สวัสดีครับผม คบกับเเฟนมา 2เดือนกว่าละครับ ละทีนี้ ผมรู้สึกเเฟนผมต้องการความใส่ใจมากก ซึ้งผมให้ได้เวลาได้เยอะในช่วงเเรกเพราะว่า ยังเรียนอยู่ยังไม่ปิดเทอม เลยสามารถตื่นเช้าบอกมอนิ่งอะไรได้ แต่หลัปิดเทอมผมมาอยู่บ้านซึ่ง งานรัดตัวมาก ผมตื่น ประมาญ ตี5-6โมง ทุกวัน เลิกงาน 18:00-19:00
เพราะเป็นธุรกิจที่บ้าน เเต่หลังจากผมเหนี่อยๆ นางก็บอกระหว่างวันแต่ก่อนก็ส่งอะไรมาให้ดู ตอนนี้เหมือนใส่ใจน้อยลงละคือ เป็นทุกรอบก่อนนอนครับ โทรคุยกันละผมง้อ แบบง้อมาก เเละเป็นหลายๆวันเข้าแบบให้นางทักมาก่อนผมค่อยตอบเพราะไม่ว่างจิงๆหาเรื่องคุยไม่ได้ ว่างแค่ตอนกินข้าวตอนกินข้าวผมก็อยากพักบ้างไปนอนเล่นเกมอะไรวี้ถ้าคุยละมาๆหายๆโดนงอนหนักกว่าเดิม ซึ่งอารมนางแปรปวนง่ายมาก ร้องไห้ให้กับผมหลายรอบละว่าไม่ใส่ใจ ซึ่งผมเองก็ ว่าไม่อยากให้ร้องไห้เพราะผมละ อยู่ๆวันนึง นางก็บอกเลิกกันเถอะ แต่ผมไม่อยากเลิกนะเเต่ นางร้องไห้เสียใจเพราะผมหลายรอบละ ผมรู้สึก ถ้านางต้องการให้ใส่ใจมากกว่านี้จะเป็นผมที่เหนี่อยเพิ่มเเทนและเหมือนนางหวังให้ผมยื่อไว้แต่ผมยอมใจเเข็งยอมเป็นไอ้ชั่วเองนางจะได้มาลงที่ผมเพราะตอนนอนหลังจากทำงานเหนี่อยๆต้องมาง้ออีก ซึ่งตอนนี้ก็ได้เลิกกันละครับ มีวิธีจัดการกับอารมมั้ยครับ หรือแนวทาง ลืมบอกนะครับ 18ทั้งคู่อีกไม่นานวันเกิดนางแล้วเเต่มาบอกเลิกก่อน ของขวัญปีนี้ เค้าขอโทษนะครับ หวังว่าจะไม่ได้ร้องไห้เพราะเค้าอีกแล้ว