พอ. อายุ20 อยู่ปี2 นอ.อายุ16พึ่งขึ้นม.4
ทุกคิดว่าเรื่องอายุมันเหมาะสมรึป่าวคะอยากได้ความคิดเห็นจากหลายๆคนมากเลยค่ะ แนวเรื่องเป็นแนวสดใสๆดราม่าหน่อยๆค่ะไม่มีเรื่องลึกซึ้งอะไรเลยเกี่ยวกับพอ.กับนอ.
ครั้งแรกที่พอ.กับนอ.ได้เจอกันเป็นตอนนอ.อายุ8ขวบ พอ.อายุ12 นอ.เจอหูฟังของพอ.ตกตรงโรงอาหารเลยนำไปฝากไว้ให้อาจารย์พอมาหาอาจารย์แล้วพอ.ก็อยู่กับอาจารย์ด้วยพอดีเลยได้พูดกล่าวขอบคุณกัน พอ.ก็ออกแนวชื่นชมนอ. นอ.เป็นเด็กที่สวยมากสวยสมชื่อ อัปสรสวรรค์ เลยค่ะ และน้องก็เป็นคนมีพรสวรรค์ด้านดนตรีศิลปะเลยได้ประกวดงานของโรงเรียนบ่อยๆบวกกับที่น้องเป็นเด็กที่ร่าเริงสดใสด้วยเลยทำให้คนรอบข้างเอ็นดูน้องเป็นซะส่วนใหญ่ พอ พอ. จบจากร.ร.ไปก็ยังกลับมาเยี่ยมโรงเรียนเป็นประจำเพราะอยากเห็นพัฒนาการของนอ. พอ.ก็ยิ่งเข้าใกล้คำว่าตกหลุมรักเข้าไปเรื่อยๆ ก็เป็นคนร่าเริงอะเนาะ แต่น้องก็มาถูกอาจารย์คนนึงข่มขืนตอนวันเรียนจบป.6แต่ พอ. เข้าไปช่วยไว้ได้ทันแต่ก็ไม่น่าทันละเพราะน้องโดนพรากครั้งแรกไปแล้ว จากเหตุการณ์นี้เลยทำให้นอ.กลายเป็นโรคptsdไปเลย พอ.เป็นเพื่อนกับพี่ชายของนอ.ด้วยค่ะแต่พี่ชายของนอ.ไม่เคยบอกใครเลยว่าตัวเองมีน้องสาว
พักหลังนอ.เริ่มเก็บตัวพอได้กำลังใจจากคนในครอบครัวก็เริ่มกลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้แต่ก็ยังเกิดอาการเห็นภาพหลอนหรือฝันร้ายเกี่ยวกับเรื่องราวในวันนั้นอยู่ พอผ่านมาเรื่อยๆจนนอ.จะจบม.3 ครอบครัวของนอ.ได้จัดงานเต้นรำสวมหน้ากากการกุศลขึ้นเพื่อสร้างภาพลักษณ์ให้กับบริษัทอสังหาริมทรัพย์และสร้างคสพ.ทางธุรกิจ พ่อของนอ.จึงให้นอ.มาเล่นไวโอลินให้ในงานแล้วก็ได้กลับมาเจอกับพอ.อีกเพราะครอบครัวพอ.ก็บริหารเกี่ยวกับเรื่องอสังหาเหมือนกันถึงแม้ส่วนใหญ่จะเอนเอียงไปเรื่องจิวรี่เครื่องเพชรมากกว่าก็ตาม
พอ.เห็นนางเอกสีไวโอลินอยู่ก็จำนอ.ได้ในทันทีแบบเป้ะๆ แต่นอ.จำพอ.ไม่ได้ แล้วก็ลืมหน้าคนที่ช่วยนอ.ตอนที่นอ.โดนข่มขืนด้วย
พอ.ก็ชวนนอ.เต้นรำไปฟินๆพูดคุยประปราย พอแยกกัน นอ.ก็หันหลังจะไปทำธุรของตัวเองต่อ พอได้ยินเสียงของตกกระทบลงบนพื้นจากข้างหลังก็รีบหันกลับไปดู เป็นนาฬิกาพกประดับคริสตัลแวววาวเลยคิดว่าต้องเป็นของพอ.แน่ๆแต่พอดูรอบๆแถวนั้นพอ.ก็หายไปเลย นอ.ก็ไม่กล้าไปถามใครต่อใครว่าใช่ของเค้ารึเปล่า เพราะมันก็ค่อนข้างที่จะดูมีราคาสูงกลัวจะมีผู้ประสงค์ร้ายเสนอตัวว่าเป็นของตัวเองเพื่อที่จะเอาไปขาย นอ.ก็ค่อนข้างที่จะรุ้ตัวอยู่ว่าตนดูท่าทางหลอกง่ายจึงคิดว่าเก็บไว้ละตามหาเจ้าของเองดีกว่า เลยไปตรวจชื่อบริษัทต่างๆที่เข้าร่วมในงาน แต่ก็เกินความสามารถตัวเองไปมากแบบเกิ้นที่จะไปเที่ยวคุยกับผู้ร่วมงานทุกคนเพื่อสืบหาเจ้าของนาฬิกา ละพอมีเรื่องสอบเข้าและงานอื่นๆที่เข้ามาก็ทำให้หลุดโฟกัสจากเรื่องตามหาเจ้าของนาฬิกาไปพักนึงพอมีที่เรียนเข้าเรียนต่อม.4ได้ตัวเองก็อยากจะเรียนคณิตเพิ่มเติมเพราะนอ.อ่อนอ๊อนนนนอ่อนวิชาคณิตมากๆ ไม่รู้อะไรเลยจะดีกว่า พี่ชายพอ.เลยไปขอให้พอ.มาสอนน้องสาวของตัวเองให้หน่อย พี่ชายนอ.ก็ค่อนข้างจะเซียนสุดๆเกี่ยวกับวิชานี้แต่พี่ชายไม่ได้เซียนเรื่องการสอน ไม่รู้ว่าต้องทำให้คนอื่นเข้าใจได้ยังไง พอ.กับนอ.เลยได้เจอกันอีกรอบ ละก็กลับมาอยู่ในเส้นเรื่องปัจจุบันละค่ะ🤩
เลยยังไม่ค่อยแน่ใจว่านอ.อายุเท่านี้ ควรคู่กับพอ.ที่บรรลุนิติภาวะแล้วรึป่าว มันจะเปโดมั้ยคะ ส่วนใหญ่อยากให้เนื้อเรื่องโฟกัสที่นอ. เป็นเรื่องวิวัฒนาการเพราะน้องก็มีความฝันอยากเป็นศิลปิน นักแสดง ทำงานในวงการบันเทิง อยากให้เห็นถึงความพยายามความมุ่งมั่น โดยมีพอ.คอยอยู่ในทุกการเจริญเติบโตของน้องไรงี้ค่ะ
อยากได้คำแนะนำเกี่ยวกับพล็อตนิยายที่เค้าเขียนหน่อยค่ะ
ทุกคิดว่าเรื่องอายุมันเหมาะสมรึป่าวคะอยากได้ความคิดเห็นจากหลายๆคนมากเลยค่ะ แนวเรื่องเป็นแนวสดใสๆดราม่าหน่อยๆค่ะไม่มีเรื่องลึกซึ้งอะไรเลยเกี่ยวกับพอ.กับนอ.
ครั้งแรกที่พอ.กับนอ.ได้เจอกันเป็นตอนนอ.อายุ8ขวบ พอ.อายุ12 นอ.เจอหูฟังของพอ.ตกตรงโรงอาหารเลยนำไปฝากไว้ให้อาจารย์พอมาหาอาจารย์แล้วพอ.ก็อยู่กับอาจารย์ด้วยพอดีเลยได้พูดกล่าวขอบคุณกัน พอ.ก็ออกแนวชื่นชมนอ. นอ.เป็นเด็กที่สวยมากสวยสมชื่อ อัปสรสวรรค์ เลยค่ะ และน้องก็เป็นคนมีพรสวรรค์ด้านดนตรีศิลปะเลยได้ประกวดงานของโรงเรียนบ่อยๆบวกกับที่น้องเป็นเด็กที่ร่าเริงสดใสด้วยเลยทำให้คนรอบข้างเอ็นดูน้องเป็นซะส่วนใหญ่ พอ พอ. จบจากร.ร.ไปก็ยังกลับมาเยี่ยมโรงเรียนเป็นประจำเพราะอยากเห็นพัฒนาการของนอ. พอ.ก็ยิ่งเข้าใกล้คำว่าตกหลุมรักเข้าไปเรื่อยๆ ก็เป็นคนร่าเริงอะเนาะ แต่น้องก็มาถูกอาจารย์คนนึงข่มขืนตอนวันเรียนจบป.6แต่ พอ. เข้าไปช่วยไว้ได้ทันแต่ก็ไม่น่าทันละเพราะน้องโดนพรากครั้งแรกไปแล้ว จากเหตุการณ์นี้เลยทำให้นอ.กลายเป็นโรคptsdไปเลย พอ.เป็นเพื่อนกับพี่ชายของนอ.ด้วยค่ะแต่พี่ชายของนอ.ไม่เคยบอกใครเลยว่าตัวเองมีน้องสาว
พักหลังนอ.เริ่มเก็บตัวพอได้กำลังใจจากคนในครอบครัวก็เริ่มกลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้แต่ก็ยังเกิดอาการเห็นภาพหลอนหรือฝันร้ายเกี่ยวกับเรื่องราวในวันนั้นอยู่ พอผ่านมาเรื่อยๆจนนอ.จะจบม.3 ครอบครัวของนอ.ได้จัดงานเต้นรำสวมหน้ากากการกุศลขึ้นเพื่อสร้างภาพลักษณ์ให้กับบริษัทอสังหาริมทรัพย์และสร้างคสพ.ทางธุรกิจ พ่อของนอ.จึงให้นอ.มาเล่นไวโอลินให้ในงานแล้วก็ได้กลับมาเจอกับพอ.อีกเพราะครอบครัวพอ.ก็บริหารเกี่ยวกับเรื่องอสังหาเหมือนกันถึงแม้ส่วนใหญ่จะเอนเอียงไปเรื่องจิวรี่เครื่องเพชรมากกว่าก็ตาม
พอ.เห็นนางเอกสีไวโอลินอยู่ก็จำนอ.ได้ในทันทีแบบเป้ะๆ แต่นอ.จำพอ.ไม่ได้ แล้วก็ลืมหน้าคนที่ช่วยนอ.ตอนที่นอ.โดนข่มขืนด้วย
พอ.ก็ชวนนอ.เต้นรำไปฟินๆพูดคุยประปราย พอแยกกัน นอ.ก็หันหลังจะไปทำธุรของตัวเองต่อ พอได้ยินเสียงของตกกระทบลงบนพื้นจากข้างหลังก็รีบหันกลับไปดู เป็นนาฬิกาพกประดับคริสตัลแวววาวเลยคิดว่าต้องเป็นของพอ.แน่ๆแต่พอดูรอบๆแถวนั้นพอ.ก็หายไปเลย นอ.ก็ไม่กล้าไปถามใครต่อใครว่าใช่ของเค้ารึเปล่า เพราะมันก็ค่อนข้างที่จะดูมีราคาสูงกลัวจะมีผู้ประสงค์ร้ายเสนอตัวว่าเป็นของตัวเองเพื่อที่จะเอาไปขาย นอ.ก็ค่อนข้างที่จะรุ้ตัวอยู่ว่าตนดูท่าทางหลอกง่ายจึงคิดว่าเก็บไว้ละตามหาเจ้าของเองดีกว่า เลยไปตรวจชื่อบริษัทต่างๆที่เข้าร่วมในงาน แต่ก็เกินความสามารถตัวเองไปมากแบบเกิ้นที่จะไปเที่ยวคุยกับผู้ร่วมงานทุกคนเพื่อสืบหาเจ้าของนาฬิกา ละพอมีเรื่องสอบเข้าและงานอื่นๆที่เข้ามาก็ทำให้หลุดโฟกัสจากเรื่องตามหาเจ้าของนาฬิกาไปพักนึงพอมีที่เรียนเข้าเรียนต่อม.4ได้ตัวเองก็อยากจะเรียนคณิตเพิ่มเติมเพราะนอ.อ่อนอ๊อนนนนอ่อนวิชาคณิตมากๆ ไม่รู้อะไรเลยจะดีกว่า พี่ชายพอ.เลยไปขอให้พอ.มาสอนน้องสาวของตัวเองให้หน่อย พี่ชายนอ.ก็ค่อนข้างจะเซียนสุดๆเกี่ยวกับวิชานี้แต่พี่ชายไม่ได้เซียนเรื่องการสอน ไม่รู้ว่าต้องทำให้คนอื่นเข้าใจได้ยังไง พอ.กับนอ.เลยได้เจอกันอีกรอบ ละก็กลับมาอยู่ในเส้นเรื่องปัจจุบันละค่ะ🤩
เลยยังไม่ค่อยแน่ใจว่านอ.อายุเท่านี้ ควรคู่กับพอ.ที่บรรลุนิติภาวะแล้วรึป่าว มันจะเปโดมั้ยคะ ส่วนใหญ่อยากให้เนื้อเรื่องโฟกัสที่นอ. เป็นเรื่องวิวัฒนาการเพราะน้องก็มีความฝันอยากเป็นศิลปิน นักแสดง ทำงานในวงการบันเทิง อยากให้เห็นถึงความพยายามความมุ่งมั่น โดยมีพอ.คอยอยู่ในทุกการเจริญเติบโตของน้องไรงี้ค่ะ