เดิมทีเราเป็นคนที่ชอบอะไรใหม่ๆหรือต่างจากคนอื่น แต่เราคิดว่ามันต่างจนพ่อแม่ไม่ยอมรับเลยค่ะ เราเป็นสาวโอตาคุชอบทำทุกอย่างเกี่ยวกับมังงะ เกม หรืออนิเมะ มันฟังดูปกติใช่มั้ยคะ แต่พ่อแม่เราไม่ชอบที่เราเป็นแบบนี้ค่ะ เราแบ่งเวลาทุกอย่างได้ตลอด เรียนคือเรียน ทำงานคือทำงาน ถ้าเรามีเวลาว่างเราถึงจะเล่นเกมหรือดูอนิเมะ แต่พ่อแม่เราก็ไม่ยอมรับอยู่ดี หรือจะสไตล์การแต่งตัว เราเป็นคนที่ชอบการแต่งตัวสไตล์gothic emo scene มาก แต่การแต่งตัวแนวนี้จะใช้อายชาโดว์สีดำในการแต่งหน้า และใช่ค่ะพ่อกับแม่เราไม่ชอบ เราแค่แต่งถ่ายรูปเล่นแล้วก็ล้างหน้าถอดชุดออก แต่ทุกครั้งที่พ่อแม่เราเห็นก็จะด่าแล้วไล่ไปล้างหน้าตลอด เราพยายามเปิดอกคุยกับพ่อแม่เรื่องพวกนี้หลายรอบแล้ว แต่พวกท่านก็ไม่ฟังแต่เลือกที่จะบอกว่ามันไร้สาระให้เราไปเรียนหนังสือยังดีกว่า แล้วก็ไล่ให้เราไปอ่านหนังสือแทน เรื่องการเรียนพ่อแม่เราก็ไม่ชอบค่ะ เราเป็นคนที่ไม่ได้เก่งรอบด้านเหมือนพ่อกับแม่ถ้าให้สอบเราทำได้ดีที่สุดคงจะได้แค่ภาษาอังกฤษถ้าคะแนนเต็มร้อยเราก็ได้คะแนนราวๆ89-92คะแนน แต่วิชาอื่นๆเช่นคณิตกับวิทย์เราก็จะได้ประมาณ 30-40ไทยหรือสังคมเราคงจะได้แค่ราวๆ50-60คะแนน เวลาเกรดออกก็ต้องเอาให้ดูพอพ่อแม่เห็นเกรดก็จะบอกเราว่าทำไมทำได้ดีแค่อังกฤษมันใช้จริงได้ที่ไหน สำหรับเราในยุคนี้ตัวเลขแทบจะใช้งานจริงไม่ได้เลยค่ะต่อให้ได้ทำสูตรสมการอะไรตามมันใช้งานจริงได้แค่บวกลบคูณหารแต่ในทางกลับกันเรารู้สึกว่าอังกฤษดูมีประโยชน์มากกว่าพอตัว อย่างน้อยถ้าเราได้ไปต่างประเทศหรือมีคนต่างชาติเข้ามาสื่อสารเราก็ยังคุยกันได้ แต่พ่อกับแม่เราก็ไม่ได้ยอมรับในสิ่งทีเราชอบเลยค่ะ ถึงขั้นวางแผนอนาคตไว้ให้เราแล้ว แต่เราก็มีสิ่งที่อยากทำนะคะ เราอยากเป็นทูตแต่พ่อกับแม่เราก็อยากให้เราเป็นคนสานต่อธุรกิจ เรายายามบอกแล้วค่ะว่าเราไม่ได้อยากได้เลย เราแค่อยากทำในสิ่งที่เราชอบก็แค่นั้นแต่พ่อกับแม่เราก็ไม่ชอบที่เราพูดแบบนั้น เราควรทำยังไงให้พ่อแม่ยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ดีคะ