มีคนบอกว่า ชอบคนพูดอ้อมๆ รู้สึกถนอมน้ำใจดี แต่ผมกลับหวังมากกว่านั้น

(ไม่นับพูดตรงๆนะอันนี้คนไม่ชอบแน่นอน100%)
เช่นเวลามีคนที่กำลังปิดบังอะไรอยู่  ไม่ว่าจะเป็นความผิดเล็กๆน้อยๆหรืออะไรก็ตาม
คนพูดอ้อมๆคือ  คนที่แสดงออกว่าฉันรู้นะ  แต่ฉันเกรงใจเธอเลยให้เกียรติไม่พูดคำตรงๆ  และหวังให้เธอไปแก้ไขซะปรับปรุงซะ

บางคนทำเป็นพูดอ้อมๆแล้วชอบแอบดูว่า  อีกฝ่ายจะปรับปรุงตัวหรือยัง

เวลาใครมาพูดอ้อมๆกับผม  ผมจะสำนึกผิดครับ  แต่ผมจะไม่ปรับปรุงตัวให้เขาเห็น   และจะไม่ให้เขารู้ด้วยว่าเราแอบปรับปรุงตัวด้วย
ไม่อยากให้เขาคิดว่าวิธีนี้ของเขาได้ผลกับเรา
ผมจะใช้วิธีปรับปรุงตัวแบบแกล้งทำเป็นบังเอิญเหตุการณ์อื่น  เหตุผลอื่นทำให้เราแก้ไข   ที่ไม่ใช่มาจากการพูดอ้อมๆของเขา

สิ่งที่ผมหวังมากกว่านั้นก็คือ  เวลาพบเห็นอะไรที่เรากำลังปกปิด  ให้เดินต่อไปไม่จ้องไม่หันกลับมามอง
ให้เก็บสิ่งที่อยากพูดไว้ในใจ  แล้วรอดูเงียบๆว่ามันจะปรับปรุงตัวเองตอนไหน
อย่าแสดงออกให้คนที่กำลังปิดบังรู้สึกตื่นตระหนกเช่น  การพูดอ้อมๆ  การพูดตรงๆ  แม้แต่กิริยาท่าทางที่จ้องแปลกๆตอนเห็นอะไรที่ปิดบังให้ทำเป็นปกติธรรมชาติ  =  เดี๋ยวสักพักเขาก็จะปรับปรุงตัวเอง  อย่าไปทักใดๆทั้งสิ้นไม่แม้แต่พูดอ้อมๆ  ทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น

ผมจะสบายใจกับแบบนี้ที่สุดครับ

พอจะวิเคราะ์ในทางจิตวิทยาได้หรือเปล่าว่าอาการนี้คืออาการอะไรครับ