01… ขอพื้นที่ระบายหน่อย ยาวนิดนึง คือแฟนเรากับเราคบกันมาปีกว่าๆ สำหรับคนอื่นอาจมองว่าไม่นาน แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่าค่อนข้างนาน เพราะเราไม่ค่อยมีความสุข
ตั้งแต่คบกันเดือนแรก เขาก็ยืมเงิน แต่ไม่มากเราก็ให้ยืม พี่ชายเขามีปัญหาเขายืมให้พี่ชาย มันก็แปลกๆแหล่ะ แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่เยอะมาก ยิ่งคบๆกันไป ไปมาหาสู่กัน ครั้งแรกเขามาเอง หลังๆเราจ่ายค่าน้ำมันให้มาหา อ่าไม่เป็นไร แฟนกันเราไม่มีปัญหา สักพักรถมีปัญหาอ่าา ไม่เป็นไร เราไปหาเอง หลังเราเลี้ยงเราจ่ายตลอด มีนับครั้งได้ที่เขาจ่าย แต่เราจ่ายได้ไม่มีปัญหาแฟนกัน แล้วแฟนเราชีวิตเป็นอะไรไม่รู้ชีวิตมีแต่ปัญหา พ่อแม่ป่วย ค่าโรงเรียนลูก รถเสีย น้องต้องใช้เงิน ที่ทำงานไม่จ่ายเงินเดือน น่าสงสารมากนะเอาจริงๆ เรา ช่วยตลอด ช่วยจนต้องไปเดือดร้อนน้อง เดือดร้อนเพื่อน ตังค์ไม่พอก็ไปกู้ไปหยิบไปยืมมาให้ ครอบเขาค่อนข้างจะมีปัญหาเรื่องเงิน และพี่น้องและญาติก็ไม่ค่อยจะมีใครช่วยเขา เราไม่รู้ระบบความสัมพันธ์ของครอบเขาว่าเป็นยังไง แต่เวลาเดือดร้อนเรื่องเงินที่ไร มันจบที่เราช่วยหาให้ทุกที ค่าเทอมลูกเอย อะไรต่างๆ ซ้ำร้ายไม่พอตกงาน ตอนเราตัดสินใจมาอยู่กับเขาใหม่ๆ มันเป็นความผิดพลาดของเราเองที่ใจร้อนคบ และมาอยู่กับเขาเร็วเกินไป ทิ้งงาน ทิ้งเพื่อน เพื่อที่จะได้อยู่กับเขา หวังว่าจะมาหางานใหม่เริ่มต้นใหม่ แต่งานมันช่างหายาก ช่วงนั้น และเราก็ไม่ใช่คนเก่งมากเลยหางานยาก เคราะห์ซ้ำแฟนก็ลาออกจากงานพร้อมเราโดยไม่บอกกันเลย ถ้ารู้จะไม่รีบออกงานมาอยู่ด้วย ว่างงานคู่เลยทีนี้ เครียดกันมาก พอเครียดเขาก็เปลี่ยนไป เขาหงุดหงิดใส่ พูดจาไม่ดี เขาไม่ได้ดีเหมือนตอนแรกที่คบ เราอึดอัดมากช่วงแรก หลังๆปรับตัวเริ่มทำใจได้ว่าเขาป่วยเป็นซึมเศร้า อ่าวก็ไม่บอกตั้งแต่แรก ว่าเป็นเราเครียดเลย ยิ่งอยู่ด้วยความสดใสยิ่งลดลง ความสุขก็เริ่มหดหาย เราไม่ค่อยมีความใคร่ ความสเน่ห์หาในแฟนเรา เพราะเราเหนื่อยและเครียดมาก ทำงานได้เงินแทบไม่ได้ใช้ เอาไปให้แต่ครอบครัวเขาลูกเขา เราได้เงินจากที่ทำงานเก่า เกือบ 2 แสน ใช้ไม่ถึง 2 เดือนหมด จะบ้า หมดไปกับครอบครัวเขา พ่อ แม่ พี่ น้อง ทุกคนหวังพึ่งแฟนเราหมด ทั้งที่แฟนเราก็ไม่มีงานทำ เราคบกับแฟนทางบ้านเขาก็ไม่รู้ เขาให้เหตุผลว่าไม่อยากให้คนที่บ้านมายุ่งกับเรา เขาเป็นห่วงเรา ไม่อยากใหเป็นเหมือนคนก่อนหน้านี้ เราก็เข้าใจก็ได้ เพราะส่วนตัวก็ไม่ค่อยอยากให้ใครมายุ่ง อยู่กับเขาเลยกลายเป็นคนเงียบๆเก็บตัวไปโดยปริยาย อยู่นี่เราไม่มีใครมีแต่เขา เราไม่มีเพื่อน เราเหงามาก บางวันอยู่กับแฟนวังเวงไปอีก เขาเป็นคนคิดมาก เครียดเราอยู่ด้วยเราก็เครียดตาม แต่มันก็น่าเครียดแหล่ะ บางทีค้างค่าบ้านจนเขาตัดน้ำ หาเงินมาจ่ายไม่ได้ เราทำงานคนเดียวหาเงินคนเดียวมาเพื่อใช้ด้วยกัน แถมไม่ได้ใช้ 2 คนด้วย ใช้ทั้งครอบครัวเขา ยังมีอีกเยอะค่อยมาเล่าต่อนะ
อยากเลิกกับแฟน แต่สงสารเขา ทำใจไม่ได้ที่จะทำร้ายจิตใจเขา
ตั้งแต่คบกันเดือนแรก เขาก็ยืมเงิน แต่ไม่มากเราก็ให้ยืม พี่ชายเขามีปัญหาเขายืมให้พี่ชาย มันก็แปลกๆแหล่ะ แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่เยอะมาก ยิ่งคบๆกันไป ไปมาหาสู่กัน ครั้งแรกเขามาเอง หลังๆเราจ่ายค่าน้ำมันให้มาหา อ่าไม่เป็นไร แฟนกันเราไม่มีปัญหา สักพักรถมีปัญหาอ่าา ไม่เป็นไร เราไปหาเอง หลังเราเลี้ยงเราจ่ายตลอด มีนับครั้งได้ที่เขาจ่าย แต่เราจ่ายได้ไม่มีปัญหาแฟนกัน แล้วแฟนเราชีวิตเป็นอะไรไม่รู้ชีวิตมีแต่ปัญหา พ่อแม่ป่วย ค่าโรงเรียนลูก รถเสีย น้องต้องใช้เงิน ที่ทำงานไม่จ่ายเงินเดือน น่าสงสารมากนะเอาจริงๆ เรา ช่วยตลอด ช่วยจนต้องไปเดือดร้อนน้อง เดือดร้อนเพื่อน ตังค์ไม่พอก็ไปกู้ไปหยิบไปยืมมาให้ ครอบเขาค่อนข้างจะมีปัญหาเรื่องเงิน และพี่น้องและญาติก็ไม่ค่อยจะมีใครช่วยเขา เราไม่รู้ระบบความสัมพันธ์ของครอบเขาว่าเป็นยังไง แต่เวลาเดือดร้อนเรื่องเงินที่ไร มันจบที่เราช่วยหาให้ทุกที ค่าเทอมลูกเอย อะไรต่างๆ ซ้ำร้ายไม่พอตกงาน ตอนเราตัดสินใจมาอยู่กับเขาใหม่ๆ มันเป็นความผิดพลาดของเราเองที่ใจร้อนคบ และมาอยู่กับเขาเร็วเกินไป ทิ้งงาน ทิ้งเพื่อน เพื่อที่จะได้อยู่กับเขา หวังว่าจะมาหางานใหม่เริ่มต้นใหม่ แต่งานมันช่างหายาก ช่วงนั้น และเราก็ไม่ใช่คนเก่งมากเลยหางานยาก เคราะห์ซ้ำแฟนก็ลาออกจากงานพร้อมเราโดยไม่บอกกันเลย ถ้ารู้จะไม่รีบออกงานมาอยู่ด้วย ว่างงานคู่เลยทีนี้ เครียดกันมาก พอเครียดเขาก็เปลี่ยนไป เขาหงุดหงิดใส่ พูดจาไม่ดี เขาไม่ได้ดีเหมือนตอนแรกที่คบ เราอึดอัดมากช่วงแรก หลังๆปรับตัวเริ่มทำใจได้ว่าเขาป่วยเป็นซึมเศร้า อ่าวก็ไม่บอกตั้งแต่แรก ว่าเป็นเราเครียดเลย ยิ่งอยู่ด้วยความสดใสยิ่งลดลง ความสุขก็เริ่มหดหาย เราไม่ค่อยมีความใคร่ ความสเน่ห์หาในแฟนเรา เพราะเราเหนื่อยและเครียดมาก ทำงานได้เงินแทบไม่ได้ใช้ เอาไปให้แต่ครอบครัวเขาลูกเขา เราได้เงินจากที่ทำงานเก่า เกือบ 2 แสน ใช้ไม่ถึง 2 เดือนหมด จะบ้า หมดไปกับครอบครัวเขา พ่อ แม่ พี่ น้อง ทุกคนหวังพึ่งแฟนเราหมด ทั้งที่แฟนเราก็ไม่มีงานทำ เราคบกับแฟนทางบ้านเขาก็ไม่รู้ เขาให้เหตุผลว่าไม่อยากให้คนที่บ้านมายุ่งกับเรา เขาเป็นห่วงเรา ไม่อยากใหเป็นเหมือนคนก่อนหน้านี้ เราก็เข้าใจก็ได้ เพราะส่วนตัวก็ไม่ค่อยอยากให้ใครมายุ่ง อยู่กับเขาเลยกลายเป็นคนเงียบๆเก็บตัวไปโดยปริยาย อยู่นี่เราไม่มีใครมีแต่เขา เราไม่มีเพื่อน เราเหงามาก บางวันอยู่กับแฟนวังเวงไปอีก เขาเป็นคนคิดมาก เครียดเราอยู่ด้วยเราก็เครียดตาม แต่มันก็น่าเครียดแหล่ะ บางทีค้างค่าบ้านจนเขาตัดน้ำ หาเงินมาจ่ายไม่ได้ เราทำงานคนเดียวหาเงินคนเดียวมาเพื่อใช้ด้วยกัน แถมไม่ได้ใช้ 2 คนด้วย ใช้ทั้งครอบครัวเขา ยังมีอีกเยอะค่อยมาเล่าต่อนะ