ผมกำลังคุยอยู่กับน้องผู้หญิงคนนึงอยู่ขอสมมุติเป็นน้องเอ คุยกันได้ 2 จะ 3 เดือนแล้ว ผมชอบนิสัยของน้องเอมากเธอมักจะทำตัวน่ารักเวลาอยู่กับผมสองคน ปกติเธอจะดูอ๋องๆ ผมชอบเวลาน้องยิ้มมาก เวลาไปเจอกันผมจะชอบซื้อขนมหรืออะไรก็ตามที่น้องเอชอบไปให้รู้สึกใจฟูทุกครั้งที่เห็นเธอยิ้ม
ผมว่าความสัมพันธ์ของเราก็ดูดีนะแต่ติดปัญหาที่นิสัยที่น้องเค้าเป็นทำให้ผมรู้สึกไม่มั่นคงเลย น้องเอเป็นคนเฟรนลี่มากโดนเฉพาะกับพวกพี่ผช. แล้วเธอเป็นคนชอบไปเที่ยวกลางคืนแบบชอบไปร้านเหล้า ชอบดื่ม ชอบสังสรรค์ แต่เธอมักจะไปกับพี่ผช.ที่เธอสนิท 2-3คนและน้องผญ.อีกคน
พักหลังมาผมรู้สึกเริ่มท้อๆเพราะมีแค่ผมคนเดียวที่ชวนเธอคุย เธอให้เหตุผลว่าทำงาน พอกลับห้องก็นอนเลย จนไม่ค่อยได้คุย จะมีมาตอบบ้างแบบผ่านๆ แต่วันไหนเธออารมณ์ดีเธอจะคุยกับผมเยอะมาก พอวันรุ่งขึ้นก็จะกลับไปลูบเดิม
จะมีช่วงแรกๆที่ผมหาเรื่องไปหาน้องเอที่ห้อง เพราะเธอบ่นว่าทำงานเหนื่อย ผมเลยซื้อของกินกับตุ๊กตาไปให้ นั้นเป็นวันแรกที่ผมได้ไปห้องน้องเค้า ตอนแรกเธอเหมือนจะไม่ให้ไป แต่ก็ไปจนได้ พอไปถึงเธอขอให้ผมรอหน้าห้อง เพราะจะขอเก็บของก่อน เธอคงรู้สึกเขินๆก็ห้องสาวโสดอยู่คนเดียวมันก็รกจริง ไหนจะทำงานเธอคงไม่มีเวลาเก็บห้อง พอเข้าไปเราก็นั้งกินของกินที่ผมซื้อมาให้ แค่เห็นเธอทำหน้าหายเหนื่อยคือ ใจชื้นเลย
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบสัพเพเหระจนดึกจนผมกลับไม่ได้รถไฟฟ้าหมด ผมขอน้องเค้าค้างเพราะอยากลองใจ เธอตอบว่า "จะค้างได้ไงเขิน" เมื่อถึงเวลานอน เราก็แบ่งพื้นที่กันหาหมอนกั้น แล้วก็แยกกันต่างคนต่างนอน แน่นอนว่าผมเกร็งมาก แต่ก็อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอนะ แค่จะกอดยังไม่กล้ากลัวเธอคิดว่าผมเป็นพวกฉวยโอกาศอุตสาห์ไว้ใจให้นอนด้วย ผมนอนคิดไปเรื่อยต่างๆนาๆ ว่าจะแกล้งละเมอกอดเลยดีไหม แต่ด้วยความที่เธอบอกผมว่าเธอนอนดิ้นนะระวังเผลอกอด ผมที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นรู้สึกว่าเธอนอนมาเบียดฝ่างผมอยู่ ไม่รู้ว่าเธอตื่นอยู่ไหมหรือแค่นอนดิ้น ผมอยากกอดเธอแต่กลัวเธอจะสะดุ้งตื่น เลยหันไปอีกทางนึงแล้วก็นอน
จนเข้าช่วงเดือนที่ 2 มาผมมีเรื่องให้เครียดเยอะทำเรื่องงานแล้วเรื่องที่บ้าน มีวันนึงผมลองทักไปถามแบบว่าอยากไปหาเธอ "ไปหาได้ไหม" แต่น้องเอตอบผมมาว่า "ห้องไม่ว่างมีคนมานอนด้วย" ผมนี้แบบอะไรนะ!!! ใครก่อน แต่ลองคิดในแง่ดี อาจเป็น แม่หรือเพื่อนสาวเธอ ผมก็ตอบไป "โอเคไม่เป็นไร" แต่ใจจริงคืออยากไปหามากต้องการคนฮีลใจ แต่พอโดนปฏิเสทแบบนั้นพร้อมคำตอบนั้นมันก็มีบ้างที่ไปไม่เป็น ผมเลยเลือกจะหนีไปพักใจคนเดียว เผื่อทบทวนตัวเองว่าควรไปต่อกับน้องเอดีไหม จนเธอก็ทักมาถามว่าเป็นไร หายไปไหน มันเหมือนดูเรียกร้องความสนใจนะ แต่เวลาผมรู้สึกดาร์วจะอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ไม่อยากเดือดร้อนใคร
ผมกลับมาคุยกับน้องเอเหมือนเดิม จนเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา เช่นเคยผมอยากเจอจึงหาเรื่องไปที่หอเธอแบบเซอร์ไพรส์ ตอนเธอเจอผมเธอดูตกใจมาก ผมก็บอกว่าแค่อยากมาหา เราก็ขึ้นไปที่ห้องแต่ครั้งนี้เธอพาผมไปที่ห้องพี่ผช.ที่อยู่เดียวกันซึ่งไม่ใช่ห้องเธอ แล้วผมก็ถามว่ามาห้องใคร เธอบอกห้องพี่ที่อยู่ด้วยกัน แล้วในห้องคือของผู้ชายและของเธอก็มีอยู่ห้องนี้ด้วยแบบเค้าอยู่ด้วยกัน ด้วยความสงสัยผมเลยถามว่านี้ของนู้นนี้ เธอบอกผมว่าเผื่อประหยัดไงค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วขนของมานอนห้องพี่ แต่ตอนนี้เจ้าของไม่อยู่พึ่งออกไปดูงาน ผมรู้สึกสับสนเล็กน้อย เพราะเค้าเล่นแบบอยู่กินกันเลยงั้น แต่ตลอดมาเธอก็คุยแบบมีใจให้ตลอดเนี่ยนะ แต่ถ้าคนอ่านคิดว่า เค้าอาจจะแค่อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องจริงๆก็ได้ แต่มันจะคิดดีได้ไง ในเมื่อเรานั่งคุยกันเธอก็พูดถึงแต่เจ้าของห้องแบบนู้น แบบนี้ แบบนั้น ไหนจะนอนด้วยกันอีก แถมได้คำตอบว่าทำไมวันนั้นขอมาที่ห้องแต่เธอบอกว่ามีคนมานอนก็เจ้าของห้องนี้แหละ เอาเลยทีนี้
ผมก็เลยลองใจอีกรอบ ถามว่าถ้าจะขอค้างวันนี้ได้ป่าว เธอตอบได้ แต่ไปนอนห้องนู้นนะ(ห้องเธอ) ผมรู้เลยว่าเธอไม่ได้สนใจผมแล้ว เธอก็ไปส่งผมที่ห้องแหละ และก็เปิดห้องให้นอน แต่ใครมันไปนอนลงวะ พอแยกย้ายเธอกลับอีกห้อง ผมเลยแอบกลับตอนกลางคืน ใครมันจะนอนได้ ตอนนี้ผมก็เผื่อใจไว้แล้ว และคิดอยู่จะตัดไปเลย หรือค่อยๆหายไปดี
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นชู้รัก
ผมว่าความสัมพันธ์ของเราก็ดูดีนะแต่ติดปัญหาที่นิสัยที่น้องเค้าเป็นทำให้ผมรู้สึกไม่มั่นคงเลย น้องเอเป็นคนเฟรนลี่มากโดนเฉพาะกับพวกพี่ผช. แล้วเธอเป็นคนชอบไปเที่ยวกลางคืนแบบชอบไปร้านเหล้า ชอบดื่ม ชอบสังสรรค์ แต่เธอมักจะไปกับพี่ผช.ที่เธอสนิท 2-3คนและน้องผญ.อีกคน
พักหลังมาผมรู้สึกเริ่มท้อๆเพราะมีแค่ผมคนเดียวที่ชวนเธอคุย เธอให้เหตุผลว่าทำงาน พอกลับห้องก็นอนเลย จนไม่ค่อยได้คุย จะมีมาตอบบ้างแบบผ่านๆ แต่วันไหนเธออารมณ์ดีเธอจะคุยกับผมเยอะมาก พอวันรุ่งขึ้นก็จะกลับไปลูบเดิม
จะมีช่วงแรกๆที่ผมหาเรื่องไปหาน้องเอที่ห้อง เพราะเธอบ่นว่าทำงานเหนื่อย ผมเลยซื้อของกินกับตุ๊กตาไปให้ นั้นเป็นวันแรกที่ผมได้ไปห้องน้องเค้า ตอนแรกเธอเหมือนจะไม่ให้ไป แต่ก็ไปจนได้ พอไปถึงเธอขอให้ผมรอหน้าห้อง เพราะจะขอเก็บของก่อน เธอคงรู้สึกเขินๆก็ห้องสาวโสดอยู่คนเดียวมันก็รกจริง ไหนจะทำงานเธอคงไม่มีเวลาเก็บห้อง พอเข้าไปเราก็นั้งกินของกินที่ผมซื้อมาให้ แค่เห็นเธอทำหน้าหายเหนื่อยคือ ใจชื้นเลย
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบสัพเพเหระจนดึกจนผมกลับไม่ได้รถไฟฟ้าหมด ผมขอน้องเค้าค้างเพราะอยากลองใจ เธอตอบว่า "จะค้างได้ไงเขิน" เมื่อถึงเวลานอน เราก็แบ่งพื้นที่กันหาหมอนกั้น แล้วก็แยกกันต่างคนต่างนอน แน่นอนว่าผมเกร็งมาก แต่ก็อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอนะ แค่จะกอดยังไม่กล้ากลัวเธอคิดว่าผมเป็นพวกฉวยโอกาศอุตสาห์ไว้ใจให้นอนด้วย ผมนอนคิดไปเรื่อยต่างๆนาๆ ว่าจะแกล้งละเมอกอดเลยดีไหม แต่ด้วยความที่เธอบอกผมว่าเธอนอนดิ้นนะระวังเผลอกอด ผมที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นรู้สึกว่าเธอนอนมาเบียดฝ่างผมอยู่ ไม่รู้ว่าเธอตื่นอยู่ไหมหรือแค่นอนดิ้น ผมอยากกอดเธอแต่กลัวเธอจะสะดุ้งตื่น เลยหันไปอีกทางนึงแล้วก็นอน
จนเข้าช่วงเดือนที่ 2 มาผมมีเรื่องให้เครียดเยอะทำเรื่องงานแล้วเรื่องที่บ้าน มีวันนึงผมลองทักไปถามแบบว่าอยากไปหาเธอ "ไปหาได้ไหม" แต่น้องเอตอบผมมาว่า "ห้องไม่ว่างมีคนมานอนด้วย" ผมนี้แบบอะไรนะ!!! ใครก่อน แต่ลองคิดในแง่ดี อาจเป็น แม่หรือเพื่อนสาวเธอ ผมก็ตอบไป "โอเคไม่เป็นไร" แต่ใจจริงคืออยากไปหามากต้องการคนฮีลใจ แต่พอโดนปฏิเสทแบบนั้นพร้อมคำตอบนั้นมันก็มีบ้างที่ไปไม่เป็น ผมเลยเลือกจะหนีไปพักใจคนเดียว เผื่อทบทวนตัวเองว่าควรไปต่อกับน้องเอดีไหม จนเธอก็ทักมาถามว่าเป็นไร หายไปไหน มันเหมือนดูเรียกร้องความสนใจนะ แต่เวลาผมรู้สึกดาร์วจะอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ไม่อยากเดือดร้อนใคร
ผมกลับมาคุยกับน้องเอเหมือนเดิม จนเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา เช่นเคยผมอยากเจอจึงหาเรื่องไปที่หอเธอแบบเซอร์ไพรส์ ตอนเธอเจอผมเธอดูตกใจมาก ผมก็บอกว่าแค่อยากมาหา เราก็ขึ้นไปที่ห้องแต่ครั้งนี้เธอพาผมไปที่ห้องพี่ผช.ที่อยู่เดียวกันซึ่งไม่ใช่ห้องเธอ แล้วผมก็ถามว่ามาห้องใคร เธอบอกห้องพี่ที่อยู่ด้วยกัน แล้วในห้องคือของผู้ชายและของเธอก็มีอยู่ห้องนี้ด้วยแบบเค้าอยู่ด้วยกัน ด้วยความสงสัยผมเลยถามว่านี้ของนู้นนี้ เธอบอกผมว่าเผื่อประหยัดไงค่าน้ำ ค่าไฟ แล้วขนของมานอนห้องพี่ แต่ตอนนี้เจ้าของไม่อยู่พึ่งออกไปดูงาน ผมรู้สึกสับสนเล็กน้อย เพราะเค้าเล่นแบบอยู่กินกันเลยงั้น แต่ตลอดมาเธอก็คุยแบบมีใจให้ตลอดเนี่ยนะ แต่ถ้าคนอ่านคิดว่า เค้าอาจจะแค่อยู่ด้วยกันแบบพี่น้องจริงๆก็ได้ แต่มันจะคิดดีได้ไง ในเมื่อเรานั่งคุยกันเธอก็พูดถึงแต่เจ้าของห้องแบบนู้น แบบนี้ แบบนั้น ไหนจะนอนด้วยกันอีก แถมได้คำตอบว่าทำไมวันนั้นขอมาที่ห้องแต่เธอบอกว่ามีคนมานอนก็เจ้าของห้องนี้แหละ เอาเลยทีนี้
ผมก็เลยลองใจอีกรอบ ถามว่าถ้าจะขอค้างวันนี้ได้ป่าว เธอตอบได้ แต่ไปนอนห้องนู้นนะ(ห้องเธอ) ผมรู้เลยว่าเธอไม่ได้สนใจผมแล้ว เธอก็ไปส่งผมที่ห้องแหละ และก็เปิดห้องให้นอน แต่ใครมันไปนอนลงวะ พอแยกย้ายเธอกลับอีกห้อง ผมเลยแอบกลับตอนกลางคืน ใครมันจะนอนได้ ตอนนี้ผมก็เผื่อใจไว้แล้ว และคิดอยู่จะตัดไปเลย หรือค่อยๆหายไปดี