เมื่อสี่ปีก่อน ผมมีคนรถที่ขับรถใช้ได้อยู่คนหนึ่ง เป็นคนรถที่รู้ใจ รู้เส้นทางดีมาก นานๆจะมีคนรถที่ถูกใจแบบนี้ซักที แต่แน่นอนว่าไม่มีอะไรสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์ คนรถผมมีจุดบกพร่องคือชอบมายืมตังค์ครั้งละหมื่นบ้างห้าพันบ้าง บางทีก็ขอเงินเดือนเร็วหน่อย รู้ว่าน่าจะเดือดร้อนอะไรบางอย่างในช่วงเดือนชนเดือน แต่ก็คืนผมทุกครั้ง
มีทีหนึ่งก็เลยถามตรงๆว่ามีปัญหาอะไรเหรอ เขาก็เล่าด้วยความสุภาพว่าเขากับภรรยามีหนี้สิน ไปกู้นอกระบบ ภรรยาเปิดร้านขายของแต่ขายไม่ค่อยดี ดอกเบี้ยก็สูง ต้องผ่อนทุกเดือน ชักหน้าไม่ถึงหลัง พูดไปก็ดูน่าสงสาร ขอบคุณผมคำเว้นคำว่าช่วยเขาให้รอดได้มาหลายที
ด้วยความเป็นนักการเงินเก่าและมั่นใจในความเข้าใจเรื่องการเงินของตัวเอง ก็ค่อยๆซักขอข้อมูลจนเห็นปัญหาที่ชัดเจนก็คือคนรถผมมีหนี้สองแสนบาทแต่ต้องจ่ายดอกเบี้ยเงินกู้นอกระบบเดือนละสองหมื่น ยังไงก็ไม่น่ารอด ดอกเบี้ยก็จ่ายได้ครบบ้างไม่ครบบ้าง ยิ่งนานไปต้นยิ่งสูงเป็นดินพอกหางหมู
ก็เลยค่อยๆอธิบายเขาด้วยความสงสารและคิดว่าตัวเองนั้นรู้เยอะกว่าว่ายังไงต้องลดต้นให้ได้ ถ้าลดไม่ได้ปัญหาจะยิ่งหนักจนในที่สุดจะผ่อนไม่ไหวเอา
พอเล่าจนเข้าใจ เขาก็ดูจะไม่มีปัญญาไปหาเงินกู้ใหม่ที่ดอกเบี้ยถูกลง ผมก็เลยเกิดไอเดียเหมือนซื้อหนี้ประชาชนมาว่า เอางี้ เพื่อช่วยแก้ปัญหาแบบเบ็ดเสร็จ ผมเอาเงินให้สองแสนละกันให้กู้แบบไม่คิดดอกเบี้ย เอาสองแสนนี้ไปจ่ายปลดหนี้ซะ แล้วค่อยๆผ่อนผมเอา ผ่อนเดือนละหมื่นก็ได้ ไม่ถึงสองปีหนี้ก็หมดแล้ว เทียบกับแบบเดิม ผ่อนไปสองปีหนี้ยิ่งหนัก
เสนอไอเดียนี้ไปก็คิดว่าตัวเองนี่ก็ใช้ได้เหมือนกันนะ แก้ปัญหาได้ตรงจุด ได้ช่วยคนรถที่รู้ใจ และช่วยครอบครัวเขาด้วย โอนสตางค์ให้แล้วก็ครึ้มใจอยู่ คนรถคงดีใจและคงอยู่กันยาวๆแถมเป็นบุญเป็นคุณกันอยู่อีก คนรถก็ดูปลื้มปิติดีใจ ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก เหมือนได้ปลดทุกข์ที่มีหมดเสียที
…………
เช้ามาวันรุ่งขึ้น เลยเวลานัดหมายมาซักพักคนรถก็ยังไม่มา ผมเริ่มร้อนใจก็โทรตาม ปกติคนรถจะรับสายหรือไม่ก็ฝากข้อความได้ แต่เที่ยวนี้เป็นเสียงของผู้ให้บริการบอกว่า หมายเลยนี้ระงับการใช้บริการ ผมเลยให้คนรอบข้างช่วยกันติดต่อเบอร์เก่า ผ่านไลน์ ทุกวิถีทางก็ติดต่อไม่ได้ ส่งคนไปดูที่ห้องเช่า ข้างห้องก็บอกว่าย้ายออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
หายเข้ากลีบเมฆพร้อมเงินสองแสนไปดื้อๆ ได้เงินสองแสนไปทำทุนเรียบร้อยเหมือนถูกลอตเตอรี่……
หลังตามตัวจนหาไม่เจอ และหายโมโหแล้ว ก็ได้แต่นั่งขำตัวเองในใจถึงความที่คิดว่าตัวเองฉลาด ได้ใช้สติปัญญาช่วยคนรถซื่อๆให้ปลดหนี้ได้ แต่ในที่สุดเหนือฟ้าก็ยังมีฟ้าเสมอ เป็นบทเรียนที่นึกทีไรนึกถึงหน้าคนรถผู้แสนซื่อ ผู้ที่ไม่รู้เรื่องดอกเบี้ยทบต้นคนนั้น ก็ได้แต่ยิ้มอ่อนในใจทุกที..
เครดิตจากเพจfb:เขียนไว้ให้เธอ
https://www.facebook.com/share/p/1BbbQgtyij/
คุณคิดว่ามนุษย์เป็นหมาป่า ที่ทำร้ายกันเองไหมครับ ไม่สำคัญว่าคุณจะฉลาดหรือคุณจะโง่
Homo homini lupus
แต่ถ้าคุณเผลอ ก็จะโดนอีกฝ่ายขย้ำทันที
คนขับรถผู้แสนซื่อ
มีทีหนึ่งก็เลยถามตรงๆว่ามีปัญหาอะไรเหรอ เขาก็เล่าด้วยความสุภาพว่าเขากับภรรยามีหนี้สิน ไปกู้นอกระบบ ภรรยาเปิดร้านขายของแต่ขายไม่ค่อยดี ดอกเบี้ยก็สูง ต้องผ่อนทุกเดือน ชักหน้าไม่ถึงหลัง พูดไปก็ดูน่าสงสาร ขอบคุณผมคำเว้นคำว่าช่วยเขาให้รอดได้มาหลายที
ด้วยความเป็นนักการเงินเก่าและมั่นใจในความเข้าใจเรื่องการเงินของตัวเอง ก็ค่อยๆซักขอข้อมูลจนเห็นปัญหาที่ชัดเจนก็คือคนรถผมมีหนี้สองแสนบาทแต่ต้องจ่ายดอกเบี้ยเงินกู้นอกระบบเดือนละสองหมื่น ยังไงก็ไม่น่ารอด ดอกเบี้ยก็จ่ายได้ครบบ้างไม่ครบบ้าง ยิ่งนานไปต้นยิ่งสูงเป็นดินพอกหางหมู
ก็เลยค่อยๆอธิบายเขาด้วยความสงสารและคิดว่าตัวเองนั้นรู้เยอะกว่าว่ายังไงต้องลดต้นให้ได้ ถ้าลดไม่ได้ปัญหาจะยิ่งหนักจนในที่สุดจะผ่อนไม่ไหวเอา
พอเล่าจนเข้าใจ เขาก็ดูจะไม่มีปัญญาไปหาเงินกู้ใหม่ที่ดอกเบี้ยถูกลง ผมก็เลยเกิดไอเดียเหมือนซื้อหนี้ประชาชนมาว่า เอางี้ เพื่อช่วยแก้ปัญหาแบบเบ็ดเสร็จ ผมเอาเงินให้สองแสนละกันให้กู้แบบไม่คิดดอกเบี้ย เอาสองแสนนี้ไปจ่ายปลดหนี้ซะ แล้วค่อยๆผ่อนผมเอา ผ่อนเดือนละหมื่นก็ได้ ไม่ถึงสองปีหนี้ก็หมดแล้ว เทียบกับแบบเดิม ผ่อนไปสองปีหนี้ยิ่งหนัก
เสนอไอเดียนี้ไปก็คิดว่าตัวเองนี่ก็ใช้ได้เหมือนกันนะ แก้ปัญหาได้ตรงจุด ได้ช่วยคนรถที่รู้ใจ และช่วยครอบครัวเขาด้วย โอนสตางค์ให้แล้วก็ครึ้มใจอยู่ คนรถคงดีใจและคงอยู่กันยาวๆแถมเป็นบุญเป็นคุณกันอยู่อีก คนรถก็ดูปลื้มปิติดีใจ ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก เหมือนได้ปลดทุกข์ที่มีหมดเสียที
…………
เช้ามาวันรุ่งขึ้น เลยเวลานัดหมายมาซักพักคนรถก็ยังไม่มา ผมเริ่มร้อนใจก็โทรตาม ปกติคนรถจะรับสายหรือไม่ก็ฝากข้อความได้ แต่เที่ยวนี้เป็นเสียงของผู้ให้บริการบอกว่า หมายเลยนี้ระงับการใช้บริการ ผมเลยให้คนรอบข้างช่วยกันติดต่อเบอร์เก่า ผ่านไลน์ ทุกวิถีทางก็ติดต่อไม่ได้ ส่งคนไปดูที่ห้องเช่า ข้างห้องก็บอกว่าย้ายออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
หายเข้ากลีบเมฆพร้อมเงินสองแสนไปดื้อๆ ได้เงินสองแสนไปทำทุนเรียบร้อยเหมือนถูกลอตเตอรี่……
หลังตามตัวจนหาไม่เจอ และหายโมโหแล้ว ก็ได้แต่นั่งขำตัวเองในใจถึงความที่คิดว่าตัวเองฉลาด ได้ใช้สติปัญญาช่วยคนรถซื่อๆให้ปลดหนี้ได้ แต่ในที่สุดเหนือฟ้าก็ยังมีฟ้าเสมอ เป็นบทเรียนที่นึกทีไรนึกถึงหน้าคนรถผู้แสนซื่อ ผู้ที่ไม่รู้เรื่องดอกเบี้ยทบต้นคนนั้น ก็ได้แต่ยิ้มอ่อนในใจทุกที..
เครดิตจากเพจfb:เขียนไว้ให้เธอ
https://www.facebook.com/share/p/1BbbQgtyij/
คุณคิดว่ามนุษย์เป็นหมาป่า ที่ทำร้ายกันเองไหมครับ ไม่สำคัญว่าคุณจะฉลาดหรือคุณจะโง่
Homo homini lupus
แต่ถ้าคุณเผลอ ก็จะโดนอีกฝ่ายขย้ำทันที