เขาเป็นญาติกับเพื่อนสนิทผม ประมาณลูกพี่ลูกน้อง และสนิทกันมาก ผมไปชอบเขาตอนม.1 แล้วเขาป.6 เจอกันครั้งแรกก็คิดว่าน่ารักดี แล้วเพื่อนก็บอกว่านี่อะน้องมัน ผมก็ไม่สนอะใร แต่ด้วยความที่เขาเป็นคนเก่ง วาดรูปสวย เต้นก็เก่งเลยไปชอบ แอบส่งข้อความไปทางแชทไห้โทรศัพท์ของเพื่อนสนิทแล้ว น้องเขามาอ่านเพราะสมัยนั้ย น้องเขายังไม่มีมือถือใช้ ยังป.6 น้องเขาก็อ่านด้วยความยินดี ผมก็ส่งไปว่าเป็น fc น้องนะชอบมากๆ และเริ่มชอบตั้งแต่นั้นมา แต่ไม่ได้เข้าไปจีบจริงจังด้วยความเป็นขี้อายด้วย แต่พอผ่านไปสัก1 ปีได้ น้องเขาต้แงย้าย โรงเรียนไปต่างจังหวัด ผมนี่เฟลเลย แต่ก็คิดว่า เดี่ยวคงได้เจอกันอีก
(น้องเขาย้ายไปตอนม.1 ผมขึ้น ม.2) แต่พอจบ ม.6 ผมขึ้นม.4 รร.ใหม่ พร้อมกับเพื่อนสนิท ผมได้เจอกับน้องเขาอีกครั้งตอนนั้นดีใจมาก เห็นผ่านๆก็จำได้เลย เลยทักไปคุย แต่ผมจะเป็นฝ่ายทักไปตลอด ด้วยความที่น้องเขาโลกส่วนตัวสูงด้วยบวกับเป็นโรคซึมเศร้าทำไห้ผมต้องระวังเป็นพิเศษ ด้วยความที่เป็นอินโทรเวิตทั้งคู่ ผมมักจะเป็นฝ่ายรับเสมอไม่กล้าทักหาใคร น้องเขาก็ม่ทักหาผม อาทิตนึงเลยคุยกันสักครั้ง ไม่คุยกันบ้างเป็นเดือนๆ แต่พอผ่านไปสักปีสองปี ผมได้ไปย้า่นเพื่อนน้องเขาก็อยู่ด้วย ผมไปเล่นเกมเพลง เกมนึงที่น้องเขาโหลดใว้ในเครื่องเพื่อนผม ด้วยความที่ชอบวงเดีบวกันเลยคุยกัน ถูกคอเลย ได้มีโอกาส ทักหาเขาอีกครั้ง ความชอบเริ่มกลับตืนมา เและสนิทกันมากขึ้น กว่าครั้งก้อนๆ เขามีทักหาบ้าง ได้เจอกันที่รร.บ้าง มีเตะเนื้อต้องตัว จับมือบ้าง พอประมาณ
ผมก็อยากจะคุยกับเขาแต่ เกรงใจเพื่อนสนิทผม พอวันนึง ที่บ้านน้องเขาพาไปไหว้หมอ แล้วเขาทักว่าน้องอะมีผีตาม ห้ามมีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ แล้วครอบครัวฝั่งเขาเชื่อกันทั้งบ้านเลย เพราะเคยทำนายถูกมาแล้ว น้องเขาก็ต้องเข้าพิธีอาบนํ้ามนต์อะใรไปตามความเชื่อไป ผมก็เพลาๆเรื่องเขาลงมา คิดสะว่า ไห้เขาเรียนจบก่อนก็ได้วะ คุยกันแบบเพื่อนไปก่อน พอมาวันนึงเขาแต่งนิยายนไห้เราลองอ่านแล้วเราชอบมากๆ พอแต่งจบผมไปหาเขา ไปเม้าท์มอยกัน เขาวิ่งมาจับมือผมไม่ปล่อย ไม่รู้ดีใจอะใร ไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้ จากนั้นเขาก็มาจับือ เตะเนื้อต้องตัวเบาๆ ไม่รู้คิดอะใรอยู่ แต่ด้วยความที่ ผมเกรงใจเพื่อนสนิทผม ควรเลิกระหว่างความรักหรือเพื่อนสนิทดี ผมชอบเขาตั้งแต่ม.1 จนตอนนี้ม.6 จะเข้ามหาลัยแล้ว
ชอบน้องสาวเพื่อน ทำใงดี อ้าาา
(น้องเขาย้ายไปตอนม.1 ผมขึ้น ม.2) แต่พอจบ ม.6 ผมขึ้นม.4 รร.ใหม่ พร้อมกับเพื่อนสนิท ผมได้เจอกับน้องเขาอีกครั้งตอนนั้นดีใจมาก เห็นผ่านๆก็จำได้เลย เลยทักไปคุย แต่ผมจะเป็นฝ่ายทักไปตลอด ด้วยความที่น้องเขาโลกส่วนตัวสูงด้วยบวกับเป็นโรคซึมเศร้าทำไห้ผมต้องระวังเป็นพิเศษ ด้วยความที่เป็นอินโทรเวิตทั้งคู่ ผมมักจะเป็นฝ่ายรับเสมอไม่กล้าทักหาใคร น้องเขาก็ม่ทักหาผม อาทิตนึงเลยคุยกันสักครั้ง ไม่คุยกันบ้างเป็นเดือนๆ แต่พอผ่านไปสักปีสองปี ผมได้ไปย้า่นเพื่อนน้องเขาก็อยู่ด้วย ผมไปเล่นเกมเพลง เกมนึงที่น้องเขาโหลดใว้ในเครื่องเพื่อนผม ด้วยความที่ชอบวงเดีบวกันเลยคุยกัน ถูกคอเลย ได้มีโอกาส ทักหาเขาอีกครั้ง ความชอบเริ่มกลับตืนมา เและสนิทกันมากขึ้น กว่าครั้งก้อนๆ เขามีทักหาบ้าง ได้เจอกันที่รร.บ้าง มีเตะเนื้อต้องตัว จับมือบ้าง พอประมาณ
ผมก็อยากจะคุยกับเขาแต่ เกรงใจเพื่อนสนิทผม พอวันนึง ที่บ้านน้องเขาพาไปไหว้หมอ แล้วเขาทักว่าน้องอะมีผีตาม ห้ามมีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ แล้วครอบครัวฝั่งเขาเชื่อกันทั้งบ้านเลย เพราะเคยทำนายถูกมาแล้ว น้องเขาก็ต้องเข้าพิธีอาบนํ้ามนต์อะใรไปตามความเชื่อไป ผมก็เพลาๆเรื่องเขาลงมา คิดสะว่า ไห้เขาเรียนจบก่อนก็ได้วะ คุยกันแบบเพื่อนไปก่อน พอมาวันนึงเขาแต่งนิยายนไห้เราลองอ่านแล้วเราชอบมากๆ พอแต่งจบผมไปหาเขา ไปเม้าท์มอยกัน เขาวิ่งมาจับมือผมไม่ปล่อย ไม่รู้ดีใจอะใร ไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้ จากนั้นเขาก็มาจับือ เตะเนื้อต้องตัวเบาๆ ไม่รู้คิดอะใรอยู่ แต่ด้วยความที่ ผมเกรงใจเพื่อนสนิทผม ควรเลิกระหว่างความรักหรือเพื่อนสนิทดี ผมชอบเขาตั้งแต่ม.1 จนตอนนี้ม.6 จะเข้ามหาลัยแล้ว