สวัสดีค่ะ ขอเล่าก่อนว่า ครอบครัวเรา (แม่เรา)ถูกคุณยายเก็บมาเลี้ยง ทำให้เราก็ไม่ใช่หลานแท้ๆ ของคุณตาคุณยายและญาติๆ เวลามีงานรวมญาติเราไม่รู้ว่าต้องอยู่ตรงไหน แม่เราเขาก็ทิ้งเราให้อยู่กับคุณยาย เวลามีงานรวมญาติ เราก็เป็นเหมือนคนใช้ ที่ต้องคอยเตรียมของจัดแจงรอทุกคนมา เวลาจะกินข้าวเราก็ไม่รู้จะยืนตรงไหน ทุกคนก็ดูไม่ได้ต้อนรับเราเหมือนคนในครอบครัว แค่จะคอยใช้เราให้หยิบจับนู้นนี้ เราเลยรู้สึกไม่ค่อยจะดี ไม่อยากจะมาเลย แต่ด้วยความที่คุณตา ยาย เลี้ยงเรามา เราก็อยากจะตอบแทนบุญคุณท่านบ้าง
แต่อยากจะรู้วิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ไม่อยากมาแอบร้องไห้คนเดียว มันดูเหมือนคนอ่อนแอมากๆ น่าอายมากๆ ที่ยัดเยียดตัวเองเข้าไปในครอบครัวคนอื่น ที่เขาไม่ได้ต้องการเราสักเท่าไหร่
เราควรทำไงดีคะ หรือเราคิดมากเกินไป หรือเราควรก้มหน้ารับสภาพแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆคะ
เราควรทำตัวอย่างไร เมื่ออยู่กับญาติผู้ใหญ่
แต่อยากจะรู้วิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ไม่อยากมาแอบร้องไห้คนเดียว มันดูเหมือนคนอ่อนแอมากๆ น่าอายมากๆ ที่ยัดเยียดตัวเองเข้าไปในครอบครัวคนอื่น ที่เขาไม่ได้ต้องการเราสักเท่าไหร่
เราควรทำไงดีคะ หรือเราคิดมากเกินไป หรือเราควรก้มหน้ารับสภาพแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆคะ