รองผู้บริหาร พูดเสียงดังว่าซื้อขนมมาฝากทุกคนนะคะ แบบนี้ใครใคร่กินกินได้สิ วางโต๊ะหน้าธุรการ
มีรุ่นพี่ไปก่อน เอาท็อฟฟี่เค้กกล่องใหญ่กล่องเดียว นั่งกิน
ก็ลุกไปมั่ง มีบัตเตอเค้กถุงใหญ่เรียงเป็นตับหลายชื้น มีคนเปิดหยิบไปละ ก็หยิบมา1ชิ้น
พี่แกที่นั่งกินเค้กอยู่มอง หัวหน้ายังไม่ได้กิน
เราก็มองดูขนมที่แกกินพักนึงในใจคิดว่าขนมมีเป็นสิบชิ้น แล้วตัวเองเสือเลือกของแพงสุดดีสุดกินก่อนหัวหน้าได้ล่ะ อภิสิทธิ์ชน คนอื่นก็มีสิทธิ์ อาจมีตบกันได้ เลยพูดในใจ
แกรีบเรียกคนสนิทมา แกก็รวบเดินเอามาให้หัวหน้า นักทรัพฯ บอกไม่ชอบเค้ก เอาไปให้ลูกสาว
อาการนี้หวงรึเปล่า กลัวคนอื่นได้กิน
เอาหน้าประจบประแจงไหม รีบรวบหมดเอาให้หัวหน้า
ผลประโยชน์พวกพ้อง คือให้แต่คนที่มีผลประโยชน์
อิจฉาไหมคนอื่นจะได้ ก็มีอาการเดือดร้อน คือตัวเองก็ได้ แถมเอาชิ้นใหญ่ชิ้นเดียว ชิ้นเล็กโหลๆ ให้หัวหน้า
หัวหน้าให้คุณให้โทษ นักทรัพฯก็ต่างคนต่างค้ำประกันให้พี่แก
้ท้าวความคือ พี่แกทำให้เราได้รู้เรื่องผลประโยชน์ เคยไปขอความช่วยเหลือ แกก็บอกว่าทะเลาะกันเสียวันนี้เลยจะได้ไม่ต้องมีปัญหาวันหน้า ไล่ไปจนถึงหนี้สิน ผลประโยชน์ค้ำกู้กัน
เจียมตัวละกัน มีน้อยใช้น้อย
มาอีกมีมองฝากทุกคน มะม่วง หลายโล น่าจะเป็น10โล แช่อิ่มอีก เป็นโล มีคนปอก เดินผ่านหยิบกินไปชิ้นเดียว
ส่วนพี่คนเดิมเดินไปหยิบขอไปกินที่บ้าน
งานติดพัน กว่าจะทำสมาธิได้
พี่คนเดิมหยิบยกมะม่วงไปหมดถุงเลย เป็นสิบโล ได้ชิมละกันชิ้นเดียวพอเป็นพิธี
แล้วแบบมีความพยายาม หาข้อเสีย ในเวลางานยุ่งเร่งงงตัวเลขเยอะ ทำไมไม่พูดไรบ้างเลยล่ะ
เด๋วไว้เวลาพี่ทำงานเร่งๆเราจะชวนคุย
แล้วเวลารับแขก รายชื่อคนจะมาก็มีการทำล่วงหน้า แต่ของไม่พอ ก็บอกว่าเราใช้คนอื่นไม่ได้ต้องทำเอง คนอื่นเค้าไม่รู้ที่เราบอก ไม่ทำเพราะลืมสิ
ไม่ใช่ค่ะโดนหัวหน้าใช้แจกเอกสาร แล้วไปแจกก็ไม่พอ ทำเพิ่มแจกต่อ แขกบอกไม่ได้ของ ไปถามจุดเตรียมแล้วของก็ไม่มี ของไม่พอให้แขกต้องบอกคนอื่นช่วยจัดหามา เพราะเพิ่งมาทำงาน ไม่รุ้ที่ทางข้าวของ เตรียมอะไรยังไง
อ๋อ เธอไม่รุ้จักแขก
คืออะไร ของไม่พอ เพราะเราลืม ไม่รับผิดชอบโยนงาน ไม่รุ้จักแขก ก๋แค่ของไม่พอหามาเพิ่ม ตรงเราเอกสารก็ไม่พอ
อีกคนแบบแจกเบรก รอบตัวเลย เว้นเราไว้ เรากำลังจะทักท้วง แกรวบถุงไปนั่ง กินแล้วก็เรออีก
ก็ถึงว่า มีงานแจกข้าว แต่ข้าวไม่พอแจก มีเบรกแต่หมดก่อน ของกองพะเนิน
กินหมูกินหัวหมูอย่าหวังจะถึงปาก
โต๊ะจีน เอาไปไว้หน้าตัวเองกินก่ิอน
ลักษณะการกินแบบนี้ ถ้าปลานึ่งมาลงหน้าเรารีบจ้วงก่อนละ นั่งล้อมวงกันหน้า ก็จะให้ตะแคง เรียกเราคนเดียวอยู่นั่นล่ะ ตะแคงกว่านี้หันหลังละ กลัวคนอื่นไม่ได้กิน มานั่งกางตรงก็ไม่ว่าเขานะ หมดอร่อย
คนเรานี่นะ
แบบนี้ เรียกว่า ชิงดีชิงเด่น พยายามดิสเครดิต สกัดขัดแข้งขา ตัวเองได้ แต่ กลัวคนอื่นจะได้
เพื่อไรประเมินผลงานยอดเยี่ยมงั้นหรือ ไม่น่าเคารพนับถือเลย แต่ก็ยกมือไหว้สวัสดีพี่ๆทุกวัน
สภาพแวดล้อมการทำงาน
มีรุ่นพี่ไปก่อน เอาท็อฟฟี่เค้กกล่องใหญ่กล่องเดียว นั่งกิน
ก็ลุกไปมั่ง มีบัตเตอเค้กถุงใหญ่เรียงเป็นตับหลายชื้น มีคนเปิดหยิบไปละ ก็หยิบมา1ชิ้น
พี่แกที่นั่งกินเค้กอยู่มอง หัวหน้ายังไม่ได้กิน
เราก็มองดูขนมที่แกกินพักนึงในใจคิดว่าขนมมีเป็นสิบชิ้น แล้วตัวเองเสือเลือกของแพงสุดดีสุดกินก่อนหัวหน้าได้ล่ะ อภิสิทธิ์ชน คนอื่นก็มีสิทธิ์ อาจมีตบกันได้ เลยพูดในใจ
แกรีบเรียกคนสนิทมา แกก็รวบเดินเอามาให้หัวหน้า นักทรัพฯ บอกไม่ชอบเค้ก เอาไปให้ลูกสาว
อาการนี้หวงรึเปล่า กลัวคนอื่นได้กิน
เอาหน้าประจบประแจงไหม รีบรวบหมดเอาให้หัวหน้า
ผลประโยชน์พวกพ้อง คือให้แต่คนที่มีผลประโยชน์
อิจฉาไหมคนอื่นจะได้ ก็มีอาการเดือดร้อน คือตัวเองก็ได้ แถมเอาชิ้นใหญ่ชิ้นเดียว ชิ้นเล็กโหลๆ ให้หัวหน้า
หัวหน้าให้คุณให้โทษ นักทรัพฯก็ต่างคนต่างค้ำประกันให้พี่แก
้ท้าวความคือ พี่แกทำให้เราได้รู้เรื่องผลประโยชน์ เคยไปขอความช่วยเหลือ แกก็บอกว่าทะเลาะกันเสียวันนี้เลยจะได้ไม่ต้องมีปัญหาวันหน้า ไล่ไปจนถึงหนี้สิน ผลประโยชน์ค้ำกู้กัน
เจียมตัวละกัน มีน้อยใช้น้อย
มาอีกมีมองฝากทุกคน มะม่วง หลายโล น่าจะเป็น10โล แช่อิ่มอีก เป็นโล มีคนปอก เดินผ่านหยิบกินไปชิ้นเดียว
ส่วนพี่คนเดิมเดินไปหยิบขอไปกินที่บ้าน
งานติดพัน กว่าจะทำสมาธิได้
พี่คนเดิมหยิบยกมะม่วงไปหมดถุงเลย เป็นสิบโล ได้ชิมละกันชิ้นเดียวพอเป็นพิธี
แล้วแบบมีความพยายาม หาข้อเสีย ในเวลางานยุ่งเร่งงงตัวเลขเยอะ ทำไมไม่พูดไรบ้างเลยล่ะ
เด๋วไว้เวลาพี่ทำงานเร่งๆเราจะชวนคุย
แล้วเวลารับแขก รายชื่อคนจะมาก็มีการทำล่วงหน้า แต่ของไม่พอ ก็บอกว่าเราใช้คนอื่นไม่ได้ต้องทำเอง คนอื่นเค้าไม่รู้ที่เราบอก ไม่ทำเพราะลืมสิ
ไม่ใช่ค่ะโดนหัวหน้าใช้แจกเอกสาร แล้วไปแจกก็ไม่พอ ทำเพิ่มแจกต่อ แขกบอกไม่ได้ของ ไปถามจุดเตรียมแล้วของก็ไม่มี ของไม่พอให้แขกต้องบอกคนอื่นช่วยจัดหามา เพราะเพิ่งมาทำงาน ไม่รุ้ที่ทางข้าวของ เตรียมอะไรยังไง
อ๋อ เธอไม่รุ้จักแขก
คืออะไร ของไม่พอ เพราะเราลืม ไม่รับผิดชอบโยนงาน ไม่รุ้จักแขก ก๋แค่ของไม่พอหามาเพิ่ม ตรงเราเอกสารก็ไม่พอ
อีกคนแบบแจกเบรก รอบตัวเลย เว้นเราไว้ เรากำลังจะทักท้วง แกรวบถุงไปนั่ง กินแล้วก็เรออีก
ก็ถึงว่า มีงานแจกข้าว แต่ข้าวไม่พอแจก มีเบรกแต่หมดก่อน ของกองพะเนิน
กินหมูกินหัวหมูอย่าหวังจะถึงปาก
โต๊ะจีน เอาไปไว้หน้าตัวเองกินก่ิอน
ลักษณะการกินแบบนี้ ถ้าปลานึ่งมาลงหน้าเรารีบจ้วงก่อนละ นั่งล้อมวงกันหน้า ก็จะให้ตะแคง เรียกเราคนเดียวอยู่นั่นล่ะ ตะแคงกว่านี้หันหลังละ กลัวคนอื่นไม่ได้กิน มานั่งกางตรงก็ไม่ว่าเขานะ หมดอร่อย
คนเรานี่นะ
แบบนี้ เรียกว่า ชิงดีชิงเด่น พยายามดิสเครดิต สกัดขัดแข้งขา ตัวเองได้ แต่ กลัวคนอื่นจะได้
เพื่อไรประเมินผลงานยอดเยี่ยมงั้นหรือ ไม่น่าเคารพนับถือเลย แต่ก็ยกมือไหว้สวัสดีพี่ๆทุกวัน