ผมเป็นนักเขียนนิยายสยองขวัญที่ได้รับเชิญให้ไปพักอาศัยในคฤหาสน์เก่าแก่แห่งหนึ่งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา คฤหาสน์หลังนี้มีชื่อเสียงในเรื่องความลึกลับและเรื่องเล่าเกี่ยวกับวิญญาณ ผมตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสบรรยากาศหลอนๆ และหาแรงบันดาลใจในการเขียนนิยาย
คืนแรกที่ผมเข้าพัก ผมรู้สึกถึงความเงียบสงัดที่น่าอึดอัด คฤหาสน์หลังนี้มีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ ที่ดูน่ากลัว และมีภาพวาดบุคคลโบราณที่จ้องมองผมด้วยแววตาที่ว่างเปล่า
ผมเริ่มสำรวจคฤหาสน์ และพบห้องลับห้องหนึ่งที่ซ่อนอยู่หลังตู้หนังสือ ห้องลับห้องนี้เต็มไปด้วยฝุ่นและหยากไย่ และมีกลิ่นอับชื้น ผมพบสมุดบันทึกเก่าๆ เล่มหนึ่งที่เขียนด้วยลายมือโบราณ
ผมเปิดสมุดบันทึก และอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าของคฤหาสน์คนเก่า เขาเป็นขุนนางที่ร่ำรวย แต่มีนิสัยโหดร้าย เขาฆ่าภรรยาของเขา และซ่อนศพไว้ในห้องลับ
คืนนั้น ผมนอนไม่หลับ ผมได้ยินเสียงเรียกชื่อผมดังแว่วมาจากห้องลับ เสียงเรียกนั้นเย็นเยียบและน่ากลัว ผมตัดสินใจเดินไปที่ห้องลับเพื่อดูว่าใครกำลังเรียกผม
เมื่อผมไปถึงห้องลับ ประตูปิดลงเองอย่างแรง ผมพยายามเปิดประตู แต่ก็ไม่เป็นผล ผมรู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ในห้องนั้น
ทันใดนั้นเอง ภาพในอดีตก็ปรากฏขึ้นในหัวของผม ผมเห็นภาพของขุนนางคนนั้นกำลังฆ่าภรรยาของเขา ผมเห็นภาพของเธอถูกซ่อนไว้ในห้องลับ
ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงเรียกชื่อผม เธอต้องการให้ผมช่วยเธอ เธอต้องการให้ผมเปิดเผยความจริง
ผมเริ่มค้นหาศพของเธอ ผมค้นหาไปทั่วห้องลับ และพบช่องลับที่ซ่อนอยู่หลังผนัง ผมเปิดช่องลับ และพบโครงกระดูกของเธอ
ทันใดนั้นเอง วิญญาณของเธอก็ปรากฏขึ้น เธอพูดด้วยเสียงที่เศร้าสร้อยว่า "ขอบคุณเจ้าที่ช่วยข้า"
เธอเล่าเรื่องราวของเธอให้ผมฟัง และขอให้ผมเขียนเรื่องราวของเธอลงในนิยาย ผมสัญญาว่าจะทำตามที่เธอขอ
เมื่อผมเขียนนิยายเสร็จ วิญญาณของเธอก็จากไปอย่างสงบ ผมไม่เคยลืมเรื่องราวของเธอ และผมหวังว่าเธอจะได้รับความยุติธรรม
ห้องลับในคฤหาสน์เก่ากับเสียงเรียกชื่อยามวิกาล
คืนแรกที่ผมเข้าพัก ผมรู้สึกถึงความเงียบสงัดที่น่าอึดอัด คฤหาสน์หลังนี้มีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ ที่ดูน่ากลัว และมีภาพวาดบุคคลโบราณที่จ้องมองผมด้วยแววตาที่ว่างเปล่า
ผมเริ่มสำรวจคฤหาสน์ และพบห้องลับห้องหนึ่งที่ซ่อนอยู่หลังตู้หนังสือ ห้องลับห้องนี้เต็มไปด้วยฝุ่นและหยากไย่ และมีกลิ่นอับชื้น ผมพบสมุดบันทึกเก่าๆ เล่มหนึ่งที่เขียนด้วยลายมือโบราณ
ผมเปิดสมุดบันทึก และอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าของคฤหาสน์คนเก่า เขาเป็นขุนนางที่ร่ำรวย แต่มีนิสัยโหดร้าย เขาฆ่าภรรยาของเขา และซ่อนศพไว้ในห้องลับ
คืนนั้น ผมนอนไม่หลับ ผมได้ยินเสียงเรียกชื่อผมดังแว่วมาจากห้องลับ เสียงเรียกนั้นเย็นเยียบและน่ากลัว ผมตัดสินใจเดินไปที่ห้องลับเพื่อดูว่าใครกำลังเรียกผม
เมื่อผมไปถึงห้องลับ ประตูปิดลงเองอย่างแรง ผมพยายามเปิดประตู แต่ก็ไม่เป็นผล ผมรู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ในห้องนั้น
ทันใดนั้นเอง ภาพในอดีตก็ปรากฏขึ้นในหัวของผม ผมเห็นภาพของขุนนางคนนั้นกำลังฆ่าภรรยาของเขา ผมเห็นภาพของเธอถูกซ่อนไว้ในห้องลับ
ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงเรียกชื่อผม เธอต้องการให้ผมช่วยเธอ เธอต้องการให้ผมเปิดเผยความจริง
ผมเริ่มค้นหาศพของเธอ ผมค้นหาไปทั่วห้องลับ และพบช่องลับที่ซ่อนอยู่หลังผนัง ผมเปิดช่องลับ และพบโครงกระดูกของเธอ
ทันใดนั้นเอง วิญญาณของเธอก็ปรากฏขึ้น เธอพูดด้วยเสียงที่เศร้าสร้อยว่า "ขอบคุณเจ้าที่ช่วยข้า"
เธอเล่าเรื่องราวของเธอให้ผมฟัง และขอให้ผมเขียนเรื่องราวของเธอลงในนิยาย ผมสัญญาว่าจะทำตามที่เธอขอ
เมื่อผมเขียนนิยายเสร็จ วิญญาณของเธอก็จากไปอย่างสงบ ผมไม่เคยลืมเรื่องราวของเธอ และผมหวังว่าเธอจะได้รับความยุติธรรม