เราเคยตั้งกระทู้เรื่องพ่อไปแล้ว ตอนนี้เค้าต้องฟอกไต 3 ครั้ง/สัปดาห์ แล้วแต่ละครั้งต้องนั่งรถเข้าเมืองไปฟอกไตตั้งแต่ 9 โมงเช้า กลับถึงบ้าน 4 ทุ่ม 12-13 ชม. รพ.แถวบ้านมีฟอกไตไม่ไปจองคิว อยากมาหาแต่หมอในเมืองอีก เพราะมีรถรับ-ส่ง แต่ตัวเค้าเองก็เดินเองไม่ค่อยไหวต้องให้แม่ช่วยประคอง แม่ก็ต้องไปด้วยทุกครั้ง จนไม่รู้ว่าคนป่วยกับคนที่ดูแลใครจะตายก่อนกันเลยพูดตรงๆ แม่เราดูแก่มากตอนนี้ ตั้งแต่ที่พ่อไม่สบาย เพราะพ่อต้องหาหมอทุกอาทิตย์มา 2 เดือนแล้ว
พ่อมีภาวะตับแข็ง ไตวาย ขาบวม เท้าบวมจนใส่รองเท้าไม่ได้ ท้องบวมแข็ง ต้องคอยเจาะน้ำในช่องท้องออก 2-3 ลิตร หมอเลยแนะนำให้วางสายฟอกไตผ่านหน้าท้องจะได้ช่วยระบายน้ำออก ตอนแรกเค้าก็อยากทำ แต่ รพ.บอกต้องเสียเงิน จนถึงขั้นว่าจะเอาที่บ้านไปจำนอง ตอนหลัง รพ.ทำเรื่องส่งตัวต่อไปคลีนิกที่ฟอกไตฟรี ถ้าต้องผ่าตัดก็ผ่าฟรี แต่เค้าก็กลัวติดเชื้อ คือ คนป่วยกินเหล้าเมาทะเลาะลูกเมียมาทั้งชีวิต ณ ตอนนี้ที่ร่างกายมันแย่แล้ว ก็เกิดกลัวตาย อยากรักษาตัวเองให้หาย อยากอยู่นานๆ หมอแถวบ้านก็ไม่ไป เลือกหาแต่หมอในเมืองอีก ทั้งที่เงินก็ไม่มี ความกดดันเลยมาลงที่เรา ป้าพี่สาวพ่อก็ไปเที่ยวโพทะนา 3 บ้าน 8 บ้านว่าเรากับพี่ไม่เอาไหน เลี้ยงดูพ่อแม่ไม่ได้ ต้องลำบากกันแบบนี้ พ่อแม่ก็นั่งเงียบปล่อยให้เราโดนชาวบ้านติฉินนินทา เราไม่แคร์คำพูดใคร แต่ก็เสียความรู้สึกกับที่บ้านมาก เพราะเวลามีเงินเราก็ให้ตลอดให้จนเป็นหนี้เป็นสิน ในวันที่ล้ม กลับโดนที่บ้านเหยียบซ้ำอีก ไม่เคยจะปกป้องเราเลย ขนาดคนที่ติดเหล้าติดยา พ่อแม่ยังพยายามปกป้องภาพลักษณ์ลูก บ้านเรากลับไม่เลย แต่ละคนคือรับบท victim
ส่วนตัวเรา เราเหมือนมีอาการซึมเศร้าเพราะครอบครัว ตั้งแต่เค้าทวงเงินเราที่เรายืมไปฝึกงานสมัยเรียน ทวงทุกวัน จนเรานอนไม่หลับ คิดในหัวทุกวันว่าเราต้องหาเงินเรียนเองแต่เด็ก กู้เงินเอง หาทุนเอง ดิ้นรนเองตั้งแต่อายุยังน้อย แทบไม่รบกวนที่บ้านเลย แถมเวลามีเงินก็แบ่งให้ตลอด ให้ตั้งแต่สมัยเรียน ให้ทั้งที่มันเป็นวัยที่พ่อแม่ควรให้ลูกด้วยซ้ำ ส่วนพ่อก็เอาแต่กินเหล้าไม่ส่งเสียลูกเรียน แม่ก็หัวอ่อนเชื่อผัว งานการก็ทำมั่ง ไม่ทำมั่ง อยู่ให้พ่อเลี้ยงไปวันๆ ทั้ง 2 คนก็เลยไม่มีเงินส่งลูกเรียน พี่เราก็ตัดขาดไม่เอาพวกเค้าเลย มีแค่เราที่ใจอ่อนสงสาร สุดท้ายเจอหน้าทีไรก็พูดถึงแต่เรื่องเงินตลอด เปรียบเทียบเรากับคนนั้นคนนี้ ที่เค้าหาเงินมารักษาพ่อแม่ได้
คือตัวเราเองอยู่ในภาวะพร้อมตายตลอดเวลาจริงๆ เรารู้สึกไม่มีความสุข ไม่รู้เกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร อยู่ไปเพื่ออะไร แอบอิจฉาเวลาได้ยินว่าใครตาย รู้สึกว่าเค้าหมดเวรหมดกรรมไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับอะไรใดๆ อีกแล้ว
แล้วตอนนี้พอพ่อต้องมาหาหมอในเมืองบ่อยๆ ก็ต้องมาค้างบ้านเราบ่อยๆ แล้วใจเราที่ไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากเจอพวกเค้าเพราะเจอทีไรก็พูดแต่เรื่องเงิน ตอนนี้คือเอาความ Toxic มาเสิร์ฟให้เราถึงบ้านเลย จะหนีไปไหนก็ไม่ได้ เพราะลูกก็เรียนอยู่นี่ เรารู้สึกทรมานใจมากเลยค่ะ อยากหนีไปให้พ้นๆ จากสถานการณ์ตอนนี้มากๆ
ตอนนี้เค้าไม่เบื่ออาหาร แต่กินได้น้อยเพราะแน่นท้อง ไม่มีภาวะตัวเหลือง ตาเหลือง มีแค่ท้องบวมมาก กับขาบวมนี่ล่ะค่ะ
ถ้าพ่อฟอกไตผ่านหน้าท้องก็จะไม่ต้องหาหมอบ่อยมาก แต่เราอยากรู้ว่าอาการท้องบวมจากตับแข็งมันจะดีขึ้นมั้ยคะ
ตับแข็ง ไตวาย ท้องมาน ถ้าฟอกไตผ่านหน้าท้องจะช่วยให้ท้องยุบได้มั้ยคะ
พ่อมีภาวะตับแข็ง ไตวาย ขาบวม เท้าบวมจนใส่รองเท้าไม่ได้ ท้องบวมแข็ง ต้องคอยเจาะน้ำในช่องท้องออก 2-3 ลิตร หมอเลยแนะนำให้วางสายฟอกไตผ่านหน้าท้องจะได้ช่วยระบายน้ำออก ตอนแรกเค้าก็อยากทำ แต่ รพ.บอกต้องเสียเงิน จนถึงขั้นว่าจะเอาที่บ้านไปจำนอง ตอนหลัง รพ.ทำเรื่องส่งตัวต่อไปคลีนิกที่ฟอกไตฟรี ถ้าต้องผ่าตัดก็ผ่าฟรี แต่เค้าก็กลัวติดเชื้อ คือ คนป่วยกินเหล้าเมาทะเลาะลูกเมียมาทั้งชีวิต ณ ตอนนี้ที่ร่างกายมันแย่แล้ว ก็เกิดกลัวตาย อยากรักษาตัวเองให้หาย อยากอยู่นานๆ หมอแถวบ้านก็ไม่ไป เลือกหาแต่หมอในเมืองอีก ทั้งที่เงินก็ไม่มี ความกดดันเลยมาลงที่เรา ป้าพี่สาวพ่อก็ไปเที่ยวโพทะนา 3 บ้าน 8 บ้านว่าเรากับพี่ไม่เอาไหน เลี้ยงดูพ่อแม่ไม่ได้ ต้องลำบากกันแบบนี้ พ่อแม่ก็นั่งเงียบปล่อยให้เราโดนชาวบ้านติฉินนินทา เราไม่แคร์คำพูดใคร แต่ก็เสียความรู้สึกกับที่บ้านมาก เพราะเวลามีเงินเราก็ให้ตลอดให้จนเป็นหนี้เป็นสิน ในวันที่ล้ม กลับโดนที่บ้านเหยียบซ้ำอีก ไม่เคยจะปกป้องเราเลย ขนาดคนที่ติดเหล้าติดยา พ่อแม่ยังพยายามปกป้องภาพลักษณ์ลูก บ้านเรากลับไม่เลย แต่ละคนคือรับบท victim
ส่วนตัวเรา เราเหมือนมีอาการซึมเศร้าเพราะครอบครัว ตั้งแต่เค้าทวงเงินเราที่เรายืมไปฝึกงานสมัยเรียน ทวงทุกวัน จนเรานอนไม่หลับ คิดในหัวทุกวันว่าเราต้องหาเงินเรียนเองแต่เด็ก กู้เงินเอง หาทุนเอง ดิ้นรนเองตั้งแต่อายุยังน้อย แทบไม่รบกวนที่บ้านเลย แถมเวลามีเงินก็แบ่งให้ตลอด ให้ตั้งแต่สมัยเรียน ให้ทั้งที่มันเป็นวัยที่พ่อแม่ควรให้ลูกด้วยซ้ำ ส่วนพ่อก็เอาแต่กินเหล้าไม่ส่งเสียลูกเรียน แม่ก็หัวอ่อนเชื่อผัว งานการก็ทำมั่ง ไม่ทำมั่ง อยู่ให้พ่อเลี้ยงไปวันๆ ทั้ง 2 คนก็เลยไม่มีเงินส่งลูกเรียน พี่เราก็ตัดขาดไม่เอาพวกเค้าเลย มีแค่เราที่ใจอ่อนสงสาร สุดท้ายเจอหน้าทีไรก็พูดถึงแต่เรื่องเงินตลอด เปรียบเทียบเรากับคนนั้นคนนี้ ที่เค้าหาเงินมารักษาพ่อแม่ได้
คือตัวเราเองอยู่ในภาวะพร้อมตายตลอดเวลาจริงๆ เรารู้สึกไม่มีความสุข ไม่รู้เกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร อยู่ไปเพื่ออะไร แอบอิจฉาเวลาได้ยินว่าใครตาย รู้สึกว่าเค้าหมดเวรหมดกรรมไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับอะไรใดๆ อีกแล้ว
แล้วตอนนี้พอพ่อต้องมาหาหมอในเมืองบ่อยๆ ก็ต้องมาค้างบ้านเราบ่อยๆ แล้วใจเราที่ไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากเจอพวกเค้าเพราะเจอทีไรก็พูดแต่เรื่องเงิน ตอนนี้คือเอาความ Toxic มาเสิร์ฟให้เราถึงบ้านเลย จะหนีไปไหนก็ไม่ได้ เพราะลูกก็เรียนอยู่นี่ เรารู้สึกทรมานใจมากเลยค่ะ อยากหนีไปให้พ้นๆ จากสถานการณ์ตอนนี้มากๆ
ตอนนี้เค้าไม่เบื่ออาหาร แต่กินได้น้อยเพราะแน่นท้อง ไม่มีภาวะตัวเหลือง ตาเหลือง มีแค่ท้องบวมมาก กับขาบวมนี่ล่ะค่ะ
ถ้าพ่อฟอกไตผ่านหน้าท้องก็จะไม่ต้องหาหมอบ่อยมาก แต่เราอยากรู้ว่าอาการท้องบวมจากตับแข็งมันจะดีขึ้นมั้ยคะ