สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราถ้ามีไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าแฟนเราเลิกงาน1ทุ่มทุกวันตั้งแต่ทำงานมาแล้วทุ่มนิดๆเขาจะโทรหาเราตลอดแต่มีวันที่ทะเลาะกันนี่แหละค่ะ เขาหายไปเลยตั้งแต่ทุ่มยันเกือบ3ทุ่ม เราก็รู้สึกว่าแปลกๆละปกติไม่เคยเห็นเขาทำงานล่วงเวลาแบบนี้เราเลยทักหาโทรหา เขาก็ไม่ได้รับสายหรือตอบ เราเริ่มใจไม่ดีคิดว่าเขาเป็นอะไรไปมั้ย พอสักพักเขาก็ตอบกลับมาว่างานยุ่งมากๆไม่ได้จับทรศ.เลย เราก็รู่ละว่าอ่อเขาติดงานเยอะ เขาก็โทรมาแล้วเราก็รับสายค่ะเราเลยบอกว่าเราเป็นห่วงแทบแย่นึกว่าเป็นอะไรไปเพราะปกติไม่เคยเห็นทำงานล่วงเวลาแบบนี้สักรอบ เขาก็บอกว่ารอไม่ได้หรอรอเฉยๆไม่ต้องพิมไรมามากขนาดนี้ พ่อแม่เขายังไม่ตามขนาดนี้เลย ทำไมเราต้องมาตาม ก็บอกว่างานเยอะ เราก็เลยโกรธเขาเลยค่ะ เราบอกว่าคือเป็นห่วงไม่ได้เลยหรอแค่จะบอกว่าเป็นห่วง เขาก็บอกว่าก็เก็บไว้ในใจได้ปะ จะพิมไรมาเยอะแยะ ตอนโทรหาแทนที่จะถามว่าทำงานเยอะหรอเหนื่อยมั้ยอะไรทำนองนี้ แต่นี่พูดมาแต่เป็นห่วงเป็นอะไรมั้ย เราเลยรู้สึกว่าเรากับเขาความคิดมันต่างกันไปเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าเราเป็นห่วงเขาเกินไปจริงๆมั้ย เราทำเขาเหนื่อยมั้ย แต่เราก็แอบคิดว่าทำไมอ่ะเราเป็นห่วงแล้วมันบอกไม่ได้เลยหรอมันก็ไม่คิดว่าเขาจะโกรธที่เราเป็นแบบนี้ จบแล้วค่ะไม่รู้จะยังไงต่อขอบคุณที่อ่านนะคะ
เรากับแฟนความคิดไม่ตรงกันเลย ไปต่อกันได้ไหม?