โอ้ใจลึกวิถีเลือน จะเสมือนธรรมนำทาง
จิตสงบร่มลมพลาง จะกระจ่างด้วยกลางธรรม

เสียงแห่งเขาไม่ควรสน และยลโลกประโลมย้ำ
ใดมุ่งร้ายไม่ต้องจำ เพียงสำนึกในตนดี

ลมพัดผ่านสะท้านไหว แต่ในใจสงบศรี
ธรรมะพาให้สุขมี ประหนึ่งนี้นิรันดร์ไป

จิตรู้แจ้งประจักษ์จริง ฤๅทุกสิ่งจะมั่นไว้
เพียงปล่อยวางระหว่างใจ จึงสดใสสงบพลัน

ทางชีวิตลิขิตงาม สุขล้นหลามฤๅจบฝัน
ดูแลจิตสนิทมั่น ธรรมนี้นั่นนิรันดร
..................................