อยากรู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าไหม มันจะรู้สึกแบบยังไงไม่รู้จนน้ำตาไหลอะ

คือ เรารู้สึกเหนื่อย อยากร้องไห้ ไม่ไหวแล้วอะ

คือเราเดินชนมุมกำแพงที่มันแหลมออกมาแล้วเราร้องไห้แบบคนหายใจไม่ออกแต่ปกติจะแค่น้ำตาซึมเฉยๆแต่ในใจเราไม่ได้เศร้าอะไรเลย (ไม่รู้ว่าเกี่ยวมั้ยแต่วันนั้นเราทะเลาะกับเพื่อนโดนเพื่อนบูลี่แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้ไ

ไม่ว่าจะเครียด โมโห หรือน้อยใจ ชอบมีน้ำตาไหลออกมาเอง ทั้งๆ ที่ไม่อยากร้องไห้ เลย เหนื่อยค่ะ ท้อ มาก เบื่อชีวิต

คนเราจะมีขีดจำกัดมากแค่ไหนกันคะ ความอดทนในเรื่องต่างๆ สักวันมันก้คงต้องมีวันที่ไม่ไหวแล้ว เรากลัวว่าในอนาคตจะไม่มีตัวเราแล้ว เราไม่รู้เลยว่าทุกวันนี้เราทำให้ทุกๆวันของเราจิตใจดีมากแค่ไหน เราไม่อยากให้

ช่วงนี้แบบเหนื่อยๆ น้ำหนักลด ร่างกายเพลีย เจออะไรกระทบจิตใจนิดหน่อยก้อร้องไห้ อยู่คิดอะไรคนเดียวน้ำตาไหลออกมาคนเียวแบบไม่อยากทำไร จากงานที่ทำมีความสุขมันไม่มีความสุข คิดเล็กคิดน้อย รู้สึกตนเองไม่ดีพอ

เกริ่นก่อนว่าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าคือแม่ของเราเองค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตมาอายุ15 ปี ครอบครัวก็ไม่ได้อบอุ่นเท่าไหร่ มีปัญหาด้านการเงินบ้างไรบ้าง พ่อกับแม่ชอบทะเลาะกันบ่อยถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันก็มีอยู่หลายค

คือเราอายุเเค่13-14เเต่ปัญหามันเยอะม่กเช่นเรื่องเป็นเชื้อราเเละเเบคทีเรียในช่องคลอด เเละเหมือนจะเป็นริดสีดวงเลยเเล้วตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนฝีที่เเก้มก้นเป็นๆหายๆมาปีเกือบ สองปีเเล้วเวลานั่งมีนจะปวดมากกก

สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ไม่คิดว่าจะต้องมาเขียนอะไรแบบนี้เลยจริง ๆ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าไม่ไหวแล้วค่ะ มันอัดอั้นจนแทบหายใจไม่ออก เลยอยากมาระบาย เผื่อจะมีใครสักคนที่เคยผ่านอะไรคล้าย ๆ

มีอาการนี้ทุกปี ปีละ 3-4 ครั้ง ครั้งล๊ะ อาทิตย์กว่า ยาวไปจนถึงเดือน ไม่มีไข้ แต่จะคอแห้งผาก แห้งมากกกกก แล้วก็จะคันคอหนัก ไอ แล้วก็อาเจียน ต่อให้ไม่ได้กินอะไรก็จะอาเจียนน้ำย่อยออกมา อาหารทานได้แปปนึงก

ตอนนี้เราอายุ15ปีค่ะ ตั้งแต่เราป.5พอแม่เลิกกัน ตอนนั้น11ปี ทนฟังเสียงทะเลาะกันมาหลาย โดนตั้งคำถามมาหลายปี ว่าจะอยู่กับใคร ต่างคนต่างด่าอีกฝ่ายให้ฟังต่างๆนาๆ จนเลิกกัน เอาตรงๆเราก็เสียใจ แต่ในตอนนั้นเร