ความรักแบบ อจินไตย นั้นเป็นอย่างไร คนทั่วๆไปเหมาะที่จะมีความรักแบบไหนในทางพุทธศาสนา

อจินไตย
หมายถึงสิ่งที่คิดแล้ว ไม่มีข้อสรุป ไม่อาจหาคำตอบถึงที่สุดได้ มันจะเป็นการคิดที่ไม่มั่นคง มันจะลอยๆ
เหมือนกับการคิดว่า ผีมีจริงไหม ถ้าคิดไปแล้ว ต่อให้มีเหตุผลระดับนึง ก็จะรู้สึกว่าลอยๆ จริงเหรอว้า
เมื่อคิดได้ไม่สุด ลอยๆ จิตใจจะไม่รับความจริงชนิดนี้ มันจะสงสัยนั่นโน่นนี่ไปไม่จบสิ้น
เช่น ถ้าถามแค่ว่า พระพุทธเจ้ารู้ได้อย่างไรว่า ... เท่านั้นล่ะ เถียงกันอีกพันชาติก็ไม่จบ อย่างนี้ครับจึงจะเรียกว่าอจินไตย


ลักษณะอจินไตยเป็นเช่นนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ไม่ควรคิดครับ คิดได้ แต่จะให้ใจรับได้ เป็นอุบายที่ยาก

ส่วนรักแบบอจินไตย ไม่เคยได้ยินครับ

ความรัก คิดได้ทั้งหมด
พระพุทธเจ้าท่านรักครับ ไม่ใช่ไม่รัก
แต่ความรักนั้น ไม่ยึดมั่นถือมั่น
ฟังแล้ว คำนี้ มันฟังดูง่าย รักแบบไม่ยึดมั่น แต่
อุบายอะไรให้แก้ความไม่ยึดมั่นนั้นคือ
อุบายว่า มันเปลี่ยนแปล ไม่คงที่ มันไม่ใช่ของๆเรา ถ้าเรารับสองตัวนี้ไม่ได้ ความจริงนี้ จะบีบให้เราทุกข์
เพราะเราไม่อยากให้เป็นเช่นนี้

จึงมีอุบายว่า ให้พิจารณาให้เข้าใจถี่ถ้วนด้วยปัญญาว่า ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของๆเรา เพราะอะไร มันมีเหตุผลที่ใจรับได้
เมื่อใจรับได้ ความยึดถือก็จะขาดเอง