลยไม่ค่อยมีเพื่อนในบริเวณนั้นเท่าไหร่สังคมตอนแรกๆก็ดูดีนะ
พอหลังๆมามันเริ่มเป็นสังคมตลาดล่างละเข้าใจที่ผมสื่อไหมดูดพอตเสพยา กันทั้งชั้นมัทยม มีผมคนเดียวที่ไม่ไปยุ่งกะเรื่องพวกนี้ส่วนตัวผมก็เป็นคนเงียบๆเพื่อนๆก็ไม่ค่อยมีเลยโดนเพ๋งเล็งละมั้งตอนแรกๆก็อยู่ใครอยู่มันนะแต่นานเข้าก็รู้สึกเหมือนโดนแกล้งบ้างเพราะไม่อยากยุ่งกับคนพวกนั้นแถมคนในห้องลามไปถึง ชั้นม1-3 ติดยาเป็นพวกกันหมดเป็นเด็กแว้นเที่ยวตีกันตามงานวัดหมอลำเที่ยวกลางคืนแว้นรถส่วนผู้หญิงก็จะออกๆแนวสก็อยๆ
ผมก็ทนอยู่สังคมแบบนี้นะพอนานเข้าก็ทนไม่ไหวไปฟิตหุ่นมาจากโดนตีแกล้งเล็กๆน้อยๆก็หยุด แต่กลุ่มสก็อยในห้องนี้แหละทั้งท้องลูกกันไป3-4คนแถมยังติดยาแว้นกลางคืน ทำแบบนี้พวกนี้เลยคงจะสนิดกันมากมั้ง พอผมตัดสินใจว่าอีกแค่ปีเดียวก็จะออกละก็ทนๆอยู่ไปเพราะทางบ้านไม่มีตังย้ายร.รให้
ผมที่เป็นคนดูเงียบๆก็จะโดนแซะแบบว่า มาแกล้งจับมือบอกชอบกวนตีนๆพอผมทำหน้างงก็หันไปหัวเราะคิกๆกับเพื่อนว่าดูหน้ามันดิ555 เวลาพวกมันไม่มีอะไรพูดก็จะหาเรื่องแซะผมบ้าง ว่าผมไอ้เอ๋อบ้างล่ามไปถึงพ่อแม่ แกล้งจับตัวผมพอผมสบัดหรือด่าก็จะหัวเราะกันยกกลุ่มเลย แล้วก็บางครั้งก็เอากระเป๋าผมไปทิ้งขยะบ้าง ไส่ร้ายว่าผมไปยั่วเพื้อนมันผมไปเอากับคนนั้นคนนี้ พอเดินผ่านก็พูดแนวๆนี้แฟนแล้วหัวเราะ และเวลาเรียกมาเข้าแถวตอนเที่ยงนีคือแค่เห็นหน้าผมแม่มก็นินทาระยะไกล้ไส่ผมอีก ทนมาเป็นปีๆแบบนี้จนรู้สึกเหมือนเป็นPTSD พยายามเลี่ยงที่จะเจอละนะแต่โรงเรียนมันเล็กเดินไปมาก็เจอแม่มอีกละไม่มีที่ให้หลบถ้าจะบอกให้ไม่ต้องสนใจก็ได้ผลอยู่หรอกตอนแรกพอหลังๆมารู้สึกอึดอัดทนไม่ไหวโดนกี่ทีก็ไม่ชิน
แล้วก็จะมีคนๆนึงเนี้ยชอบพูดให้ผมเป็นพิเศษพอมันเห็นผมทีไรก็จะเอาผมไปmake funให้ตัวเองดูดี ผมก็อดทนมาตลอดนะ
จนมีวันนึงในแถวทนไม่ไหวก็ถามว่าพวกเอ็งเป็นห่าไรว้าตูไปทำไรให้เอ็งนักหนาพอพูดงี้ปุ้บหัวเราะเยาะผมสะงั้นในแถวด้วยเสียศักศรีจัดๆ แล้วนินทาระยะไกล้ไส่อีก ผมตอนนั้นผมพยายามเงียบเหมือนเคยแต่ทำไมตัวสั่นไม่รู้แถมวันนั้นเป็ยผมคนเดียวที่อยู่ในแถวบางคนก็ขาดเรียนเพราะไปมั่วหมอลำบางคยก็ยังไม่มาจากนั้นก็โดนล้อเลียนยับๆ ถากถาง
ผมก็พยายามเดินหนีละครูเจ้ากำก็เอาผมกลับมาที่เดิม ผมก็เก็บกดกับคนที่เอาผมไปmake funบ่อยๆนะ แต่พูดไปล่ามไปจนถึงพ่อแม่ด่าผมจับผิดผมสารพัด ล้อเลียนบุคลิกผมบ้างเห้อ ผมทนมาตลอดแต่มีครั้งนี้ขอครั้งเดียวเหอะสาส
บางครั้ง...ผู้ชายก็ไช่ว่าจะทนไหวเสมอไปนะผมรู้ว่าผมผิดที่ทำแบบนั้นแต่ก็เข้าใจผมด้วยว่าอดทนมามันก็ต้องมีตบะแตกบ้างหนีก็ไม้ได้แม่มแถมโดนในแถวด้วยผมก็ทนไม่ไหวหน้ามืดพยายามนึกถึงอุนตร้าแมนไว้แต่ดันไปนึกถึงกังฟูมวยหยงชุ่นสะงั้นแสกหน้ามันไป3-4หมัด
สรุปโดนเรียกมาคุยกับครูอีนั่นก็มาบอกแนวๆว่าพูดกันอยู่เฉยๆอยู้ดีๆก็เดินมาไส่หนู. ผมก็คิดว่าตามสเต็ปมันเป็นงี้ทุกคนเลยปะว้า เลยสวนว่าคนห่าไรอยู่ดีๆไปต่อยคนอื่น มันก็พูดพยายามให้เหมือนผมไปหาเรื่องมันก่อน แต่มีหลักฐานกล้องวงจรปิด
แล้วเรียกค่าเสียหายกับผมก็จ่ายให้ไป5000บาท คิดๆสะว่าทำทานให้หมาได้ เงินนะหาได้แต่โอกาสได้แก้แค้นหาไม่ได้ง่ายๆ และจำเป็นบทเรียน ก่อนจะรู้ว่าพ่อแม่มันเอาเงินไปเล่นไพ่หมด
สมควร
หลังจากนั้นพวกมันก็ไม่หยุดเวลาเจอผมก็พูดแนวๆว่าอย่าไปพูดให้มันเว้ยนะมันมาตีเองนะเว้ยพร้อมหัวเราะกัน
หลังจากนั้นผมก็ทนไม่ไหวแม่มละไม่ไปเข้าแถวไม่เจอหน้นแม่มไปเข้าแถวช้าๆ งดไปที่ๆมีแม่มอยู่ เอา ทรศ ไปไม่ได้วิธีแก้เบื่อก็ไปแอบนอนเล่น แล้วบางวันครูแม่มไม่สอนก็จะจับจังหวะถูกขาดเรียนช่วงนั้นคิดว่าถ้าแม่มไม่สอนงานที่ตูมีก็พอส่งละวะ บางครั้งเพื้อนแม่มขาดทั้งห้องมีผมกับอีก3คนมาที่เป็นผู้ชายนะผมเลยคิดว่าอยู่ไปก็อึดอัดโดแม่ม จากนั้นก็วางแผนหาโรงเรียนเข้าใหม่ พันตัวไปตั้งใจเรียนที่บ้านแทน
พอไม่เจอหน้าผมบ่อยๆก็เลิกพูดถึงผม แถมมไม่มีใครกล้าด่าผม
สักครั้งหลังเหตถกาณ์นี้เพราะก็รู้ๆกันอยู่ว่าผมอยู่เฉยๆ
ก่อนไปโรงเรียนแม่มก็ต้องวางแผนก่อนว่าจะต้องทำไรบ้างหาวิธีป้องกันเหตุกาณ์พวกนี้คิดว่าจะต้องทำอะไรบ้างพวกนี้
รักตัวเอง บ้าง
ใครที่อยู่สังคมแบบนี้อย่าพยายามปรับตัวไปเข้าเลยครับมีแต่เสียกับเสีย
แต่นี้คือประสบกาณ์การเอาชีวิตรอดในสังคมตลาดล่างของผมปัจจุบันก็จบแล้ว
เห้ออมีใครเจอแบบผมบ้างไหมครับ
ถึงผมจะพยายามพูดให้ดูตลกแต่ลองคิดดูสิครับถ้าสถานการณ์นั้นจะรู้สึกยังไงทั้งโรงเรียนมองมาที่คุณขณะเข้าแถวโดนถากถางต่างๆ ผมบอกไว้ก่อนนะพวกเขามาพูดล้อเลียนผมก่อนนะครับก่อนผมจะไปมีปากเสียงกัน
การเลือกโรงเรียนก็เหมือนเลือกโลกให้ลูกถ้าคุณอยากให้ลูกคุณเป็นคนที่มีคุณภาพควรศึกษาให้ดีว่าโรงเรียนที่คุณจะส่งให้ลูกคุณไปจะเป็นอย่างไร จะได้ไม่ต้องมาทนเจอแบบผม
โดนสก็อยเพ๋งเล็ง โรงเรียนสังคมตลาดล่าง
แล้วมันเป็นโรงเรียนต่างจังหวัดก็ผมทนอยู่มานานแล้ว
คนในนั้นก็เล่นด้วยกันรู้จักกันเกือบหมดเพราะรร.อยู่ไกล้บ้าน ผมอยู่ค่อนข้างไกลอีกหมู่บ้านเลยไม่ค่อยมีเพื่อนในบริเวณนั้นเท่าไหร่สังคมตอนแรกๆก็ดูดีนะ
พอหลังๆมามันเริ่มเป็นสังคมตลาดล่างละเข้าใจที่ผมสื่อไหมดูดพอตเสพยา กันทั้งชั้นมัทยม มีผมคนเดียวที่ไม่ไปยุ่งกะเรื่องพวกนี้ส่วนตัวผมก็เป็นคนเงียบๆเพื่อนๆก็ไม่ค่อยมีเลยโดนเพ๋งเล็งละมั้งตอนแรกๆก็อยู่ใครอยู่มันนะแต่นานเข้าก็รู้สึกเหมือนโดนแกล้งบ้างเพราะไม่อยากยุ่งกับคนพวกนั้นแถมคนในห้องลามไปถึง ชั้นม1-3 ติดยาเป็นพวกกันหมดเป็นเด็กแว้นเที่ยวตีกันตามงานวัดหมอลำเที่ยวกลางคืนแว้นรถส่วนผู้หญิงก็จะออกๆแนวสก็อยๆ
ผมก็ทนอยู่สังคมแบบนี้นะพอนานเข้าก็ทนไม่ไหวไปฟิตหุ่นมาจากโดนตีแกล้งเล็กๆน้อยๆก็หยุด แต่กลุ่มสก็อยในห้องนี้แหละทั้งท้องลูกกันไป3-4คนแถมยังติดยาแว้นกลางคืน ทำแบบนี้พวกนี้เลยคงจะสนิดกันมากมั้ง พอผมตัดสินใจว่าอีกแค่ปีเดียวก็จะออกละก็ทนๆอยู่ไปเพราะทางบ้านไม่มีตังย้ายร.รให้
ผมที่เป็นคนดูเงียบๆก็จะโดนแซะแบบว่า มาแกล้งจับมือบอกชอบกวนตีนๆพอผมทำหน้างงก็หันไปหัวเราะคิกๆกับเพื่อนว่าดูหน้ามันดิ555 เวลาพวกมันไม่มีอะไรพูดก็จะหาเรื่องแซะผมบ้าง ว่าผมไอ้เอ๋อบ้างล่ามไปถึงพ่อแม่ แกล้งจับตัวผมพอผมสบัดหรือด่าก็จะหัวเราะกันยกกลุ่มเลย แล้วก็บางครั้งก็เอากระเป๋าผมไปทิ้งขยะบ้าง ไส่ร้ายว่าผมไปยั่วเพื้อนมันผมไปเอากับคนนั้นคนนี้ พอเดินผ่านก็พูดแนวๆนี้แฟนแล้วหัวเราะ และเวลาเรียกมาเข้าแถวตอนเที่ยงนีคือแค่เห็นหน้าผมแม่มก็นินทาระยะไกล้ไส่ผมอีก ทนมาเป็นปีๆแบบนี้จนรู้สึกเหมือนเป็นPTSD พยายามเลี่ยงที่จะเจอละนะแต่โรงเรียนมันเล็กเดินไปมาก็เจอแม่มอีกละไม่มีที่ให้หลบถ้าจะบอกให้ไม่ต้องสนใจก็ได้ผลอยู่หรอกตอนแรกพอหลังๆมารู้สึกอึดอัดทนไม่ไหวโดนกี่ทีก็ไม่ชิน
แล้วก็จะมีคนๆนึงเนี้ยชอบพูดให้ผมเป็นพิเศษพอมันเห็นผมทีไรก็จะเอาผมไปmake funให้ตัวเองดูดี ผมก็อดทนมาตลอดนะ
จนมีวันนึงในแถวทนไม่ไหวก็ถามว่าพวกเอ็งเป็นห่าไรว้าตูไปทำไรให้เอ็งนักหนาพอพูดงี้ปุ้บหัวเราะเยาะผมสะงั้นในแถวด้วยเสียศักศรีจัดๆ แล้วนินทาระยะไกล้ไส่อีก ผมตอนนั้นผมพยายามเงียบเหมือนเคยแต่ทำไมตัวสั่นไม่รู้แถมวันนั้นเป็ยผมคนเดียวที่อยู่ในแถวบางคนก็ขาดเรียนเพราะไปมั่วหมอลำบางคยก็ยังไม่มาจากนั้นก็โดนล้อเลียนยับๆ ถากถาง
ผมก็พยายามเดินหนีละครูเจ้ากำก็เอาผมกลับมาที่เดิม ผมก็เก็บกดกับคนที่เอาผมไปmake funบ่อยๆนะ แต่พูดไปล่ามไปจนถึงพ่อแม่ด่าผมจับผิดผมสารพัด ล้อเลียนบุคลิกผมบ้างเห้อ ผมทนมาตลอดแต่มีครั้งนี้ขอครั้งเดียวเหอะสาส
บางครั้ง...ผู้ชายก็ไช่ว่าจะทนไหวเสมอไปนะผมรู้ว่าผมผิดที่ทำแบบนั้นแต่ก็เข้าใจผมด้วยว่าอดทนมามันก็ต้องมีตบะแตกบ้างหนีก็ไม้ได้แม่มแถมโดนในแถวด้วยผมก็ทนไม่ไหวหน้ามืดพยายามนึกถึงอุนตร้าแมนไว้แต่ดันไปนึกถึงกังฟูมวยหยงชุ่นสะงั้นแสกหน้ามันไป3-4หมัด
สรุปโดนเรียกมาคุยกับครูอีนั่นก็มาบอกแนวๆว่าพูดกันอยู่เฉยๆอยู้ดีๆก็เดินมาไส่หนู. ผมก็คิดว่าตามสเต็ปมันเป็นงี้ทุกคนเลยปะว้า เลยสวนว่าคนห่าไรอยู่ดีๆไปต่อยคนอื่น มันก็พูดพยายามให้เหมือนผมไปหาเรื่องมันก่อน แต่มีหลักฐานกล้องวงจรปิด
แล้วเรียกค่าเสียหายกับผมก็จ่ายให้ไป5000บาท คิดๆสะว่าทำทานให้หมาได้ เงินนะหาได้แต่โอกาสได้แก้แค้นหาไม่ได้ง่ายๆ และจำเป็นบทเรียน ก่อนจะรู้ว่าพ่อแม่มันเอาเงินไปเล่นไพ่หมด
สมควร
หลังจากนั้นพวกมันก็ไม่หยุดเวลาเจอผมก็พูดแนวๆว่าอย่าไปพูดให้มันเว้ยนะมันมาตีเองนะเว้ยพร้อมหัวเราะกัน
หลังจากนั้นผมก็ทนไม่ไหวแม่มละไม่ไปเข้าแถวไม่เจอหน้นแม่มไปเข้าแถวช้าๆ งดไปที่ๆมีแม่มอยู่ เอา ทรศ ไปไม่ได้วิธีแก้เบื่อก็ไปแอบนอนเล่น แล้วบางวันครูแม่มไม่สอนก็จะจับจังหวะถูกขาดเรียนช่วงนั้นคิดว่าถ้าแม่มไม่สอนงานที่ตูมีก็พอส่งละวะ บางครั้งเพื้อนแม่มขาดทั้งห้องมีผมกับอีก3คนมาที่เป็นผู้ชายนะผมเลยคิดว่าอยู่ไปก็อึดอัดโดแม่ม จากนั้นก็วางแผนหาโรงเรียนเข้าใหม่ พันตัวไปตั้งใจเรียนที่บ้านแทน
พอไม่เจอหน้าผมบ่อยๆก็เลิกพูดถึงผม แถมมไม่มีใครกล้าด่าผม
ก่อนไปโรงเรียนแม่มก็ต้องวางแผนก่อนว่าจะต้องทำไรบ้างหาวิธีป้องกันเหตุกาณ์พวกนี้คิดว่าจะต้องทำอะไรบ้างพวกนี้
รักตัวเอง บ้าง
ใครที่อยู่สังคมแบบนี้อย่าพยายามปรับตัวไปเข้าเลยครับมีแต่เสียกับเสีย
แต่นี้คือประสบกาณ์การเอาชีวิตรอดในสังคมตลาดล่างของผมปัจจุบันก็จบแล้ว
เห้ออมีใครเจอแบบผมบ้างไหมครับ
ถึงผมจะพยายามพูดให้ดูตลกแต่ลองคิดดูสิครับถ้าสถานการณ์นั้นจะรู้สึกยังไงทั้งโรงเรียนมองมาที่คุณขณะเข้าแถวโดนถากถางต่างๆ ผมบอกไว้ก่อนนะพวกเขามาพูดล้อเลียนผมก่อนนะครับก่อนผมจะไปมีปากเสียงกัน
การเลือกโรงเรียนก็เหมือนเลือกโลกให้ลูกถ้าคุณอยากให้ลูกคุณเป็นคนที่มีคุณภาพควรศึกษาให้ดีว่าโรงเรียนที่คุณจะส่งให้ลูกคุณไปจะเป็นอย่างไร จะได้ไม่ต้องมาทนเจอแบบผม