สวัสดีค่ะ 
จขกท. มีบ้านอยู่ในตัวเมืองกทม. เป็นบ้านของพ่อซื้อไว้ค่ะ ถามว่าคิดจะย้ายไหม ก็มีบ้าง แต่ด้วยความที่เราทำงานในกทม. จขกท.เลยไม่ได้จะขยับขยายตัวเองไปไหน และพ่อบอกว่าที่บ้านเราสะดวกต่อการเดินทางไปที่ทำงาน ไม่อยากให้ซื้อบ้านใหม่ที่ไกลกว่าเดิม และบ้านนี้ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ก็จะเป็นของจขกท.ค่ะ เราก็เห็นด้วยจึงไม่ได้ว่าอะไร

ที่จะขอปรึกษาคือ จขกท.อายุ35แล้ว พ่อและแม่เป็นคนหัวโบราณค่ะ ท่านเป็นคนดุ จขกท.เลยทำตามกฎของพ่อแม่มาโดยตลอด(เราก็ไม่ได้อึดอัด) ไม่ถึงกับรายงานหรือต้องเข้า/ออกบ้านตรงเวลานะคะ แต่เราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืน(ไม่ชอบ) ไม่นอนค้างนอกบ้าน ถ้ามีงานสัมมนาบริษัทที่ต้องไปต่างจังหวัด จขกท.ก็บอกที่บ้านก่อนจะไปทุกครั้งค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า จขกท.ได้บังเอิญทำงานกับชาวต่างชาติ แล้วเหมือนเขาจะถูกใจจขกท.ในระหว่างที่เจอกัน เลยเชิงว่าจะสานต่อ โดยที่เขาชวนไปที่ประเทศของเขา ออกให้ทั้งค่าตั๋วเครื่องบินและที่พัก
จขกท.มองว่าเรายังไม่รู้จักกันดี ก็กึ่งไม่กล้าไป และเราไม่ได้มีเงินมากมายพอจะเที่ยวต่างประเทศแบบสบายใจได้ ก็เลยปฏิเสธเขาไปอยู่หลายรอบ

แต่อีกใจนึง.. เราก็อายุพอสมควรที่จะเปิดใจให้กับคนอื่นอยู่บ้างแล้วมั้ย ...

อยากปรึกษาชาวพันทิปค่ะว่าจขกท.ควรวางตัวอย่างไรต่อผู้ชายคนนั้น และต่อพ่อแม่ มีวิธีไหนที่ซอฟและจูนให้เข้าใจตรงกันได้

ที่ผ่านมาก็เคยมีแฟนนะคะ แต่ก็โสดมาแล้วหลายปี อาจจะแอบขี้รำคาญด้วยค่ะเลยยังไม่เจอคนที่พอดี และก็ไม่เคยไปนอนค้างกับแฟน อยู่หอด้วยกันหรือเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันเลยค่ะ

ถ้าตัดสินใจไปตามคำชวนของเค้า พ่อแม่จะมองเราแบบไหนที่เราหิ้วกระเป๋าบินไปเจอ

แต่ถ้าเราไม่ลองเปิดใจ เราก็จะไม่รู้ว่าเค้าเป็นยังไง

รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณทุกๆคำตอบล่วงหน้าค่ะ