ในฐานะ ผรม มีคนงานพม่า   เขาอยู่แคมป์  มีทั้งคนไทยอีสาน คนเขมร คนพม่า   ต่างกัน
คนพม่า :  ตื่นเช้า  อยู่ง่าย กินง่าย  เรามีอาหารให้ เขาไม่ค่อยกิน เขาบอกว่าอาหารไม่ถูกปาก  พม่าจะทำอาหารกินเอง  อาหารของเขา ผมเห็น จะเป็นกะปิ  และพริกแห้ง  แต่กินข้าวเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆ  เขามีเงินนะ แต่จะกินแบบนี้

คนเขมร : จะฟุ่มเฟือยมากกว่าพม่า ชอบกินเหล้า หลังเลิกงาน กินอาหารคล้ายไทย คนไทยกินยังไง เขมรกินตามนั้น  แต่ประหยัดกว่าคนไทย วันหยุด จะพากันออกหาปลา ตากปลา   

คนไทย : มีทั้งดี และไม่ดี  เรื่องมาก ฟุ่มเฟือย  ช่วงไหนหยุดต่อเนื่อง จะลาเพิ่ม  กินเหล้าเก่ง  ชอบข่ม เขมร พม่า ทั้งๆที่ ตำแหน่งงานเท่ากัน  ไม่ทนแดด ไม่ทนร้อน  แต่ฝีมือละเอียดกว่า   เขมร พม่า งานจะหยาบกว่า

อันนี้ตั้งกระทู้เพราะหาจ้างคนถูกๆ ไม่ได้หรือครับ?

ส่วนคำตอบ บนๆ ก็ตอบไปเกือบหมดแล้ว

คุณต้องไปดูครับ ว่าเขาใช้ชีวิตแบบไหน คุณภาพชีวิตแบบไหน แล้วถามตัวเองกลับ ว่าคุณทำงานเพื่อคุณภาพชีวิตแบบนั้นจริงๆหรือเปล่า ชีวิตแบบนั้นรึเปล่าที่คุณต้องการ

ถ้าตัวคุณเองยังตอบว่าไม่ ก็ไม่น่าจะต้องถามต่อแล้วครับ

เราทำงาน ก็เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น หารายได้ให้มากขึ้น เก็บเงินซื้อบ้าน ซื้อรถ ตั้งตัว บลาๆๆ ไม่ใช่เหรอครับ
ถ้าจะให้รับค่าแรงน้อยๆ อยู่แบบอนาถา แบบคนต่างด้าว ถามว่าจะดิ้นรนเรียนจบปริญญา ไปเพื่อ?

แล้วพูดตรงๆ นะครับ 2 หมื่นในกรุงเทพฯ มันไม่ได้กินหรูอยู่สบายอะไรนะครับ ตรงกันข้ามเลย คือ มันน้อยมาก ทำอะไรไม่ได้หรอก ไม่ต้องไปคิดเรื่องผ่อนรถ ผ่อนบ้านอะไรเลย

เราเป็น แรงงานนะครับ ไม่ใช่ ทาสในเรือนเบี้ย ไปเอาความคิดใครมา Enslave ตัวเองขนาดนั้น ทำไมต้องคิดแบบด้อยค่าตัวเอง กดตัวเอง

ขณะที่ด้านบนปิระมิด กระดิกเท้านอนกินสบาย

ประเภทอยากได้สเปคคนแบบโน้นแบบนี้  แต่อยากจ้างถูกๆ อยากได้ลูกจ้างปริญญา ในค่าแรง ม.3 ก็ฝันต่อไปครับ