กาพย์ยานี 11 ช้วยหน่อยเหมือน 1วรรค

วันเพ็ญเดือนสิบสอง นํ้าเจิ่งนองสองฝากฝั่ง สืบสานตำนานขลัง เพิ่มพลังแห่งศรัทธา ลอยเคราะห์ลอยทุกข์โศก ให้ไรโรคสู่นาวา ดังนั้นช่วยกันมา รวมรักษาประเพณี ประวัติลอยกระทง ยังก็คงมีอยู่นาน เพราะเราช่วยกันสาน

กาพย์ยานี 11 (ช่วยเเต่งเสริมหรือเเก้ตามต้องการก็ได้ค่ะ กาพย์นี้ใช้เเต่งเพื่อส่งครูในวันพรุ่ง) ปล.กาพย์นี้ยังไม่เเล้วเสร็จเหลือเพียง1วรรค นามข้าเขาลือทั่ว .. ว่าเนื้อตัวนั้นโสภณ หญิงใดมิเปรียบพ้น ..

ส่งอาจารย์แล้วค่ะ

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

คือว่าคุณครูให้แต่งกาพย์ยานี11เรื่องแผ่นดินไทยแผ่นดินทองค่ะ พี่ๆช่วยเกลาหน่อยนะคะ "แผ่นดินถิ่นสยาม เมืองยิ้มงามดั่งประสงค์ ชาวไทยเรามั่นคง รักษ์ธำรงจงใส่ใจ กษัตริย์เป็นแบบอย่าง เกิดแนวทางช่วย

คือเราแต่งแล้วนะคะแต่ครูบอกว่าไปปรับให้มีความหมายกว่านี้ช่วยเราหน่อยได้มั้ยคะ ภาษาไทยมรดก พ่อแม่ยกไว้ให้เรา บรรพชนทนบรรเทา สืบต่อเฝ้าเป็นภาษา พูดดีเป็นประเสริฐ วาจาเลิศเปี่ยมเมตตา ไม่หยาบคายไร้ปัญญา