คือว่าเราแต่งนิยาย แล้วลงออนไลน์ให้คนอ่าน แต่พอแต่งไปแต่งมา เริ่มมีคนมาอ่านเยอะขึ้นแล้วที่นี้เราก็เริ่มรู้สึกอายนิดนึง เพราะเวลากลับไปแก้ไขงานหรือแก้คำผิดแล้วพอกลับไปอ่านก็รู้สึกคริ้นจ์แบบบอกไม่ถูก แล้วก็แบบว่า
"เชี่ยคนอ่านเขาจะคิดยังไงกับกูวะเนี่ย ทำไมมันเบี้ยว มันคริ้นจ์ มันเสี่ยวได้ขนาดนี้ "
หรือแม้แต่ตอนแต่งไปแต่งมามันก็จะแบบว่ารู้สึก คริ้นจ์ตัวเองไปด้วย แต่จะเลิกแต่งก็ไม่ได้เพราะว่าลงไปแล้ว แถบติดเหรียญมีคนจ่ายมาแล้ว จะทิ้งเรื่องปล่อยค้างไว้แบบนั้นก็คงไม่ดี แถมมีคนโดเนดมาด้วย
พอจะมีวิธีทำให้หายคริ้นจ์ เวลาแต่งไหมคะ
แต่งนิยายตัวเองแล้วรู้สึกคริ้นจ์
"เชี่ยคนอ่านเขาจะคิดยังไงกับกูวะเนี่ย ทำไมมันเบี้ยว มันคริ้นจ์ มันเสี่ยวได้ขนาดนี้ "
หรือแม้แต่ตอนแต่งไปแต่งมามันก็จะแบบว่ารู้สึก คริ้นจ์ตัวเองไปด้วย แต่จะเลิกแต่งก็ไม่ได้เพราะว่าลงไปแล้ว แถบติดเหรียญมีคนจ่ายมาแล้ว จะทิ้งเรื่องปล่อยค้างไว้แบบนั้นก็คงไม่ดี แถมมีคนโดเนดมาด้วย
พอจะมีวิธีทำให้หายคริ้นจ์ เวลาแต่งไหมคะ