วายัง อมฤต สรรพสิ่งล้วนไม่จีรัง

”โลกของ วายัง อมฤต คือโลกของอุดมคติ เป็นโลกที่อาจแลดูเลื่อนลอยคล้ายเงาดำบนบนฉากขาวในการแสดง วายัง กุลิต แต่แท้ที่จริงแล้ว เมื่อมองลงไปในความเป็นจริงมันกลับมีบางสิ่งที่จับต้องได้อยู่ในนั้น อุดมการณ์อันแข็งแกร่ง อุดมคติอันตกผลึก ความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงโลกไปสู่สิ่งที่ดีกว่า โลกของผู้ถูกกดขี่ โลกของผู้ถูกเอารัดเอาเปรียบ โลกของผู้คนที่ไม่มีสิทธิแม้จะพูดในสิ่งที่เขาคิด คือศัตรูของโลกแห่ง วายังอมฤต“

ผมเพิ่งได้อ่าน วายังอมฤต ของอ.ต้น อนุสรณ์ ติปยานนท์ ผมชอบสไตล์การเขียนของอ.อยู่แล้ว  ชอบในความอุตสาหะในการค้นข้อมูลทางประวัติศาสตร์ จากประสบการณ์ที่เคยอ่านมาหลายๆเล่ม พบว่าหลังจากที่ได้อ่านแล้ว ต้องมีค้นข้อมูลต่อเสมอ และโดยเฉพาะเล่มนี้ที่ผมชอบเป็นพิเศษ เพราะได้นำเสนอชีวิตที่ไม่จีรัง ผ่านชีวิตของกรมพระนคร สวรรค์วรพินิต ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ไทย อันได้แก่การ ”อภิวัฒน์สยาม“ หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น จากที่ท่านเคยมีอำนาจสูงสุดสู่ธรรมดาสามัญชน จากที่เคยประทับในวังบางขุนพรหมอันใหญ่โตสู่ที่ใหม่ที่เป็นพระตำหนักประเสบันเล็กกะทัดรัด ในบันดุง ประเทศอินโดนีเซีย และมีอีกหลายเรื่องราวที่นำเสนอเกี่ยวกับความซับซ้อนของชีวิตแบบ Double Life  ซึ่งทั้งหมดก็ไม่ต่างจากการแสดงของ วายัง กุลิต

”มิตรภาพ อำนาจ และความไม่จีรังของชีวิต นั่นคือสามสิ่งที่ข้าพเจ้าต้องการบอกกล่าวใรชีวประวัติแห่งตน“



ริฎวาน ศอลิห์วงศ์สกุล