สวัสดีครับ คือชีวิตปกติผม นั้นก่อนหน้านี้ไม่เคย สนใจเรื่องความรักอะไร
แต่ว่าอยู่ดีๆ เหมือนฟ้าแลบ เจ้าหนี้เก่าเขาก็ตามมาทวงดอกเบี้ยเสน่ห์หาอาลัยจากเรา

มี ผญ คนนึงเขาเป็นแม่ม่าย อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน เป็นเพื่อนสนิทกัน ก่อนหน้านี้ก็ปกติ อาจมีเเซวๆกัน
แต่วันนึงเราดันตกหลุมรักเขาขึ้นมาจิงจัง  เเล้วเขาก็ เล่นด้วย
เพียงไม่นานอยู่ดีๆ เขาก็เปลี่ยนไปเป็นอีกคนนึง จนสุดท้าย เขาก็ไปมีคนใหม่
ตัวผมเองก็แทบคลั่ง ใจมันอยากจะเอาชนะ จถเป็นจะตายให้ได้ ธรรมมะ สมาธิอะไร
ก็แก้ไม่หาย เหมือนเป็นไข้เสน่ห์ยังไงยังงั้น  ตอนนี้เขา ก็เลิกกะคนที่เขาไปคบแล้ว
เราก็อยากจะไปจีบ ไปเอาเขามาให้ได้อีก  เหมือนเขาทำให้เราเป็นคนโง่
พอเราทำใจได้ เขาก็เข้ามานั่นนี่ให้เราติดบ่วง พอเราติด เขาก็ห่างเหิน
มันเป็นยังงี้ แต่ก็ไม่รู้ทำไมใจเรามันถึงไม่พอ อยากจะพิชิต อยากจะเอามาให้ได้
ไม่ชอบเเพ้ใคร   ธรรมมะทั้งหลาย สมาธิทั้งหลายที่ฝึก แทบจะไร้ค่าไปในทันที
เพราะมันเอามาใช้กับของจริงไม่ได้
เรื่แงนี้มันหนักหนาในใจเหลือเกินครับ ไม่รู้จะผ่านไปยังไงจริงๆ
มันทำให้ เสีย จิต เสียธรรม  โง่ซ้ำๆซากๆ
ทั้งที่ในชีวิตผมก็มีคนดีๆชนิดที่ คนอื่นยังอิจฉาเข้ามา
เเต่ใจมันไม่เอา มันอยากจะใฝ่แต่อะไรแบบนี้ มันไม่อยากแพ้

อยากถามพี่ๆว่า ผมจะใช้ธรรมมะแบบไหน จะเอาตัวรอดยังไง
ถึงจะวาบสิ่งนี้ลงได้ ถึงจะหลุดจากวงจรอุบาทว์ของ ผญ คนนี้ได้
หรือต้องทนโดนบีบหัวใจไปเรื่อยๆ ใช้หนี้กรรมเก่าให้หมด
ผมอยากจะปฏิบัติธรรมอย่างมีความสุข
แต่เรื่องนี้อยู่ดีๆ มันเข้ามากระชากเราเสียศูนย์ไปทั้งชีวิต
มันหนักในใจเหลือเกินครับ

ผมแค่อยากจะแพ้ให้เป็น แบบที่หัวใจมันยอมรับว่า เออ เราไม่สามารถครอบครองเขาได้นะ
ทำใจยอมรับได้นะ แต่ใจมันก็อาฆาต อยากจะเอาคืน อยากจะครอบครอง
ยิ่งแพ้ยิ่งจะเอาให้ชนะ มันส่งลผลเสียกับตัวผมมากเลยครั