สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรก หากทำอะไรผิดพลาดไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ
พอดีอยากปรึกษาเรื่องเพื่อนหน่อยค่ะ ส่วนตัวพึ่งขึ้นปี1 ตอนนี้เทอม2 ตอนแรกหนูมีเพื่อนในกลุ่มรวมหนูเป็น4คน แต่ผ่านไปซักพัก เพื่อนสองคนตีตัวออกห่าง ทำให้เหลือกันอยู่แค่สองคน ตอนแรกก็สงสัยนะคะว่าเราทำอะไรให้เพื่อนไม่ชอบรึเปล่า แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบ หนูก็ยังคงเป็นเพื่อนกับอีกคนอยู่นะคะ ไปไหนไปกัน มีอะไรแบ่งกันตลอด เวลาเขามีปัญหาหนูก็รับฟังทุกครั้ง แล้วเวลามีเรื่องอะไรหนูก็มักจะคุยกับเพื่อนคนนี้ แม้กระทั่งเรื่องที่พูด(นินทา)ถึงคนอื่นๆ แต่มันก็มีบางครั้งที่หนูไม่ชอบนิสัยเพื่อนคนนี้ค่ะ เขาจะชอบเอาเปรียบหนู เวลาทำงานกลุ่ม เหมือนหนูทำคนเดียวเลย แล้วเขาก็ยืมเงิน(จะพูดว่ายืมก็ไม่ได้ ส่วนใหญ่จะเป็นฟีลออกไปก่อน) ซึ่งหนูก็ไม่อะไร ก็ให้ไป แต่หลังๆหนูรู้สึกไม่ชอบเขามากๆ แฟนหนูคุยกับเขาครั้งแรก แฟนก็บอกว่าไม่ถูกชะตา แต่หนูก็ยังพยายามเฉยมาตลอด หลังๆมีอะไรหนูก็จะเล่าให้แม่ฟัง ไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนั้นเท่าไหร่ แต่เรื่องมันมาพีคช่วงเทอม2ค่ะ มีกันอยู่2คน แต่งานกลุ่มนี้ต้องทำ10คน หนูก็เลยขอเข้ากลุ่มกับเพื่อนคนอื่น โดยที่เขาก็ตามหนูมาด้วย พอถึงตอนทำงานค่ะ เขาแทบไม่ช่วยเลย แบบเพื่อนนัดกันมาทำงานประมาณ6ครั้ง เขามาแค่2ครั้งเองค่ะ ครั้งแรกช่วยนิดหน่อย แต่ส่วนที่เขาทำ หนูต้องเอามาแก้ใหม่ทั้งหมดเลยค่ะ ส่วนครั้งที่สองตอนนั้นคนในกลุ่มบอกเขาว่าอย่าพึ่งทำ(กลัวพังอีก) เขาก็นั่งเงียบๆ ซักพัดบอกว่าจะกลับหอ มีอะไรให้โทรมา แต่วันนั้นทั้งวันเขาหายไปเลยค่ะ วันสุดท้ายก่อนส่งงาน งานมีปัญหาหนูเบยต้องเรียกเพื่อนมาอีกรอบ นางก็มานั่งเฉยๆ แล้วก็พิมพ์โทรศัพท์แบบหน้าเครียด หนูเลยไม่กล้าบอกให้เขามาช่วย แต่หนูแอบหงุดหงิดมากค่ะ เพราะเขาแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย ถึงวันพรีเซนต์ อาจารย์ชมว่างานดี แต่ตอนพรีเซนต์มีคนติดเล่นไปหน่อย ก็คือนางนั่นแหละค่ะ(อันนี้ดูจากคลิปที่ถ่าย) หลังจากจบงานนี้หนูก็ห่างๆ จริงๆห่างกันมาซักพักแล้วค่ะ ประมาณว่าไม่ไปไหนด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน แต่ยังนั่งเรียนข้างกัน แต่หลังจากงานนี้คือหนูห่างเลย นั่งเรียนหนูก็นั่งคนเดียว บางคราสก็นั่งกับเพื่อนคนอื่น เพราะหนูไม่ได้มีปัญหากับใคร สามารถคุยได้กับเพื่อนทุกคนในคราส แต่เหมือนเพื่อนในคลาสสังเกตุเห็นความผิดปกติของพวกเราสองคน เขาก็เลยมาถามกันว่าทะเลาะกันหรอ หนูก็บอกไปว่าไม่ได้ทะเลาะ แต่แค่แยกเรื่องเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว เพราะหนูก็ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน(มันดูเห็นแก่ตัวไปมั้ยนะ) พักหลังหนูก็มีเอาเรื่องเพื่อนคนนี้ไปปรึกษาเพื่อนคนอื่นบ้างค่ะ เพื่อนก็เลยพูดให้ฟังว่าสงสัยเหมือนกันว่าทำไมหนูยังไม่ถอยออกมาจากเพื่อนคนนี้สักทีเพราะคนอื่นเขารู้ธาตุแท้และนิสัยเพื่อนคนนั้นกันหมดแล้ว แล้วก็เล่าให้ฟังว่าตัวเองเคยโดนเพื่อนคนนั้นกระทำมาแบบไหนบ้าง แล้วหนูก็ได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนสองคนที่เคยอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ทั้งสองคนบอกว่าพวกเขาไม่ได้มีปัญหากับหนูแต่จริงๆแล้วเขามีปัญหากับเพื่อนคนนั้น แล้วเมื่อกี้ก็ได้ยินคนนั้นพูดกับแฟนเขาว่าไม่มีอะไรจะแต่งตัวธีมคริสต์มาส เพราะหนูเอาโบว์เขาไปแล้วยังไม่คืน คือ หนูไม่เคยเอาอะไรของเขาเลย แต่เขากลับเอาหนูไปพูดในทางที่ผิด เพื่อนก็เลยแนะนำให้หนูถอยห่างกับเพื่อนคนนั้น เพราะเพื่อนคนนี้ชอบโกหกไปหมดทุกอย่าง อีกทั้งยังชอบเอาคนอื่นไปพูดแบบเสียๆหายๆ(ซึ่งเคยพูดกับหนูด้วย รู้สึกแย่มากเลยค่ะที่เคยร่วมวงนินทาคนอื่นกับเขา) ช่วงนี้หนูก็เลยพูดกับเพื่อนบางคนที่หนูเคยพูดถึงเขาในทางที่ไม่ดี ว่าหนูเคยพูดแบบนี้ถึงพวกเขานะ (พยายามไถ่ความผิดตัวเองอยู่ค่ะ อยากให้เขารู้จากปากเราเองด้วย) เพื่อนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้อะไรกับหนู แล้วเขาก็พูดว่าเขาเองก็เคยนินทาหนูเหมือนกัน พวกเราก็เลยไม่ได้อะไรต่อกัน เพราะสิ่งที่ต่างคนต่างพูดล้วนล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น แล้วเราก็ปรับมันแล้ว ซึ่งเมื่อวานหนูนั่งคุยกับเพื่อนหลังสอบเสร็จ คนในกลุ่มก็ถามหนูว่ารู้ไหมว่าทำไมเพื่อนคนนั้นเค้าถึงชอบโกหกไปเรื่อย เฟคชีวิตตัวเองทุกอย่าง หนูก็บอกว่าไม่รู้ แล้วหนูก็คุยกับเพื่อนไปเรื่อยเปื่อย แล้วก็ถามเพื่อนคนหนึ่ง(แบบส่วนตัว)ว่าหนูอยากห่างกับคนคนนั้นแต่ก็กลัวว่าเขาจะเอาเรื่องหนูไปพูด(แบบผิดๆ) เพื่อนก็เลยบอกว่าถอยออกมาเถอะ ต่อให้เขาคนนั้นเอาเรื่องเราไปพูดก็ไม่มีใครเชื่อเพราะเขารู้แล้วว่านิสัยจริงๆของคนคนนั้นนั้นมันเป็นยังไง หนูเลยอยากสอบถามพี่ๆว่า หนูทำถูกแล้วใช่ไหมที่ถอยออกมา ถ้าไม่ถูก หนูควรทำยังไงดี เดี๋ยวมีพี่ๆคนไหนมีคำแนะนำให้หนู รบกวนด้วยนะคะ