คือผมกับแฟนอ่ะ มีความสัมพันธ์แบบ long distance relationship แล้วก็ผ่านออนไลน์ด้วยนะ ไม่เคยเจอตัวจริงมาก่อน แต่ว่า.. ยิ่งคุยกันไป ยิ่งคบกันไป.. ความคิดถึงมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆ อยากจะคุยกับเขา จากที่เคยแค่คุยกันทางแชท ก็พอ แต่ตอนนี้มันไม่พอ อยากจะโทรคุย อยากจะให้เขาพูดด้วย
ความสัมพันธ์ทางไกลแบบนี้ ไม่ใช่แค่ความซื่อสัตย์ที่จำเป็น แต่เป็น สกิลการอยู่คนเดียว ที่จำเป็นมากๆ มาเป็นหลักเลย เพราะเราไม่สามารถ โดนเนื้อต้องตัวกันได้ ดูแล บริการกันไม่ได้..
ยากจริงๆเนอะ ทุกวันนี้ผมหล่ะเหนื่อยมาก ความคิดถึงมันมากขึ้นเรื่อยๆ จนสมองล้า คิดเยอะ คิดหนัก..
ถ้าจะทิ้งเขา แล้วไปหาคนอื่น ที่อยู่ใกล้ๆ สำหรับผม.. ผมทิ้งเขาไม่ได้ ใจผมมันไปอยู่ที่เขาแล้ว แค่หากกัน ไม่คุยกันเกิน 2-3 ชม. ใจก็เริ่มไม่ดีแล้ว ถ้าจะเลิกกัน ผมคงเศร้า จนไม่เป็นทำอะไรหันพอดี..
แต่ผมก็มั่นใจว่า.. ผมจะทนต่อไปได้ จนถึงวันที่.. เราได้พบกัน
แต่ผมควรจัดการความรู้สึกคิดถึงที่มันมากเกินไปยังไงดีนะ•^•
เบื่อการคิดถึงแล้วทำอะไรเขาไม่ได้ (คิดถึงเกิน•^•)
ความสัมพันธ์ทางไกลแบบนี้ ไม่ใช่แค่ความซื่อสัตย์ที่จำเป็น แต่เป็น สกิลการอยู่คนเดียว ที่จำเป็นมากๆ มาเป็นหลักเลย เพราะเราไม่สามารถ โดนเนื้อต้องตัวกันได้ ดูแล บริการกันไม่ได้..
ยากจริงๆเนอะ ทุกวันนี้ผมหล่ะเหนื่อยมาก ความคิดถึงมันมากขึ้นเรื่อยๆ จนสมองล้า คิดเยอะ คิดหนัก..
ถ้าจะทิ้งเขา แล้วไปหาคนอื่น ที่อยู่ใกล้ๆ สำหรับผม.. ผมทิ้งเขาไม่ได้ ใจผมมันไปอยู่ที่เขาแล้ว แค่หากกัน ไม่คุยกันเกิน 2-3 ชม. ใจก็เริ่มไม่ดีแล้ว ถ้าจะเลิกกัน ผมคงเศร้า จนไม่เป็นทำอะไรหันพอดี..
แต่ผมก็มั่นใจว่า.. ผมจะทนต่อไปได้ จนถึงวันที่.. เราได้พบกัน
แต่ผมควรจัดการความรู้สึกคิดถึงที่มันมากเกินไปยังไงดีนะ•^•