รบกวนช่วยแต่งกลอนสี่เรื่องอนาคตของฉัน ให้หน่อยนะคะ

คำแรกนี้ที่ลูกพูดได้ก็คือ...แม่ ผู้ที่มอบรักแท้ดูแลฉัน ป้อนนมป้อนน้ำทุกค่ำวัน นับตั้งแต่วันนั้นยังเยาว์วัย ยังระลึกนึกถึงพระคุณแม่ มิเปลี่ยนแปรรักแม่สุดหัวใจ ทดแทนบุญคุณแม่ทุกชาติไป ลูกสุขใจแม่ยิ้มได

คือหนูแต่งโคลงสี่สุภาพเอาไว้แล้ว แต่มันไม่ค่อยตรงกับฉันทลักษณ์ (พวกคำเอกโทษโทโทษ) อยากให้ช่วยแก้ไขให้หน่อยค่ะ หากแก้ไขคำขอความหมายที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปมากกับที่แต่งไว้นะคะ เหนือดอยหมอกล้อมฟ้า อินทนนท์