พิมพ์เเล้วอาจจะดูฝันนะคะเเต่ก็ใช่เเหละ
คือเรามีความฝันอยู่สองอย่างคืออยากเป็นศิลปินกับนักร้องเพลงค่ะ เเต่ติดตรงเเม่เราไม่supportเราสัดเท่าไหร่เเละเอาเเต่ใจมาก '' คือเเม่เราเวลาไม่ได้ดั่งใจมัดจะขู่ว่าอยากกลับบ้านเกิดตลอดเเละค่อนข้างที่จะหัวโบราณ ''  เข้าเรื่องเถอะค่ะ 
เราชอบร้องเพลงมากเเต่ไม่มั่นใจเสียงตัวเองเท่าไหร่ตอนนี้ก็พยามยามฝึกอยู่ล้มบ้างไม่มีใครอยู่ข้างๆเรา เราเต้นไม่ค่อยเก่งด้วยเรามีชิโรต้าเจนนี่กับลิซมาเป็นศิลปินในดวงใจเรารู้สึกอยากเป็นเเบบพี่ๆเขามากเเต่ติดต้องที่ เราไม่ได้มีความมั่นใจเเละไม่มีใครเข้าใจเราเท่าไหร่เวลาเราพูดว่าเราอยากเป็นศิลปินเพราะเเบบนี้ๆ บางคนมักบอกว่าเราเพ้อเจ้อ เราเลยไม่ค่อยมีความมั่นใจเเละล้มเหลวอยู่บ่อยๆจนคิดว่าเราคงไม่ได้เป็นเเล้วเเละ อยากขอวิธีเอาความคิดลบๆออกไปด้วยคะเราค่อยข้างที่จะคิดมาก พยายามระบายด้วยวิธีต่างๆ เช่น ฟังเพลง ร้องเพลง กินของอร่อย เเต่งนิยายเเล้วก็เล่นเกม คือมันไม่ช่วยอะไรเลยสักอย่าง เราเครียดมากเรากลัวเราเป็นเเบบนี้เเล้วจะหมดโอกาส เราพยายามบอกให้ตัวเองลุกขึ้นดูพี่ชิกิต้าบ่อยๆคือมันไม่ช่วยอะไรเลย อยากเป็นศิลปินอยู่เเต่เราไม่มั่นใจว่าจะทําได้ไหม ขอกําลังจากเเม่ก็โดนตัดสาย ขอกําลังจากเพื่อนมีให้กําลังบ้างกับบอกเพ้อเจ้อบ้าง  มีเเค่นี้เเหละนะคะ อาจจะเพ้อเเละงงๆ สรุปสั้นๆคือเราอยากศิลปินมากเเน่หมดไฟบ่อยๆ โดนดูถูกใจนหมดความมั่นใจ เราผ่านอุปสรรคมามากจนเริ่มท้อเเล้วถ้ามีคนให้กําลังใจจะดีมากเเต่มันไม่มีเลย อยากขอวิธีมีไฟอีกครั้งโดยที่ไม่มีใครอยู่ข้างๆก็อยู่ด้วยตัวเองได้ ประมาณนี้เเหละ