.... โอ๊ยโอ๊ย....

.....นอนสามทุ่ม. ห้าทุ่มจึง. หลับสนิท นอนอีกนิด. ตีสองลุก. ไปสุขา กว่าจะหลับ. ตีห้าครึ่ง. แจ้งคาตา ปวดนัยนา. นอนบ่พอ. ท้อใจเบย ....บางทีเหนื่อย. สักทุ่มครึ่ง. จึงแอบหลับ พองีบปั๊บ. ตื่นสี่ทุ่ม. ยุ่งแล

ชื่อเรื่อง: ธรรมคุ้มใจ บทที่ 1 ท่านผู้ใด / ดำรงมั่น // บ่หวั่นไหว / ในโลกา ลาภยศสุข / ทุกข์โรยรา // ธรรมรักษ์ / ประคองใจ บทที่ 2 พลัดญาติขาด / ชีวาวาย // สติหมาย / บ่เคลื่อนไหว จิตตั้งมั่น / สุขสมใจ

๏ กลโกงของเจ้าภาพ...เพียบเลย มากกว่าอดีตอันเคย......ทุกครั้ง ชวนรังเกียจจริงเหวย.....อยากแหวะ หาใช่เพียงเผลอพลั้ง.....แต่ตั้งใจโข ฯ ๏ โชว์ความเลวน่ายี้.......ปราศยาง เอาเปรียบจนสุดทาง......บ่สะท้าน โ

สวัสดีครับ ขอเกริ่นบอกก่อนเลยน่ะครับว่า ผมเป็นคนที่กลัวการทำฟันมาก กลัวขั้นสุดถึงขั้นยอปวเพราะกลัวการผ่าฟันคุดหรือถอนฟันมาก เริ่มเลยน่ะครับ ผมเป็นคนที่มีฟันคุดอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้เถอนออดกจตอนยังไม่เป็

เราไปเรียนขับรถมา ครูออกแนวเกือบสาว ครูถามว่าทำไมถึงมาเรียนขับรถ เราบอกเอาไว้ขับส่งลูก ลูกกี่ขวบแล้ว เราบอก 2 ขวบ 11 เดือน ครูถามว่า เธอคิดว่าเด็กจำเป็นต้องนั่งคาร์ซีทมั้ย เราบอกว่าจำเป็น เพราะตามข่าว

เริ่มเรื่องคือเรากลับสามีอยู่กินกันมา15ปีมีลูกด้วยกัน1คนตอนแรกๆที่คบกันก็ดีคะหลังๆช่วงปีที่7+เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นสามีเป็นคนชอบพูดจาแรงๆด่าแรงๆโมโหเหมือนคนควบคุมสติไม่ค่อยได้คือเวลาที่โมโหจะชอบพูดจาแ