ตอนที่ 5: ทบทวนใจในคืนดาวตก สนามหญ้าหลังมหาวิทยาลัยถูกปูด้วยเสื่อหลากสี เสียงพูดคุยหัวเราะของนักศึกษาดังแว่วไปทั่ว มุมหนึ่งมีกล้องดูดาวตั้งเรียงกัน กับกล่องป๊อปคอร์นและน้ำอัดลมแจกฟรีจากชมรมดาราศาสตร์

ตอนที่ 4: เสียงเคาะในเงามืด คืนวันนั้น มืดสนิทเกินกว่าปกติ ท้องฟ้าไร้แสงดาว เมฆหนาทึบปิดบังแม้กระทั่งแสงจันทร์ เสียงลมพัดผ่านใบไม้ดังกราวราวกระซิบ อิงฟ้านั่งนิ่งอยู่บนเตียงในห้องที่เงียบงัน มีเพียงแส

แจรงล้ำขำขึงตรึงห้วงฟ้างามระย้ายินยลกมลซ่านเงาเรืองรองแปลบผลิยอดพิมานปุยเมฆบานวิไลใจจรรโลง"ยอดใบพ่วงน้ำค้างยางระยับแววประดับพรั่งพรูดูโอ่โถงดั่งกระเดื่องทำนุลอดอุโมงตระการโพลงพรายเพริศเป็นเลิศคุณ

รบกวนช่วยดูให้หน่อยนะคะว่าใช้ได้หรือยัง แต่งส่งอาจารย์ค่ะ ที่จริงอยากได้เพิ่มอีกสักสามบท แต่คิดไม่ออกว่าจะต่อว่ายังไงดี ถ้าใครมีความเห็นเพิ่มเติมก็ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ

เดี๋ยวนี้เดินทางเท้าแล้วร้อนมาก แต่ก็เคยเห็นบางที่ที่มีต้นไม้ใหญ่ตามถนนแบบในต่างจังหวัด เป็นไปได้มั้ยที่จะมีการปลูกต้นไม้ใหญ่ๆ ให้ร่มเงาตามถนนครับ