ขออนุญาตถ่ายทอดประสบการณ์ ที่เคยไปทำภารกิจที่3จังหวัดชายแดนใต้ครับ และฝากไปยังพวกนักแม่นปืนในสนามซ้อม


#พวกที่ไม่เคยไปรบ หรือไม่เคยปะทะกับผู้ก่อการร้ายจริงๆ และไม่เคยเจอกับสถานการณ์จริงๆ

..ส่วนมากจะเป็นพวกโลกสวย และคนพวกนี้จะเก่งด้านทฤษฎีมากๆ ปืนต้องแบบนั้น เสื้อเกราะต้องแบบนี้ รู้หมดว่าแบบไหนดีไม่ดี 

และ คนพวกนี้ค่อนข้างจะเก่งในสนามซ้อม เพราะยิงปืนในสนามซ้อม เป้ามันไม่เคยตอบโต้กลับ

แต่ในสถาณการ์ณจริง มันไม่ได้โลกสวยอย่างที่คิด

ข้าศึกมันไม่ได้อยู่นิ่งๆให้เรายิง 
ถ้าเราพลาดก็หมายถึงชีวิต และ ในความเป็นจริง ขณะที่ปะทะกับผู้ร้าย ยิงหมดแม็กแล้วเขวี้ยงใส่หัวมัน มันคงจะยืนนิ่งๆให้เราเขวี้ยงใส่มันมั้งครับ มันคงไม่สวนกลับเรามั้งครับ อย่าประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไป และ ไอ้ที่ฝึกมาท่ายิงแบบนั้น ท่ายิงต้องอย่างนี้ ในสถานการณ์จริงใช้ได้แค่ 10% 

...เพราะตอนที่ต่างฝ่ายต่างตะลุมบอนกัน มันไม่เหมือนในหนังหรอกครับ หนังมันก็คือหนัง ในสถานการณ์จริงมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น!

*สำหรับผมนักรบของจริงในปัจจุบันนี้ 
คือ #ทหารพรานที่อยู่3จว.ชายแดนใต้ คนพวกนี้คือนักรบจริงๆ ปืนหรือเสื้อเกราะ หรืออุปกรณ์ต่างๆ ไม่ได้ดีเท่ากับพวกสิงห์สนามซ้อมด้วยซ้ำฯ และเงินสวัสดิการ,ค่าเสี่ยงภัยก็ไม่ได้มากมายอะไร ถ้าเทียบกับความเสี่ยง
 
...แต่คนพวกนี้รู้ทางหนีทีไล่ รู้วิธีเอาตัวรอด และมีประสบการณ์ในการรบจริงๆ และไม่ได้มีทฤษฎีห่าเหวอะไรเลย เพราะคนพวกนี้อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่ได้อยู่ในโลกภาพยนต์ 

•ปล.ที่โพสต์ไม่ได้โอ้อวดหรืออวดรู้แต่อย่างใด เพียงแค่แสดงความคิดเห็น กับประสบการณ์จริงที่เคยเจอกับตัวก็แค่นั้น🙏
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่