เวรกรรมมีจริงไหม (เป็นเรื่องราวของยายผมที่แทบจะเป็นขุมนรกจากการกระทำของตัวเอง)

หลายๆคนน่าเคยพบเจอประสบปัญหาแบบเดียวกันนะครับ คือการที่จะเอาผู้สูงอายุมาอยู่ในเมืองแล้วเขาไม่ชอบบ่นอยากกลับบ้านเกิด

เรื่องของผมก็จะมีอยู่ว่าคุณยาย(แม่ของแม่ผม)แกอยู่ในหมู่บ้านชนบททางภาคอีสาน แล้วครอบครัวผมเนี่ยก็ย้ายกันไปต่างจังหวัดในเมือง ประเด็นคือไม่มีคนดูแลคุณยายครับ แกก็แก่แล้ว โรคประจำตัวก็มี แน่นอนว่าจะปล่อยอยู่คนเดียวก็ไม่ได้เลยได้แต่เอาแกมาอยู่ด้วย แรกๆมันก็อยู่ได้แหละครับ แต่นานวันเข้าแกก็เริ่มบ่นอยากกลับ ผมก็เข้าใจแกอะเนาะ แกไม่มีเพื่อนที่นี่ จะปล่อยให้เดินสุ่มสี่สุ่มหาเหมือนชนบทก็ไม่ได้ จังหวัดผมมันในเมืองอะครับ ส่วนใหญ่ยายแกก็ฟังวิทยุ ดูโทรทัศน์ นอน ผมก็ต้องไปเรียน แม่ก็ต้องทำงาน มีนานๆครั้งจะออกไปเที่ยวบ้าง 

ประเด็นมันเริ่มขึ้นที่ยายแกเริ่มอดอาหารครับ ไม่กิน ไม่ยอมทำอะไรเลย นอนทั้งวัน เหมือนกำลังประท้วงว่าอยากกลับ ผมกับแม่ก็พากันยุ่งกับเรื่องงานกับเรื่องเรียน ทีนี้พอยายมีปัญหาแม่ก็ทะเลาะกับยายแกหลายรอบ แต่คนแก่อะครับ ยิ่งอายุเยอะยิ่งนิสัยเด็ก ทีนี้เรื่องมาเกิดขึ้นที่แม่ผมมีงานที่ตจว.ทำให้ไม่ได้อยู่บ้านหลายวัน ผมก็ปิดเทอมพอดีเลยได้มีเวลาอยู่บ้านกับยาย แต่แกก็ยังไม่ดีขึ้นครับ แถมนับวันยิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ แกก็ชอบบ่นปวดนู้นปวดนี้เพื่อขอให้พากลับบ้านตจว. อันนี้ผมต้องเกริ่นไว้ก่อนนะครับว่าอาการทำนองนี้ยายผมทำหลายรอบแล้วครับ ไม่ใช่รอบเดียว เคยวิ่งวุ่นไปรพ.ก็มี แต่เหมือนแกใช้มุขเดิมบ่อยๆ ก็ไม่มีใครเชื่อแกแล้ว 

ทีนี้ปัญหาอยู่ที่ครั้งนี้มันหนักมาก และแกคือไม่ยอมกินอะไรจริงๆ ผมก็โทรบอกแม่ที่ตจว.ว่าคราวนี้คงต้องพายายไปรพ.นะแม่ผมก็บอกว่าให้รอพน.เพราะแม่จะกลับพอดี ประเด็นคือญาติๆ(หรือก็คือลูกชายยายอีก2คน) แกก็รู้อาการยายครับ เพราะพี่ชายผมเล่าอาการให้ทางฝั่งนู้นฟังตลอด ขอเรียกว่าลุงAและลุงBแล้วกัน ทีนี้ตอนลุงAมาถึงบ้านผม คือบ้านลุงAแกอยู่จังหวัดบ้านเกิดยายนั้นแหละครับ ไม่ต้องถามว่าทำไมไม่เอายายไปฝากกับลูกๆคนอื่น เคยแล้วครับ แต่ยายก็สร้างปัญหาสรุปไม่มีใครอยากเอายายไปอยู่ด้วย ทีนี้ลุงAแกมาเห็นสภาพยายนอนป่วยแกก็โกรธพวกผม ว่าทำไมปล่อยยายเป็นแบบนี้ ยายเห็นลูกชาย(ลุงA)ก็รีบพูดเลยครับว่าอยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ทีนี้ คือเอาอกเอาใจกันสุดๆ ลุงAเลยบอกว่าจะพายายไปรพ.เอง ทุกอย่างมันไวมากครับคืออุ้มยายพากันออกจากบ้านไปเลย ผมกับพี่ชายก็ได้แต่มองหน้ากัน ทีนี้วันถัดมาแม่ผมก็กลับมาพอดี

ผมกับพี่ชายก็เล่าสถานการณ์ให้แม่ฟังว่าลุงAเอายายไปรพ.แล้วนะ และลุงAโกรธแม่มากๆ แม่ผมก็โทรไปหาลุงA ผมต้อบอกว่าผมไม่เคยโมโหยายเลย แต่ครั้งนี้ไม่ไหวจริงๆ แต่ผมก็ยังรักแกครับ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมแกทำอย่างงี้ สรุปก็คือลุงAมาบอกแม่ผมว่า ยายบอกว่าแม่ผมทำไม่ดีกับยาย บอกว่าที่นี้คือนรก ไม่อยากอยู่ที่นี้ คือพอได้ยินคำนี้คือแม่ผมเสียใจมากๆ และพี่น้องฝั่งลุงก็พากันกล่าวหาแม่ผมเสียๆหายๆ และทุกคนก็เชื่อคำพูดยาย สรุปก็คือแม่ผมโดนกล่าวหาว่าเอายายไปทรมาน ผมขอออกตัวเลยว่าไม่จริง และไม่เคยตบตีทำร้ายแก นอกจากที่บางครั้งแม่จะพูดเสียงดังใส่ยาย คือคนแก่อะครับครับ น่าจะรู้ว่านิสัยคนแก่ดื้อแค่ไหนบางทีพูดดีๆแกก็ไม่ฟัง ก็มีบังคับเรื่องกินข้าวกินยาและความสะอาดอะครับหลักๆคือประมาณนี้ แค่นี้เลย แต่เรื่องอยู่กินคือทุกอย่างดีหมดครับ แม่ผมเป็นคนเจ้าระเบียบและคลั่งความสะอาดด้วยแหละ ทีนี้ฝั่งญาติๆก็พากันคุยกันว่าเดี๋ยวจะเอายายไปดูแลกันเอง ไม่ให้แม่ผมดูแลแล้ว ฟังเหมือนดูดีใช่ไหมครับ แต่นั้นแหละคือยายจะพบกับนรกที่แท้จริง

ต้องขออธิบายเพิ่มเติมนะครับว่าหน้าที่ดูแลยายเนี่ยจะตกเป็นของแม่ผม ไม่ว่าจะการเลี้ยงดูหรือการส่งเงิน ขนาดที่แม่จะเอายายไปให้ลุง(ลูกชายของยาย)ดูแล แม่ผมก็ยังต้องจ่ายค่าดูแลยาย อีกส่วนคือค่ากินยาย แม่ผมดูแลเองคนเดียวทั้งหมด ไม่มีลูกคนไหนมาช่วย ผมเคยถามแม่ว่าทำไมแม่ต้องดูแลยายคนเดียว แม่บอกว่าเพราะตัวเองเป็นคนรับเอามรดกจากยายและตกลงกันว่าถ้าใครรับคนนั้นจะเป็นคนดูแลยาย แน่นอนว่าตกเป็นของแม่ผมครับ มรดกที่ว่านี่ไม่ใช่ดีด้วยซ้ำ ด้วยความเป็นชนบทอะครับหมู่บ้านที่เป็นขี้ปากชาวบ้านกันได้ง่าย และยายก็ไม่ใช่คนรวยอะไร เรียกว่ายากจนก็ได้ มรดกที่ว่าก็คือที่ดินนี่แหละครับ หรือก็คือบ้านเกิดยายที่ตจว. ประเด็นคือบ้านหลังนั้นแย่มาก เพราะเป็นบ้านสร้างมือที่ก่อสร้างกันเองปูด้วยปูนและไม้ กำแพงบ้านไม่มี บ้านไม่เสร็จเป็นบ้านเปิดโล่งเลย ชั้น2ก็ไม่มีหลังคา แต่พอแม่ผมรับบ้านหลังนั้นมาก็เป็นคนที่เสียเงินเกือบล้านคนเดียวเพื่อรีโนเวทมันขึ้นมาใหม่นี่แหละครับ กระทั่งยายเริ่มอายุเยอะไม่ควรอยู่คนเดียวแม่ผมถึงได้เอายายมาอยู่ที่ตจว.ในเมืองด้วย

กลับมาที่ปัจจุบัน ตอนนั้นแม่ผมกับลุงก็ถือว่าแตกหักกันเลย แถมลุงยังไปยุว่าควรริบบ้านที่เป็นชื่อแม่ผมคืน ผมคือแบบ ห้ะ ตอนสภาพแย่ๆแทบจะพากันขว้างทิ้งตอนนี้พากันคิดถึงขนาดนี้เลย? สุดท้ายคุยกันก็ได้ข้อสรุปว่าจะให้ยายไปอยู่กับลุงBครับ พี่ชายคนโตของแม่ ซึ่งบ้านก็พากันอยู่แถว ๆ บ้านเกิดยายนั้นแหละครับ แต่ก็คือแม่ผมก็ยังต้องเป็นคนส่งเสียเงินให้ยายเหมือนเดิมนะครับ ไม่มีใครช่วย นี้ ทีนี้พอไปอยู่กับลุงBเนี่ยคือหนักเลย  ด้วยความที่นิสัยเสียหรือนิสัยแย่ๆของยายมันแก้ไม่หายอะครับ 

ทีนี้พอสรุปกันได้ ยายก็ไปอยู่กับลุงBครับแรกๆดีใจมาก ลุงBก็ต้อนรับอย่างดีแถมคิดจะสร้างกระท่อมน้อยๆให้ด้วย(แต่ก็ไม่ได้ทำ) เอาเป็นว่าผ่านไปหลายเดือนปรากฎว่าลุงBโทรมาหาแม่ผมว่าไม่อยากดูแลยาย แม่ผมก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น ไหนคุยกันแล้ว ยังจำที่ตัวเองพากันด่าสาปส่งแม่ผมกันอยู่ไหม แถมพูดซะดิบดีว่าจะเอายายไปดูแลเอง ซึ่งหลังจากนั้นคสพ.แม่กับลุงและยายผมมันก็ไม่ดีอะครับ ทีนี้แม่กับผมและพี่ชายเลยจะพากันไปหายาย ตอนไปเจอคือผมตกใจมาก ยายคือผอมมาก หน้าตอบและโทรมสุด เหมือนไม่มีใครดูแลแกเลย แกก็แทบไม่มีแรงเดินหรือลุกขึ้นด้วยซ้ำ ตอนนั้นคือผมหายโกรธยายเลยแต่ผมสงสารยายมากกว่า ขนาดเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ยายลุงBยังไม่ทำ ตอนนั้นไม่มีใครกล้าพูดอะไรกับลุงBครับ คือผมกับพี่ชายได้แต่ทำความสะอาดเช็ดตัวทำอาหารให้กิน แถมบางครั้งลุงBยังตะคอกใส่ยายด้วย แถมตัวยายก็มีรอยฟกช้ำ และลุงBก็จับยายแรงมากคือแทบจะกระชากเลย ตอนนั้นผมกับแม่และพี่ชายได้แต่มองหน้ากันและกลับไปคุยเรื่องนี้กันอีกรอบ

แม่ผมมีปัญหาตรงที่เอายายไปอยู่ด้วยไม่ได้ สาเหตุคือยายจะเป็นแบบเดิมไหม เพราะสิ่งที่ยายทำกับแม่มันไม่ดีมาก สองคือพ่อผมไม่ยอมแล้ว พ่อผมโกรธยายมากว่ายายทำไมทำกับแม่แบบนี้และเคยพูดขาดว่าจะไม่ให้ยายมาอยู่กับแม่อีก สุดท้ายแม่ต้องไปคุยกับลุงA ที่จะขอให้รับยายไปอยู่ด้วย ลุงAก็โอเคเลยครับ แกอ้าแขนรับเลย แถมแกยังโกรธลุงBอีกที่ทำกับยายแบบนี้ ตอนนั้นคือแทบตัดขาดสายใยพี่น้องเลยครับ สุดท้ายยายก็มาอยู่บ้านลุงA และแม่ผมก็จะส่งเงินมาให้ยายและลุงAเป็นค่าดูแลยายเหมือนเดิม ทุกอย่างเหมือนจะดีใช่ไหมครับ แต่ยังไม่จบครับ

ผ่านไปนานหลายเดือนแม่ผมก็ได้ไปเยี่ยมคุณยาย แต่สภาพคุณยายกลับไม่ดีขึ้นเลยครับ แถมสภาพแย่ลงมาก คือคุณยายนอนอยู่ฟูกเก่าๆในห้องเหม็นอับ ลุกก็ไม่ได้ มดก็ไต่เต็มเตียง คือเหมือนไม่มีคนดูแลแกอะครับ สุกท้ายแม่ผมทนไม่ไหว คือสภาพคุณยายแย่มากๆ ยายเจอแม่ผมยายก็มาบอกว่าพายายออกไปที ยายไม่อยากอยู่ที่นี้ คือตอนนั้นไม่มีใครโกรธยายลงเลยอะครับ เหมือนมันหายเป็นปลิดทิ้งแล้ว แต่ปัญหาก็คือแม่ผมก็ต้องคุยกับพ่อว่าจะเอายายไปอยู่ด้วย ซึ่งแน่นอนว่าก็ทะเลาะกันครับ แต่สุดท้ายพ่อก็ยอม ท้ายที่สุดแล้วแม่ผมก็รับยายมาอยู่บ้านตจว.ในเมืองตามเดิมครับ 

ตอนนี้แกเสียมา3-4ปีแล้วครับ คือมาอยู่กับแม่ผมไม่กี่เดือนก็เสียครับผมว่าผมกีบแม่และพี่ชายก็ทำดีที่สุดแล้ว