เราเป็นผู้หญิงที่ชอบเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน เคยบอกความในใจไปแล้ว แต่เขาคิดกับเราแค่เพื่อน เพราะเขาก็ชอบผู้ชาย เขาบอกว่าอย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก เขาลำบากใจ เขาบอกว่าเป็นเพื่อนกัน มันไม่ต้องมาโกรธเกลียดกัน ตอนนั้นมองหน้ากันไม่ติดไปช่วงนึง ก่อนจะมาคุยกันได้ปกติในช่วงสอบก่อนจะเรียนจบ เราไม่ได้สนิทกันมากนักหลังเรียนจบก็เลยไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย มีแต่ติดตามกันและกันเห็นชีวิตกันผ่านสตอรี่ มีมากดใจให้กันบ้างตามวาระเพื่อแสดงความยินดีให้กันในเรื่องเรียน/งาน เราก็กดกลับเหมือนกันตามโอกาส ไม่ได้รีแอคไปบ่อยให้เขารู้ว่าสนใจเขาขนาดนั้น
เราก็ทำได้แค่คิดถึงแล้วก้มหน้าใช้ชีวิตต่อไป มีคนคุย มีแฟนใหม่ เป็นผัชาย ผ่านมา3ปีแล้ว ทำให้รู้ว่าเราไม่สามารถไปเริ่มใหม่กับใครได้เลย เรายังคงมีเขาอยู่ในใจ เราคงจะชอบผู้หญิงมากกว่า เขาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ยังอยู่ในใจเรามาโดยตลอด กับแฟนที่คบกันมาเราพูดถึงเพื่อนคนนี้ให้ฟังอยู่บ่อยครั้ง จุดเริ่มต้น มาจากที่แฟนผู้ชายขอให้เราเปิดใจ ซึ่งเราเคยบอกเขาไปแล้ว ว่าเรายังไม่ลืมคนเก่า เขารับได้ที่เป็นแบบนี้ เขาแค่ขอโอกาส ให้เราเปิดใจ ซึ่งเราเปิดใจแล้ว แต่เราไม่ได้รักเขาเลย เราจึงได้ขอลดสถานะให้เขาเป็นแค่เพื่อน ไม่อยากให้เขาเสียเวลากับเราไปมากกว่านี้
เมื่อช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาเราได้โพสถึงเพื่อนคนนี้ ในโพสต์มีรูปของขวัญที่เราเคยให้เขาที่มีแค่เขาเท่านั้นที่รู้ว่าโพสต์นี้หมายถึงเขาโดยเฉพาะ คือต้องบอกก่อนว่าตอนที่เราสารภาพว่าชอบเพื่อนคนนี้ ตอนนั้นเราบอกช่วงวาเลนไทน์ พอวาเลนไทน์ปีนี้ เราโพสในบริบทที่ว่า "อยากบันทึกความทรงจำนี้ไว้ เรายังคงหวังดีกับเขาเสมอในฐานะเพื่อนมนุษย์ เราบอกว่าเขาเก่งมากที่ประสบความสำเร็จทั้งการเรียนและการงาน" เป็นโพสต์ที่ถ้าเขามาอ่านยังไงก็ใจฟูอะ ที่มีคนที่รักและหวังดีกับเขาอยู่นะ ตอนที่เราโพสต์ในแอปนี้ตอนแรกไม่ได้คาดหวังว่าจะให้เขามาเห็นหรอก เพราะแอปนี้(หมายถึงแอปนึง ไม่ใช่พันทิปนะ555)เราไม่ได้ติดตามกัน ดูแล้วเขาน่าจะเล่นอีกแอปมากกว่า แต่วินาทีที่เราตัดสินใจว่า ไม่มีอะไรให้เสียแล้ว แล้วส่งคำขอไป ก็คิดว่าเขาจะไม่รับด้วยซ้ำ พอเขากดรับแล้วกดตามกลับคือ รู้สึกใจฟูมาก แบบ welcome to my world นะ เพราะแอปนี้เราติดตามไม่กี่คนไง เราเลือกให้เขาเข้ามาในพื้นที่สบายใจของเรา คือจริงๆ ก็อยากติดตามในแอปนี้มาตั้งนานแล้ว แล้วตอนที่เขามากดใจโพสต์นั้นที่เราโพสต์ไว้ คือใจฟูมากว่าเขารับรู้แล้วนะ Complete แล้ว เหมือนได้ปลดล็อคความรู้สึกเลย แต่ก็จบที่ตรงนั้นแหละ เราไม่ได้ทักไปคุยอะไรเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ เราไม่อยากเสียมิตรภาพนี้ เข้าใจแล้วว่าเป็นเพื่อนกันมันไม่ต้องมาโกรธเกลียดกันเป็นแบบนี้เอง
เราอยากมีเขาอยู่ในวงจรชีวิตต่อไป โดยเลือกที่จะไม่พยายามที่จะทำอะไรไปมากกว่านี้ แค่เห็นชีวิตกันผ่านสตอรี่บ้างแค่นี้ก็คงพอแล้ว แต่มันอึดอัดนะคืออยากจะรู้จักเขามากกว่านี้ในฐานะเพื่อนก็ได้ แต่เราไม่รู้ว่าจะทักไปคุยอะไร คุยเพื่ออะไร เพราะไม่ได้สนิทกัน กลัวเขาจะรำคาญ กลัวเขาจะรู้ว่า เรายังชอบเขาอยู่ คือไม่อยากให้เขาอึดอัดใจที่คุยกับเราอะ จริงๆก็อยากเป็นเพื่อนกับเขาที่สนิทคุยกันได้ทุกเรื่องนะ แต่พอเราชอบเขามากๆ อะ เราคุยแบบเพื่อนปกติคุยกันไม่เป็น มันไม่เป็นตัวของตัวเองแบบเขินอะ นั่นแหละเราจะชอบเขาไปถึงเมื่อไรนะ ในเมื่อไม่มีบทสนทนาและการพบเจอ เราเลือกจะใช้ชีวิตต่อไปคนเดียว โดยไม่เปิดใจให้ใครอีก เพราะใจเรามีแต่เขาในฐานะอะไรก็ไม่รู้
เราจะคอยดูแกประสบความสำเร็จจากตรงนี้นะ แกน่าจะรู้แหละว่าเราหวังดีกับแกเสมอ รักแกมากๆนะ เจ้าคนเก่ง จากเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ
ไม่มีบทสนทนา ไม่มีการพบเจอกันมา3ปีแล้ว แต่ยังคงชอบคนเดิมมาโดยตลอด รวม5ปีแล้ว
เราก็ทำได้แค่คิดถึงแล้วก้มหน้าใช้ชีวิตต่อไป มีคนคุย มีแฟนใหม่ เป็นผัชาย ผ่านมา3ปีแล้ว ทำให้รู้ว่าเราไม่สามารถไปเริ่มใหม่กับใครได้เลย เรายังคงมีเขาอยู่ในใจ เราคงจะชอบผู้หญิงมากกว่า เขาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ยังอยู่ในใจเรามาโดยตลอด กับแฟนที่คบกันมาเราพูดถึงเพื่อนคนนี้ให้ฟังอยู่บ่อยครั้ง จุดเริ่มต้น มาจากที่แฟนผู้ชายขอให้เราเปิดใจ ซึ่งเราเคยบอกเขาไปแล้ว ว่าเรายังไม่ลืมคนเก่า เขารับได้ที่เป็นแบบนี้ เขาแค่ขอโอกาส ให้เราเปิดใจ ซึ่งเราเปิดใจแล้ว แต่เราไม่ได้รักเขาเลย เราจึงได้ขอลดสถานะให้เขาเป็นแค่เพื่อน ไม่อยากให้เขาเสียเวลากับเราไปมากกว่านี้
เมื่อช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาเราได้โพสถึงเพื่อนคนนี้ ในโพสต์มีรูปของขวัญที่เราเคยให้เขาที่มีแค่เขาเท่านั้นที่รู้ว่าโพสต์นี้หมายถึงเขาโดยเฉพาะ คือต้องบอกก่อนว่าตอนที่เราสารภาพว่าชอบเพื่อนคนนี้ ตอนนั้นเราบอกช่วงวาเลนไทน์ พอวาเลนไทน์ปีนี้ เราโพสในบริบทที่ว่า "อยากบันทึกความทรงจำนี้ไว้ เรายังคงหวังดีกับเขาเสมอในฐานะเพื่อนมนุษย์ เราบอกว่าเขาเก่งมากที่ประสบความสำเร็จทั้งการเรียนและการงาน" เป็นโพสต์ที่ถ้าเขามาอ่านยังไงก็ใจฟูอะ ที่มีคนที่รักและหวังดีกับเขาอยู่นะ ตอนที่เราโพสต์ในแอปนี้ตอนแรกไม่ได้คาดหวังว่าจะให้เขามาเห็นหรอก เพราะแอปนี้(หมายถึงแอปนึง ไม่ใช่พันทิปนะ555)เราไม่ได้ติดตามกัน ดูแล้วเขาน่าจะเล่นอีกแอปมากกว่า แต่วินาทีที่เราตัดสินใจว่า ไม่มีอะไรให้เสียแล้ว แล้วส่งคำขอไป ก็คิดว่าเขาจะไม่รับด้วยซ้ำ พอเขากดรับแล้วกดตามกลับคือ รู้สึกใจฟูมาก แบบ welcome to my world นะ เพราะแอปนี้เราติดตามไม่กี่คนไง เราเลือกให้เขาเข้ามาในพื้นที่สบายใจของเรา คือจริงๆ ก็อยากติดตามในแอปนี้มาตั้งนานแล้ว แล้วตอนที่เขามากดใจโพสต์นั้นที่เราโพสต์ไว้ คือใจฟูมากว่าเขารับรู้แล้วนะ Complete แล้ว เหมือนได้ปลดล็อคความรู้สึกเลย แต่ก็จบที่ตรงนั้นแหละ เราไม่ได้ทักไปคุยอะไรเพื่อสานสัมพันธ์ต่อ เราไม่อยากเสียมิตรภาพนี้ เข้าใจแล้วว่าเป็นเพื่อนกันมันไม่ต้องมาโกรธเกลียดกันเป็นแบบนี้เอง
เราอยากมีเขาอยู่ในวงจรชีวิตต่อไป โดยเลือกที่จะไม่พยายามที่จะทำอะไรไปมากกว่านี้ แค่เห็นชีวิตกันผ่านสตอรี่บ้างแค่นี้ก็คงพอแล้ว แต่มันอึดอัดนะคืออยากจะรู้จักเขามากกว่านี้ในฐานะเพื่อนก็ได้ แต่เราไม่รู้ว่าจะทักไปคุยอะไร คุยเพื่ออะไร เพราะไม่ได้สนิทกัน กลัวเขาจะรำคาญ กลัวเขาจะรู้ว่า เรายังชอบเขาอยู่ คือไม่อยากให้เขาอึดอัดใจที่คุยกับเราอะ จริงๆก็อยากเป็นเพื่อนกับเขาที่สนิทคุยกันได้ทุกเรื่องนะ แต่พอเราชอบเขามากๆ อะ เราคุยแบบเพื่อนปกติคุยกันไม่เป็น มันไม่เป็นตัวของตัวเองแบบเขินอะ นั่นแหละเราจะชอบเขาไปถึงเมื่อไรนะ ในเมื่อไม่มีบทสนทนาและการพบเจอ เราเลือกจะใช้ชีวิตต่อไปคนเดียว โดยไม่เปิดใจให้ใครอีก เพราะใจเรามีแต่เขาในฐานะอะไรก็ไม่รู้
เราจะคอยดูแกประสบความสำเร็จจากตรงนี้นะ แกน่าจะรู้แหละว่าเราหวังดีกับแกเสมอ รักแกมากๆนะ เจ้าคนเก่ง จากเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ