ดูเวทนา,จิตในสติปัฐฐาน4 VSภาวนาในปรมัตถธรรม

สติปัฐฐาน4 มีได้ทั้งในอารมณ์บัญญัติ และ ปรมัตถธรรม จะให้สิ้นความสงสัยในธรรมได้เร็ว ให้ภาวนาใน อารมณ์ปรมัตถ เพราะสุดท้ายบัญญัติก็ต้องไปจบที่ปรมัตถ อยู่ดี 1.จิต เจตสิก รูป นิพพาน เป็นปรมัตถธรรม 2.เจ

เมื่อไม่เข้าใจว่า การสติปัฐฐานเป็นอย่างไรก็อ่าน สายปฏิจสมุปบาทไม่เป็น 1.ผัสสะ-เวทนา :ปฏิจสายเกิด เวทนาดับ-ผัสสะดับ :ปฏิจสายดับ จิตนั้นเกิดดับทีละขณะต่อเนื่องกันไป รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน ก็สล

ทุกวันนี้ทั้งคนสอน คนเรียน มักง่ายในธรรม จะมาดึงสติกันหน่อย 1.จิตมีการเดินทาง การเดินทางย่อมมีภาวนาที่ตรงทาง ผลจึงจะถูกต้อง แต่“จาน” จำไร จะบอกว่า ให้ข้ามจิต พ้นจิต จำไรแท้!! 2. ไม่เห็นก

ธาตุรู้ คือ วิญญาน เป็นวิญญานธาตุ วิญญานขันธ์ คือ วิญญานเช่นกัน เป็นอาการของจิต Q:แล้วต่างกันอย่างไร A:จะเห็นได้ อะไรเป็นอย่างไรด้วยสติปัฐฐาน A:วิญญานเป็นการรู้อาการของรูปนาม เช่น รู้ความคิด รู้สัญญ

กิริยาจิต -จิตที่รู้ ลมหายใจ เวทนา ความคิด สภาพจิตใจ สติปัฐฐานคือ ตามรู้การเกิด จนกระทั้งดับของกิริยาจิต(เหตุ,วิญญาน) และรู้สภาพจิต(ผล,สมาธิ) ที่เกิดหลังจากตามรู้ วิญญานแต่ละขณะนั้น ในระหว่างการตามรู

คือ การรู้กาย ผู้รู้กายคือ คือ อินทรีย์ (สติ สมาธิ ปัญญา) เรียกให้สั้นว่า“สติ” อินทรีย์ประกอบด้วย สติ สมาธิ ปัญญา เป็นผู้ดู ผู้รู้ผู้เห็นอาการทางขันธ์5อยู่ ขันธ์5 จึงเป็น ผู้ถูกเห็น เป็น

จิตกับวิญญานเป็นคนละอย่างกัน การภาวนาต้องอาศัยการเกิดของวิญญาน วิญญานเป็นแต่ละขณะที่สต้ปัฐฐาน แต่จิตเดิมนี้เป็นอันเป็นสิ่งจำเพาะกับบุคคลนั้นจะปรากฎเมื่อสติปัฐฐานชัดเจนแล้ว การจะเห็นจิตสภาสะเดิมได้ ต้

จิตวิ่งไล่กันเป็นลูกบิลเลียด ตามในอภิธรรม เป็นขณะๆ ดูจิตเป็น สติปัฐฐาน เมื่อเริ่มตั้งต้นดูจิต เป็นขณะจิตดวงแรก อันมีทั้งสติ-สมาธิ เมื่อดูขณะต่อไป ขณะแรกก็ดับไปแล้ว แต่จิตดวงแรก ยังถ่ายทอด มาเป็น สต

เป็นธรรมซึ่งเกิดร่วมกัน... “สัมปยุตต์” คือ ธรรมที่ ประกอบร่วมกันในขณะเดียวกัน โดยเฉพาะจิตกับเจตสิกที่เกิดดับพร้อมกันและมีอารมณ์เดียวกัน .