ลืมเถียงนาเซ

0 ริ้วภูษา, นวลลออเหมือนต่อเรื่อง ผ่านย่างเยื้องรูปโฉมล้อมโลมขวัญ เยี่ยงสายน้ำเลี้ยวไหลล้อมไพรวัลย์ โอบไอชื้นลูบพรรณร่วมกันมา 0 สายน้ำโอบสิงขรซอกซอนเลี้ยว อีกร่างเปรียววางรอยดั่งคอยท่า ขจีแห่งหิมวัลย์

..แรมคืนว่าร้างนางสงวน ยังชกอกอวล ขาดร่างแนบข้างนางเชย แรมเดือนห่างย่างทางเคย รกหญ้าเกลื่อนเอย ยากชี้ทางลัดชัฏไพร แรมปีสิ้นอรุโณทัย สิ้นทั้งแขไข แค่นใดกระจ่างยังนวล เคยโบกเคยบินเสสรวล เคยพรรคพวกขบว

ขอบคุณมิตรไมตรีที่ยื่นให้ อบอุ่นใจดั่งแสงแห่งสุริย์ฉาย ถ้อยอักษรพริ้มพร่างกลางมิวาย หลอมดวงหมายเป็นหนึ่งในกวี ร่วมสืบศิลป์ถิ่นไทยในคำกลอน ร่วมสั่งสอนร้อยรัดถ้อยความศรี แม้นผู้เขียนเพิ่งก้าวสู่เวที จะ