แค่รู้สึกว่าเกิดมาเพื่อต้องทำตามคนรอบข้าง ทุกคนตั้งความหวังกับเรา ต้องไม่ได้ไหน จะไปไหนต้องมีพ่อแม่ไปด้วย ต้องเรียนที่ที่จัดไว้ให้ ต้องเรียนให้จบ ต้องหาเงินเยอะ เพื่อมาช่วยครอบครัว แต่งงานต้องมีลูกน่ะ มีแค่เราน่ะที่ต้องดูแลพ่อแม่ เหมือนทุกคนมาตั้งความหวังคนเดียว จะไปเที่ยวไหนก็ต้องหลบๆซ่อนๆ ต้องรอให้คนที่ไปด้วยว่าง ถ้าไม่ว่างก็อดไป ต้องรับราชการ ต้องมีอาชีพดีๆ เข้าใจแหละว่าเป็นห่วง ห่วงใย แต่ปล่อยให้เป็นธรรมชาติไม่ได้หรอ
เรียนในสิ่งที่ให้เรียนแล้ว จบก็จบแล้ว เหลือเพียวยังไม่รวย มันกลายเป็นว่าตอนนี้รู้สึกว่าเราโครตจะไร้ความสามารถ ไร้ค่า ไร้สมอง ไม่มีประสิทธฺภาพ จนไม่รู้ว่าจะมีชีวิตต่อไปยังไง โง่ เรียนก็ไม่เก่ง ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ทำให้คนรอบข้างที่ตั้งความหวังกับเราผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อไหร่จะหลีกจากความผิดนี้สักที
ทำไมรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเช่นนี้
เรียนในสิ่งที่ให้เรียนแล้ว จบก็จบแล้ว เหลือเพียวยังไม่รวย มันกลายเป็นว่าตอนนี้รู้สึกว่าเราโครตจะไร้ความสามารถ ไร้ค่า ไร้สมอง ไม่มีประสิทธฺภาพ จนไม่รู้ว่าจะมีชีวิตต่อไปยังไง โง่ เรียนก็ไม่เก่ง ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ทำให้คนรอบข้างที่ตั้งความหวังกับเราผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อไหร่จะหลีกจากความผิดนี้สักที