ผมขอวิธีแก้ไขหน่อย มันเชิงการระบายหนัก ๆ...
เลยอยากรู้ว่าใครคิดยังไง?

คือ อยู่กับพี่สาวที่ชอบสั่งสอนด้วยความรุนแรงมาโดยตลอด พยายามเข้าใจว่า เพราะพี่เคยโดนแบบนี้ ตั้งแต่เด็กจนปัจจุบัน แต่พี่สาวคือแทบไม่เคยถามหาเรื่องสิ่งที่ผมไม่ชอบหรือเกลียดเลย

อารมณ์รุนแรงจนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นขี้ฆ่าก็ไม่ผิดเลย แต่ที่อยู่ด้วยกันเพราะมีเส้นบางที่เรียกว่าครอบครัวอยู่แหละ

ผมไม่ชอบการที่คนที่มีประสบการณ์กว่า ไม่เคยโทษตนเองและแก้ไขเมื่อทำผิด เหมือนไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วไปจนวันตาย.... แล้วทั้งครอบครัว รวมพ่อแม่คือเป็นกันหมด ใช้แต่ความรุนแรงแบบหัวโบราณ ทั้งด่าทั้งตี แบบไม่สนเลยว่าใครจะยังไง

ไม่ใช่ทุกคนที่โดนแล้ว จะยอมรับและแก้ไข

ผมแทบขอโทษแก้ไขตลอด จนคำว่า "ขอโทษ" กลายเป็นคำพูด โหล ๆ ของผมไปแล้ว...

พูดไป มีแต่รอให้อารมณ์หายไป เหตุผลอะไรคือหายไปหมด


ลองคุยเปิดใจกันแล้ว หลายครั้ง แต่จะลงเอยด้วยความไม่สบอารมณ์ของพี่สาว อารมณ์แบบ พี่สาวยอมช่วยแทนผมหลายอย่าง เช่นค่าเช่าบ้าน และอื่น ๆ ก็ต้องยอม

แต่แลกมากับ ต้องมาเจอความรุนแรงแบบไม่จำเป็นตลอด แค่เรื่องผิดพลาดเล็ก ๆ ก็โมโหยิ่งกว่าพายุเข้าบ้าน พอถึงทีตนเองผิดบ้าง ก็พูดลอย ๆ แบบใจเย็น ๆ

เหมือนพยายามเข้าใจว่า จัดการอารมณ์แบบผู้ใหญ่ แต่สิ่งที่แสดงออกมากับคนอื่น มันแทบหนังคนละม้วน นับวันยิ่งเจอ คือผมไม่สามารถบ่อยให้หายไปง่าย ๆ ได้แล้วอะ มีแต่ปล่อยให้เงียบลง ความแค้นก็ถูกสะสมไว้แบบห้ามไม่ได้จริง ๆ รอระเบิดตูมเดียวละครับ

ถ้าเป็นคนอื่น คือคิดยังไงครับ?