อยู่เงียบๆแล้วนั่งทบทวนตัวเอง ตื่นมาไปทำงานกลับมานอนวนๆไปแบบนี้ทั้งชีวิตจริงๆหรอ

พอดีช่วงนี้เราร้องไห้บ่อยมาก เราทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลย เราเบื่อไปหมดทุกอย่าง ช่วงนี้แม่เราเครียดเรื่องเงินจนทำให้เราเครียดตามและทำให้แม่เราวีนอยู่ตลอดบางทีเราก็ไม่อยากฟังเพราะเราเป็นคนที่ชอบเก็บมาคิด

เป็นคนมักจะวิตกกังวลในทุกเรื่อง และเมื่อเกิดปัญหาหรือมีความแคลงใจ จะเป็นคนไม่ปล่อยวาง ไม่หลับไม่นอน คิดวนอยู่ความคิดเดิมๆเหมือนพายเรือในอ่าง ปัญหาบางอย่างก็รู้ว่าต้องทนเท่านั้น แต่ตัวเองก็จะเครียดที่ต

คือเราเป็นคนที่แบบขี้หงุดหงิด ขี้น้อยใจ บางวันตื่นมาก็ไม่อยากคุยกับใคร แม้แต่พ่อแม่ บางวันไปโรงเรียนก็ไม่อยากเจอหน้าเพื่อน ไม่อยากคุยกับใคร แม้แต่เพื่อนสนิท ชอบคิดอะไรคนเดียว ชอบคิดมากเรื่องยังไม่เกิด

อยากถามจริงๆคะว่ามียาตัวไหนบ้างที่กินแล้วหลับไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลยบ้างมั้ยคะ อย่าถามว่าทำไมถึงคิดแบบนี้ บางทีคนเรามันก็ถึงทางตัน เริ่มตอบตัวเองไม่ได้ว่ามีชีวิตอยู่ไปทำไม ผิดหวังในหลายๆเรื่อง ซ้ำซาก หรือ

สวัสดีค่ะ หนูอายุ 17 รู้สึกเบื่อหน่ายทุกอย่างแม้กระทั่งบางสิ่งที่ชอบทำ รู้สึกไม่ค่อยมีความสุข แต่ก็ยิ้มหัวเราะบ่อย รู้สึกเหงาบ่อยๆ รู้สึกเครียดแต่ก็ไม่รู้เครียดอะไร บางทีเครียดจนรู้สึกปวดหัว บางทีก็มี

เรารู้สึกเบื่อหน่ายไปหมดทุกอย่าง ไม่อยากคุยกับใคร อยากหายไปไหนสักที่ และเริ่มชอบเริ่มอยู่กับตัวเองมากขึ้น เริ่มปลีกตัวออกจากสังคม จากเป็นที่ออกงานสังคมเรื่อยๆ บางทีวันหยุดถ้าไม่มีงาน ก็จะนอน นอนทั้งว

ขอเล่านะครับ เราตื่นมาทุกเช้า รู้สึกเบื่อหน่ายกับทุกอย่าง คิดในใจว่า  "เมื่อไหร่ชีวิตจะจบซะที" พ่อแม่ก็ไม่อยู่แล้ว ไม่มีปัญหาด้านการเงิน แต่หาเป้าหมายในชีวิตไม่เจอ&n

คำแนะนำวิธีจัดการ ความเครียด ความเหงา ความเบื่อหน่าย ดิ่งเวลาอญู่คนเดียว ภาพอดีตที่น่าอายที่ผิดพลาด หรือไม่ควรที่จะทำมัน ภาพมันวนลอยอยู่ในหัว (แบบนี้เรียกโรคซึมเศร้าไหม)

ตามนั้นแหละครับ โน่นนี่นั่นเยอะแยะ ผมโดนจับผิดตั้งแต่เล็กจนโต จนกลายเป็นคนเก็บตัวเงียบๆไม่ค่อยขยับอะไรไม่ค่อยอยากแตะอะไร ทุกวันนี้หาทางออกให้ใจสงบด้วยการสวดมนต์ฝึกสมาธิอยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง มันรู้

ทุกๆคืนก่อนจะหลับตานอนก็คิดว่าพรุ่งนี้ก็ต้องตื่นมาเพื่อทำแต่สิ่งเดิมๆอีกแล้ว ชีวิตวนเวียนอยู่แต่อะไรเดิมๆ เบื่อหน่ายไปซะทุกอย่าง บางทีก็คิดว่าเราเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่อใช้ชีวิตซ้ำๆแล้วตายไป แค่นี้จริง