งงกับตัวเองมาก

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 13 ปี โดยปกติแล้ว​เราจะน้ำตาแตกยากมากๆๆฟๆไๆๆๆค่ะ ถึงจะอยากร้องแต่ก็กลั้นไว้ได้ตลอด แต่พอช่วง 1-2 เดือนมานี้ เราอยากร้องไห้แล้วก่น้ำตาแตกง่ายมากๆๆๆเลยค่ะ ถ้าไม่ใช้ทักษะการอดทนขอ

ความรู้สึกที่อยากหายไปจากโลกนี้ มันพร้อมที่จะไปตลอดเวลา ภาวนาให้ตัวเองได้จากไปเร็ว ๆ มันรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตที่เป็นอยู่ ไม่ใช่เพราะใคร แต่มันเพราะตัวเราเอง มีใครเคยเป็นบ้างและจัดการกับมันยังไง

เราร้องไห้ออกมาง่ายมากแม้แต่เรื่องเล็กน้อย ต่อให้ใจเข้มแข็งแต่ร่างกายมันบอกแล้ว  เราไม่ได้ร้องไห้แบบระบายออกมาเต็มที่อะ นอกจากมันจะไหลเอง มันเริ่มตั่งแต่ช่วงเวลาที่เราผ่านความทุกข์มา เราไม่เคยร้

คือเราอยากไปพบจิตแพทย์แต่เราก็ไม่แน่ใจว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า หรือเราคิดไปเอง คือเรามีความรู้สึกว่าเราเหนื่อย เราอยากพักอยากหลับแบบหลับยาวไปเลย เราเหนื่อย พอเราบอกกับครอบครัวว่าเหนื่อยเขาจะบอกว

คือเราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าจริงๆหรือแค่คิดไปเองอาการหลักๆเลยก็อยากตาย ทำร้ายตัวเองแต่ไม่ถึงตาย เช่น บีบคอตัวเอง ข่วนตัวเอง แต่หลายคนอาจมองว่าเป็นการเรียกร้องความสนใจก็ได้นะ  เรารู้สึกเหนื่อ

คือเวลาแม่โกรธ จะชอบพูดกูกับเราบ้างครั้ง นานๆที บางทีก็ตบหน้าเรา หนักสุดตอนเด็กแม่เคยนั่งทับเรา แล้วถอดสื้อผ้าไล่ให้ไปอยู่นอกบ้าน อาจจะฟังดูเวอร◌์นะคะ แต่โดนจริงไปค่ะ ไม่รู้จะโกหกให้ด◌ูน่าสงสารทำไมหรอ

สวัสดีค่ะตตะมาถามตามหัวข้อเรื่องเลย มีใครเคยโดนไหมคะแล้วทุกคนเชื่อไหม เราโดนวันนี้ครั้งแรก ตอนแรกเรานอนคุยโทรศัพท์กับพี่สาว พอเราวางสายนอนเคลิ้มๆได้3-4นาที (เรานอนตะแคงข้าง) สักพักเราโดนเหมือนกระโดดท

เราป่วยเป็นโรคซึมเศร้ามาปีแล้ว ตอนนี้เราท้อมาก อยากตายหลายรอบแล้ว ทำร้ายร่างกายตัวเองก็แล้ว แต่มันทำไม่ได้จริงเพราะยังมีห่วงกับครอบครัวอยู่ เราเอาก็แตกสลายไปนานแล้วมาจอเพื่อนทิ้งอีก ไม่รู้จะทำยังไงแล้