รู้ว่าอนาคตอาจต้องเจ็บ แต่ความรักก็คือความรัก ถ้าต้องเจ็บก็คงทั้งเจ็บและสุขในเวลาเดียวกัน เจ็บเพราะไม่ใช่เราที่จะอยู่ข้างๆเค้าตลอดไป สุขก็สุขที่เราจะได้เห็นเค้าเดินจับมือไปกับคนที่ดีกว่าเรา ความรักคือ

เพลงที่เปิดใน ท้องฟ้าจำลองที่กรุงเทพ เนื้อเพลงประมาณนี้ค่ะ ยามเมื่อคิดที่จะกลับมารักใครเหมือนอย่างเก่า ฉันกำลังจะลบรอยน้ำตา ฉันก็พอเข้าใจเธออยู่ ที่เปิดก่อนจะเริ่มการแสดงชื่อเพลงอะไรคะ

ตอนที่ 8: สิ่งที่อยากพูดมาตลอด ช่วงเย็นวันศุกร์ ลมพัดแรงเหมือนฤดูฝนกำลังจะจากไป ฟ้าสีส้มอมชมพูย้อมทั่วสนามกีฬา วินกำลังเก็บลูกบอลลงตะกร้า หลังการฝึกซ้อมที่เหนื่อยแต่ใจเบาอย่างประหลาด ทันใดนั้น เสียงฝ

** ห้วงภวังค์ ฝังฝัก รักคราหนึ่ง ดวงจิตยัง คลั่งไคล้ถึง คนึงหา เริงคนอง สนอง ครองศรัทธา สองกายา พันตู แนบคู่เชย ** ** สองร่างเงา เคล้าคราง ระหว่างรัก ผูกสมัคร เผดียง เคียงเขนย เนาชิดแนบ แอบอก รักกกเก

ตอนที่ 10: ไม่มีใครจากไปจริงๆ “บางครั้งการหายไป… ไม่ใช่การหนี แต่คือการถูกกลืนเข้าไป... โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไร” ค่ำคืนวันนั้นเงียบงันอย่างผิดปกติ ทั้งที่ “เรือนสายลม&rdq

ณ ฟากฟ้ามีหมู่ดาวที่อ่อนไหว เฝ้ากระพริบแสงไฟส่องสว่าง เฝ้ารอคอยใครจะเห็นแสงเบาบาง เฝ้าอ้างว้างเพียงกระพริบตลอดไป ณ แผ่นพื้นคนหนึ่งคนร้องเพลงโศก หมายโบยโบกอารมณ์แสนอ่อนไหว หมายทำนองปลอบถนอมประโลมใจ หม

ตอนที่ 9: ไม่มีใครอยู่ข้างเธอจริง ๆ ลมพัดแรงอย่างไม่ปกติในค่ำคืนนี้ ผ้าม่านหน้าต่างในห้องพักอิงฟ้าไหวสะบัดแม้จะปิดหน้าต่างไว้แน่นหนาแล้วก็ตาม เธอนั่งอยู่ในความมืด มือถือแน่นด้วยมือสั่นเทา ข้อความที่เ