สวัสดีค่ะ หนูอยู่ในช่วงหางานคือพึ่งจบ ช่วงตุลาคมปีนี้ได้คะ คือหนูก็เริ่มหางานตั้งเเต่ช่วงนั้นมา เเล้วก็เครียดเเบบมากๆ เพราะบริษัทส่วนใหญ่สิ้นปีตัดยอดคะ ถึงมีก็ไม่ค่อยรับนักศึกษาจบใหม่เท่าไร ถึงมีก็มีน้อยมากๆในช่วงนี้ คือหนูดูทั้งในเฟส เเละเว็บหางาน
อย่างล่าสุดมีการส่งงานมาให้เทรน หนูก็ทำเสร้จเเล้วเเต่ไม่รู้ว่าเขาจะเรียกสัมตอนไหน ก็เลยเครียด บวกกับหนูเข้าเฟสที่ไรก็มีเเต่รับสมัครงานพอกดเข้าไปก็มีเเต่ที่ยืนๆไปเเล้วทั้งนั้น พ่อเเม่บอกว่ามันอาจจะเป็นจังหวะชีวิต ถ้ามันได้ก็มาเอง หนูเครียดจนรู้สึกตัวเองคุยกับคนรอบตัวลำบาก มีเครียดจนนอนดึกเเล้วเวลาคุยกับเเฟนน้อยด้วยทะเลาะกัน จนเหมือนเขาเหนื่อยกับหนูช่วงนี้ คือใจหนูไม่ได้อยากเลิกอยากให้เขาค่อยซัพให้กำลังใจไปก่อนคือหนูเข้าใจว่าหนูอาจจะเห็นเเก่ตัวในเรื่องนี้ หนูเเค่ไม่อยากพังไปมากกว่านี้เเล้วเเค่นั้น ตอนนี้หนูอยู่ต่างจังหวัดด้วยเเบบไกลกัน ถ้าสมมุติหนูลองขึ้น กทม. เพื่อไปหางานเลย เเบบพักใน กทม.เพื่อในกรณีโดนเรียกสัมจะได้ไม่ต้องไปกลับต่างจังหวัดบ่อย อันนี้เป็นความคิดดีไหมคะ
ตอนนี้หนูวุ้นไปหมดเเบบหัวหนูคิดไรไม่ออกเลยจริงๆ
อยากขอวิธีรับมือกับเหตุการณ์นี้หน่อยค่ะ
อย่างล่าสุดมีการส่งงานมาให้เทรน หนูก็ทำเสร้จเเล้วเเต่ไม่รู้ว่าเขาจะเรียกสัมตอนไหน ก็เลยเครียด บวกกับหนูเข้าเฟสที่ไรก็มีเเต่รับสมัครงานพอกดเข้าไปก็มีเเต่ที่ยืนๆไปเเล้วทั้งนั้น พ่อเเม่บอกว่ามันอาจจะเป็นจังหวะชีวิต ถ้ามันได้ก็มาเอง หนูเครียดจนรู้สึกตัวเองคุยกับคนรอบตัวลำบาก มีเครียดจนนอนดึกเเล้วเวลาคุยกับเเฟนน้อยด้วยทะเลาะกัน จนเหมือนเขาเหนื่อยกับหนูช่วงนี้ คือใจหนูไม่ได้อยากเลิกอยากให้เขาค่อยซัพให้กำลังใจไปก่อนคือหนูเข้าใจว่าหนูอาจจะเห็นเเก่ตัวในเรื่องนี้ หนูเเค่ไม่อยากพังไปมากกว่านี้เเล้วเเค่นั้น ตอนนี้หนูอยู่ต่างจังหวัดด้วยเเบบไกลกัน ถ้าสมมุติหนูลองขึ้น กทม. เพื่อไปหางานเลย เเบบพักใน กทม.เพื่อในกรณีโดนเรียกสัมจะได้ไม่ต้องไปกลับต่างจังหวัดบ่อย อันนี้เป็นความคิดดีไหมคะ
ตอนนี้หนูวุ้นไปหมดเเบบหัวหนูคิดไรไม่ออกเลยจริงๆ