อยาดจะถามทุกคนว่าเราไม่เหมือนคนอื่นจริงไหมคะ พอดีเราชอบทะเลาะกับแฟนบ่อบๆเรื่องคำพูดการกระทำ เช่นเราไม่ชอบเดินงานคนเยอะๆแต่แฟนอยากไปงานคอนเสริต แล้วเราทำงานมาทั้งวัน เลยบอกไม่อยากเดินไปรอเข้าคอนเสริตเลยได้ไหม สรุปแฟนบอกไม่เคยเจอใครเหมือนเรา เราสตั๊นไปเลยค่ะนิ่งไปเลย พอนั้นเขาก็ว่าเราก็เป็นอะไรหนักหนา เรายิ่งเสียความรู้สึกไปหมด คือเราเจอคำพูดพวกนี้บ่อยมาก เช่นเราบอกวันนี้เหนื่อยเขาก็บอกอยากรู้ทำไรมาเหนื่อย เรามาเล่าเรื่องพี่ที่ทำงานเขาเช่น วันนี้พี่คนนั้นด่าอีกแล้ว (พี่คนนี้ชอบทำตัวเป็นศูนย์รวมจักวาลค่ะแล้วเป็นคนประเมินเราด้วย )เขาก็จะบอกยอมทำไมล่ะ พอเราเจออะไรแบบนี้เราชอบนิ่งไปเลยค่ะ แบบไม่อยากพูดแล้ว ไม่อยากอธิบายแล้ว เขาก็ขะพูดตลอดว่าเขาพูดอะไรก็ผิดไปหมด หรือเช่นเราเดินไปช่วยเขาตากผ้าเขาก็บอกไม่ต้องหลอกคนตั้งใจกับคนไม่ตั้งใจ เราก็เลยวางเราก็ทำปกตินะคะไม่ได้ทำแบบไม่เต็มใจแต่มันกลายเป็นเราทำไม่ตั้งใจยังไงแล้วตั้งใจนี้ต้องแบบไหน จนเรารู้สึกว่าถ้าเราแย่ไปหาคนใหม่ดีไหม ก็เราไล่อีกค่ะ เราไม่รู้ต้องรู้สึกยังไง อยากรู้ว่าเราเอาแต่ใจจริงๆหรอ
ขอสอบถามความคิดเห็นเรื่องความรักค่ะ