สวัสดีค่ะทุกคนนนนหายจากพันทิปไปนานเลย ก็เหงานั่นแหละ พอดีจขกท.มีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ คือเราคบกะแฟนมา10ปีกว่าๆแบบเป็นรักทางไกลแบบไกลมากๆติดต่อกันยากมากเลย และเป็นผญเหมือนกัน เป็นความสัมพันธ์ที่เปิดเผยไม

ส่วนตัวคิดว่ารักใครก็คงหวังครอบครองทั้งนั้น รักที่ไม่หวังครอบครอง แค่ได้เห็น ได้อยู่ใกล้ๆ ได้แอบทำดีกับเค้า แค่นั้นก็มีความสุข มีอยู่จริงๆหรอ? ใครคิดเห็นยังไงมาแชร์กันได้

ตอนนี้ รู้สึกคิดถึง... แล้วก็เกือบจะเผลอทักใครคนนึงไป (คนที่ได้คุยกันเมื่อไม่นานนี่เอง..แต่ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย นับตั้งแต่วันนี้เค้าบอกว่า "วันนี้คุยด้วยไม่ได้นะ เพราะต้องทำงาน" ... เราก็ไม่

คือเราเป็นคนนึงค่ะโตมาในครอบครัวที่ตอนแรกมันดีมากค่ะแต่ไม่นานมันก็แย่หลังจากแม่เราไปทำงานต่างประเทศพ่อก็เริ่มมีคนอื่นแบบเปิดเผยค่ะพ่อเราแอบแม่มีคนอื่นตั้งแต่ท้องพี่ชายเราค่ะจนผู้หญิงคนนั้นท้องกับพ่อเห

ตามนั่นแหละ ถเาเราอยุ่ในสถานะที่ไม่สามารถเป็นมากกว่านี้ได้เรารู้เราหักห้ามใจได้เรารู้ตัวเองแต่แค่อยากคุยกับเขาอยากบอกว่าคิดถึงไม่ได้ต้องการอะไรแค่ได้คุยได้บอก เราทักเขาไปได้แต่มากกว่านี้ไม่ได้ เราจะทั

แม้จะถูกมองว่าเป็นผู้แย่งหรือบุคคลที่เข้ามาทำลายครอบครัวของผู้อื่น แต่ในอีกมุมหนึ่ง “เมียน้อย” หลายคนก็ต้องทนอยู่กับความรู้สึกผิด ความโดดเดี่ยว และการไม่มีตัวตนในสังคม ความรักที่พวกเธอไ

พอเพลงขึ้นแล้วคิดถึงตลอดเลย เหมือนมันเป็นเพลงที่เขาเคยเปิด เคยร้องให้ฟัง แต่ตอนนี้ไม่รู้ไปร้องให้ใครฟังแล้วเนอะ...

เราดันรักคนคนนึงมากขึ้นแต่ไม่รู้ตัวเลยว่าเขากำลังหมดรัก เราก็รักเขาอยู่แล้วแต่ยิ่งเวลาผ่านไปเรารักเขามากขึ้น แต่เขารักเราน้อยลงเสียใจจังตอนนี้ก็ห่างกัน บล็อกกันไปแล้ว แต่ทำใจไม่ได้เลยเจ็บเราต้องทำไงดี